‘
Όταν το 90% της κερκίδας δηλώνει ότι σαν δεύτερο επάγγελμα θα ήθελε να ήταν προπονητής.
‘Όταν ακούς γονείς που είναι λογιστές, δικηγόροι, στρατιωτικοί
ή δουλεύουν σε πρατήριο βενζίνης, να λένε:
“Εγώ ξέρω από μπάσκετ τι μας λες τώρα ή εγώ σε πληρώνω με τη μηνιαία συνδρομή μου..’
Ποιος πραγματικά ασχολείται με την αθλητική πρόοδο;
Ποια πρόοδο όταν αυτοσκοπός είναι να παίξει το παιδάκι μας με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, με κάθε θυσία.
Βλέπεις γονείς που τρέχουν παράλληλα με την πλάγια γραμμή,
βλέπεις γονείς που δίνουν συμβουλές την ώρα του αγώνα,
βλέπεις γονείς κριτές των πάντων μετά τον αγώνα,
βλέπεις γονείς ωτακουστές των οδηγιών των προπονητών,
βλέπεις γονείς που ξέρουν καλύτερα από τους προπονητές
κι ένας προπονητής που είναι πάντα άσχετος γιατί δεν βάζει μέσα τον καλύτερο παίκτη του, δηλαδή το παιδί τους.
Πόσες φορές τα έχουμε ακούσει και πόσες φορές θα τα ακούσουμε αυτά;
Οι ακαδημίες, τα προαγωνιστικά,
τα αγωνιστικά τμήματα,
σίγουρα η συμμετοχή όλων των παιδιών είναι σημαντική και αναγκαία αλλά και πάλι κάποιοι θα βγουν να τα χώσουν για το χρόνο συμμετοχής και την ήττα.
Όλα τα παιδιά έχουν το δικαίωμα στη συμμετοχή και στη γνώση αλλά κάποιος έχει την ευθύνη γι’ αυτό, να κρίνει και να αποφασίσει,
να δώσει τις κατευθύνσεις – να διδάξει –
να καθοδηγήσει το παιδί και την ομάδα.
Ο καλοπροαίρετος γονέας φαίνεται, είναι αυτός που είναι και κοντά και μακριά
απ’ το παιδί του, του δίνει το δικαίωμα να αναπνέει,
να κάνει λάθη και να έχει την πυγμή να ρωτήσει μόνο του για τη πρόοδο του.
Δεν είμαστε σε σχολείο καλέ φίλε, για να ψάχνουμε απαντήσεις σε δήθεν προβλήματα.
Άραγε στη κοινωνία θα τρέχουν καθημερινά από πίσω οι γονείς και θα ρωτούν για την πρόοδο;
Στην απόλυση σίγουρα θα δείρουν τον εργοδότη..
Σταματήστε να επεμβαίνετε επιτέλους,
δεν θα αργήσει πολύ να προσγειωθείτε και να πέσετε από τα σύννεφα, αλλά τότε θα είναι αργά.. πολύ αργά.
Ξαναλέω, προσπαθήστε να καταλάβετε ότι είμαστε σε παιχνίδι και πρωταγωνιστές είναι τα παιδιά σας και όχι εσείς.
Μείνετε μακριά από τη λήψη αποφάσεων των δασκάλων τους.
Καλοί φίλοι γονείς..
αφήστε τα παιδιά να αναπνεύσουν,
αφήστε τα παιδιά να παίξουν,
αφήστε τα παιδιά να γελάσουν.
”Αφήστε τα παιδιά να φάνε τα μούτρα τους για να μάθουν.”
”Βasketball is life” Διονύσης Γκιουλέας
