Γράφει ο Αχιλλεας Υφαντίδης
Λιγότεροι αθλητές χάνουν προπονήσεις και αγώνες επειδή έχουν κάποιον τραυματισμό στο σώμα από αυτούς που έχουν ένα τραύμα στην ψυχή.
Οι λίγοι αυτοί αναλογικά αθλητές με σωματικά τραύματα, θα επανέλθουν ευκολότερα και σε μικρότερο χρονικό διάστημα μετά από την απαραίτητη αποκατάσταση και την αποθεραπεία.
Οι περισσότεροι, αυτοί με τα ψυχικά τραύματα, δεν επανέρχονται τόσο εύκολα.
Εκφοβισμοί, στοχοποίηση ή απομόνωση από κλίκες, ντροπές, ενοχές, γκρεμισμένες αυτοπεποιθήσεις, διαλυμένες αυτοεκτιμήσεις, αίσθηση ανεπάρκειας, αδυναμία εκπλήρωσης προσδοκιών, στόχοι που διαψεύστηκαν, οδηγούν σε αποθάρρυνση, απογοήτευση, κατάθλιψη, απομόνωση, απελπισία, παράδοση, παραίτηση.
Οι σωματικοί τραυματισμοί είναι φανεροί. Οι ψυχικοί όχι.
Για την πρόληψη ή για την επάνοδο από σωματικούς τραυματισμούς η ομάδα έχει ή απευθύνεται σε ειδικούς επιστήμονες.
Για τους ψυχικούς τραυματισμούς, που είναι και πολύ συχνότεροι καθώς και πιο επικίνδυνοι, υπάρχει ανάλογο επιστημονικό προσωπικό στο οποίο απευθύνεται η ομάδα;
Όταν αποφασίσεις να προστατεύσεις τον αθλητή σου, ειδικά αυτόν των ευαίσθητων αναπτυξιακών ηλικιών, καν’ το σωστά. Καν’ το ολοκληρωμένα.
Αλλιώς, συνηθίζοντας εσύ στα ημίμετρα και στις εκπτώσεις, οδηγείς – άθελά σου – την ομάδα να συνηθίζει και αυτή σε αυτά.
