Ασίστ δεν είναι μόνο η τελική μεταβίβαση της μπάλας από έναν αθλητή σε έναν άλλον από την οποία επιτυγχάνεται κάποιο καλάθι ή τέρμα.
Ασίστ είναι να ενθαρρύνεις τον διάλογο, ακολουθώντας τη σκέψη του συνομιλητή σου και προσθέτοντας επιχειρήματα σε αυτήν προκειμένου η συζήτηση να μην τελματώνει αλλά να διανθίζεται και να διευρύνεται σε ενδιαφέρον.
Ασίστ είναι να δέχεσαι συγχαρητήρια για μία προσπάθειά σου και εσύ να επιλέγεις να αποδόσεις την επιτυχία αυτή και στη συμβολή άλλων πέρα και ίσως πάνω από τη δική σου, προκαλώντας έτσι και τη δική τους αναγνώριση.
Ασίστ είναι να δίνεις στον κάθε έναν τον ρόλο που του αρμόζει, τον χρόνο που χρειάζεται για να αφομοιώσει τον συγκεκριμένο ρόλο, να ξεδιπλώσει τα ταλέντα του, να εμπιστευθεί τον εαυτό του και τους άλλους.
Ασίστ είναι να ξέρεις πότε να μπαίνεις εσύ σε δεύτερο πλάνο για να φωτίζεται άλλος που το έχει περισσότερο ανάγκη τη δεδομένη στιγμή.
Ασίστ είναι να ξέρεις πότε, σε ποιο εύρος και σε ποια κλίμακα πρέπει να μοιράζεις την ψυχή σου, τις ιδέες σου, τις ελπίδες και τα όνειρά σου με τους άλλους χωρίς να ντρέπεσαι και χωρίς να γίνεσαι κρυψίνους και εγωκεντρικός αλλά ταυτόχρονα χωρίς να κινδυνεύεις να αναλωθείς άσκοπα σε όσους δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν ή να προστατέψουν αυτό που δίνεις.
Ασίστ είναι να μοιράζεις ευκαιρίες σε όσους είναι εκεί στον κατάλληλο τόπο και στην κατάλληλη στιγμή αλλά και σε όσους είναι έτοιμοι να αρπάξουν έγκαιρα τη σκυτάλη που τους δίνεις και να την μετουσιώσουν σε απτό αποτέλεσμα για κοινό όφελος.
Η ασίστ είναι το γκρέμισμα του αλαζονικού Εγώ αλλά ταυτόχρονα και η αποθέωση του ταπεινού Εγώ.
Η ασίστ δεν είναι μόνο μία αθλητική ορολογία. Είναι μία ενέργεια αλλά και μία στάση ζωής.
Ας μάθουμε στα παιδιά μας ότι όσο σημαντικό είναι να μάθουν να δίνουν ασίστς, άλλο τόςσημαντικό είναι να ξέρουν να τις αξιοποιούν.
Πηγη: Αχιλλεας Υφαντίδης
