Αγωνίζεται στον Μ.Α.Σ Μαντουλίδη,ήταν ένας απο τους εκλεκτούς της εθνικής που κατάφεραν να κατακτήσουν το χάλκινο μετάλλιο ενάντια στην Ιταλία(σκορ 78-50) στο Ευρωμπάσκετ των παίδων το καλοκαίρι στην Ουκρανία.Ο Νικόλας Καμάρας είναι μόλις 16 ετών(γεννηθείς το 1997),αλλά έχει αποδείξει ήδη τις μεγάλες δυνατότητες που έχει.Οι προπονητές του τον χαρακτηρίζουν ως έναν παίχτη που μπορεί «να πάρει ένα παιχνίδι μόνος του» .
Ο νεαρός αθλητής μίλησε στο northbasket.gr για την πορεία του στην καλοσφαιριση μέχρι σήμερα και για την ζωή του.
Διαβάστε την συνέντευξη παρακάτω :
1.Σε ποια ηλικία άρχισες την καλαθοσφαίριση,ποιος σε παρότρυνε και πότε κατάλαβες ότι αυτό είναι το άθλημα που αγαπάς πραγματικά και θες να ασχοληθείς;
”Ξεκίνησα το μπάσκετ σε ηλικία εφτά ετών.Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή που έπιασα την μπάλα στα χέρια μου.Τα τελευταία χρόνια,μάλιστα,έχω αρχίσει να το βλέπω πιο επαγγελματικά,κάτι που με βοηθάει και στην εξέλιξη μου.Ο πατέρας μου ήταν,βέβαια, εκείνος που με παρότρυνε να ασχοληθώ με το μπάσκετ.Μου έδινε καθημερινά συμβουλές και γνώσεις ώστε να να πετύχω τους στόχους μου και να γίνομαι συνεχώς καλύτερος.”
2.Ποια ειναι η σχέση σου με τους προπονητές και τους συμπαίχτες σου;
”Η σχέση μου με τους προπονητές μου είναι πολύ καλές,καθώς συνεργαζόμαστε άψογα.Με βοηθούν να εξελίσσομαι τόσο ως παίχτης αλλά και ως άνθρωπος.Με τους συμπαίχτες μου προσπαθώ να πηγαίνω όσο καλύτερα γίνεται,αφού οι στόχοι μας είναι κοινοί.Περνάμε πολλές ώρες της καθημερινότητας μας μαζί,ευχαριστιόμαστε τις προπονήσεις,είμαστε φίλοι.”
3.Ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν έβαλες για πρωτή φορά την φανέλα με το εθνόσημο;
”Είναι λίγα τα λόγια με τα οποία θα μπορούσα να περιγράψω αυτή τη στιγμή.’Ενιωθα πολύ χαρούμενος,η τιμή ήταν τόσο μεγάλη.Αισθάνθηκα ότι επιβραβεύτηκαν οι κόποι και η σκληρή δουλεια που καταβάλλω καθημερινά.”
4.Ποια θα χαρακτήριζες ότι είναι η πιο έντονη στιγμη που εχεις περασει στην εθνική;
”Αναμφίβολα ηταν η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα στην Ουκρανία.Καταφέραμε να νικήσουμε στον μικρό τελικό την Ιταλία.Πιστεύω ότι αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσει κανένα μέλος της ομάδας.”
5.Σε ποια ομάδα ονειρεύεσαι να παίξεις στο μέλλον και γιατί;
”Το όνειρο μου είναι να παίξω στο ανώτατο επίπεδο της Ευρώπης, είτε αυτό μπορέσει να μου το προσφέρει η Ελλάδα είτε μια χώρα στο εξωτερικό.Ο απώτερος στόχος μου είναι να πρωταγωνιστήσω ! Για να πραγματοποιηθεί,όμως,αυτό θεωρώ ότι πρέπει να ανέβω πολλά σκαλοπάτια ακόμη.Χρειάζεται πολλή και ασταμάτητη δουλειά.Ευελπιστώ να τα καταφέρω πετυχαίνοντας σιγά σιγά πιο μικρούς στόχους.”
6.Ποιος ειναι ο αγαπημένος σου ‘Ελληνας παίχτης και ποιος ξένος; Θα τους χαρακτήριζες ως πρότυπα σου ;
”Αγαπημένος μου ‘Ελληνας παίχτης είναι ο Κώστας Παπανικολάου και ξένος ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς.Τους παρακολουθώ στους αγώνες προσεχτικά και προσπαθώ να υιοθετήσω στοιχεία του παιχνιδιού τους.’Οσο μπορώ τα εξελίσσω και εγώ στο δικο μου παιχνίδι.”
7. Καταφέρνεις να συνδυάσεις το σχολείο με τις προπονήσεις και τους αγώνες;
”Τα ωράρια τόσο του σχολείου όσο και των προπονήσεων είναι ιδιαίτερα πιεστικά.Προσπαθώ να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό και στα δύο.Πιστεύω ότι υπάρχει μια ισορροπία και ότι καταφέρνω να τα συνδυάζω.”
8.’Εχεις κάποια σχέδια για το μέλλον όσον αφορά την εκπαίδευση σου;Θα ήθελες να σπουδάσεις;
”Θεωρώ πως η μόρφωση σε βελτιώνει σε όλους τους τομείς.Η παιδεία είναι πολύ σημαντική.Στόχος μου είναι να παίξω σε μια μεγάλη κατηγορία μπάσκετ και ταυτόχρονα να σπουδάσω φυσιοθεραπεία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.”
10.Λόγω του αθλήματος,έχεις αρκετά ταξίδια και συχνα βρίσκεσαι μακριά από το σπίτι σου.Πως αντιδρούν οι γονείς σου σε όλο αυτό;
”Σίγουρα τους λείπω και είναι λογικό.Παρ’όλα αυτά είναι πολύ χαρούμενοι και περήφανοι για εμένα βλέποντας με να προοδεύω και να πετύχαινω τους στόχους μου.Προσπαθούν να με στηρίξουν ψυχολογικά και ηθικά.”
11.Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτο σου να παίζει ένα άλλο άθλημα και όχι μπασκετ;
”Είναι δύσκολο να με φανταστώ να ασχολούμαι με άλλο άθλημα.Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,παίζω μπάσκετ.Είναι το άθλημα μου και το αγαπώ.”
Γεωργία Σαράντη
