Συμπληρώνονται σήμερα 65 ολόκληρα χρόνια από το βράδυ της 21ης Μαρτίου του 1953, όταν ο Bob Cousy σκόραρε 50 πόντους στη νίκη των Boston Celtics επί των Syracuse Nationals (που μια δεκαετία αργότερα θα γίνονταν οι Philadelhia 76ers), στο τελευταίο ματς των Ημιτελικών της Ανατολής, ευστοχώντας μάλιστα σε 30 βολές. Όχι και τόσο σπουδαίο επίτευγμα, ίσως πει κάποιος, και πιθανόν να έχει και δίκιο, ειδικά από τη στιγμή που το ματς είχε 4 παρατάσεις, και έμεινε ακόμα στην Ιστορία για το γεγονός ότι οι διαιτητές χρέωσαν τους παίκτες των δύο ομάδων με 106 συνολικά φάουλ, ενώ 12 παίκτες έφυγαν από το παιχνίδι νωρίς για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Είναι όμως μια καλή αφορμή να θυμηθούμε μια δύσκολη, μα τόσο γλυκιά ιστορία.
Ο Bob Cousy, ο Θρύλος των Celtics που οδήγησε την ομάδα σε 6 Πρωταθλήματα, έπαιξε σε 13 All Star Games και ήταν πρώτος στις ασίστ στο ΝΒΑ για 8 σεζόν, παντρεύτηκε το 1950 το κορίτσι του από το High School, τη Missie, 6 μήνες αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Holy Cross, με το οποίο είχε κατακτήσει και έναν Τίτλο στο NCAA το 1947. Λόγω της δουλειάς του, ο γάμος τους δεν ήταν εύκολη υπόθεση στο ξεκίνημα: τη νύχτα του γάμου τους, ο Cousy την πέρασε στο γήπεδο, παίζοντας για τους Celtics, ενώ λίγες μέρες αργότερα έφυγε με την ομάδα για ένα road trip που θα κρατούσε 2 εβδομάδες. «Ο γάμος μας ήταν αρκετά αντίθετος από το συνηθισμένο», σχολίασε ο ίδιος, σε μια συνέντευξη που έδωσε πριν μερικά χρόνια στην Daily Mail. «Τα περισσότερα ζευγάρια έχουν την μεγαλύτερη ένταση στη σχέση τους στην αρχή. Όμως εγώ έλειπα συνεχώς. Έτσι, το καλύτερο και πιο ρομαντικό κομμάτι της σχέσης μας ήταν το τέλος. Στην κυριολεξία κρατιόμασταν από το χέρι τα τελευταία 20 χρόνια».
Η Missie κρατούσε το σπίτι και τα δυο τους κορίτσια, στα οποία φρόντιζε συνεχώς να λέει πού είναι και τι κάνει ο πατέρας τους, για να τον νιώθουν κοντά τους.« Ήμουν πολύ απασχολημένος παίζοντας ένα παιχνίδι», παραδέχτηκε ο Cousy. «Πίστευα πως το να βάλω μια μπάλα σε ένα καλάθι ήταν το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Κοιτώντας πίσω, θα έπρεπε να είχα φροντίσει να συμμετέχω περισσότερο στη ζωή της οικογένειάς μου. Ήξερα, όμως, ότι τα κορίτσια μου ήταν στα καλύτερα, στα πιο γεμάτα αγάπη χέρια που θα μπορούσαν να είναι».
Μετά από κάτι περισσότερο από 50 χρόνια γάμου, η Missie διαγνώστηκε με άνοια. Σταδιακά, όσο η κατάστασή της χειροτέρευε, τον ρωτούσε συνεχώς την ίδια ερώτηση, είχε παραισθήσεις, ήταν αποπροσανατολισμένη και έχανε την ισορροπία της. Ο Bob, που ήξερε όσο κανείς να καταστρώνει πλάνα και να κάνει πράγματα να λειτουργούν, δεν το σκέφτηκε ούτε στιγμή. Για τα επόμενα 12 χρόνια, σχεδίασε ένα πλάνο για να κάνει τη γυναίκα του να ζει και να νιώθει όσο καλύτερα γινόταν, χωρίς καν να αντιλαμβάνεται ότι κάτι τρέχει, κάτι είναι διαφορετικό.
Τα πρωινά ξυπνούσε πάντα νωρίτερα, πήγαινε στο τραπέζι και τακτοποιούσε τα χάπια της, το πρωινό και την εφημερίδα. Έπειτα γύριζε στο κρεβάτι και ξυπνούσε τη γυναίκα του, την οδηγούσε στο τραπέζι, και καθόταν δίπλα της υπομονετικά, καθώς εκείνη έπαιρνε το πρωινό της και διάβαζε την εφημερίδα της, διαδικασία που κρατούσε μέχρι και 3 ώρες, γιατί η Missie συνήθιζε να υπογραμμίζει με ένα μολύβι τα άρθρα που διάβαζε. «Ζούσε καλά», λέει ο Cousy. «Όλα ήταν μέρος του πλάνου». Επειδή η γυναίκα του πίστευε πως μπορούσε ακόμα να οδηγήσει, έβαζε να μεταφέρουν το αυτοκίνητό της στο εξοχικό τους στη Florida, όταν πήγαιναν εκεί, για να το βλέπει παρκαρισμένο μπροστά στο σπίτι και να μην σκέφτεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Η Missie, άλλοτε, περνούσε ώρες ολόκληρες φροντίζοντας τον κήπο, και έτσι τώρα ο Bob φύτευε εκεί πανέμορφα, ψεύτικα λουλούδια, για να τα βλέπει εκείνη και να νομίζει ότι όλα είναι όπως παλιά. Ο Cousy ξόδευε ώρες ολόκληρες κάνοντας όλες τις δουλειές του σπιτιού, και μετά την έκανε να πιστεύει ότι τις είχε κάνει η ίδια. «Όλο αυτό μας έφερε ακόμα πιο κοντά. Δεν το είδα ποτέ σαν αγγαρεία, γιατί ήξερα ότι θα είχε κάνει ακριβώς το ίδιο για μένα. Κάποιες καταστάσεις, απλά τις ακολουθείς. Κάθε τρεις μήνες πήγαινα κάπου και ούρλιαζα με όλη μου τη δύναμη, μόνο και μόνο για να το βγάλω από μέσα μου», λέει ο Cousy.
Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2013, καθώς το ζευγάρι γύριζε από ένα γεύμα, η Missie υπέστη βαρύ εγκεφαλικό. Έφυγε ήσυχα από τη ζωή και το πλευρό του Bob, 2 εβδομάδες αργότερα, μετά από 63 χρόνια γάμου. Ο Cousy, που όλα αυτά τα χρόνια δεν μίλησε ποτέ για την κατάσταση της γυναίκας του, εξέπληξε τους πάντες όταν αποφάσισε να το κάνει μετά τον θάνατό της, παρά το γεγονός πως ήταν εμφανώς απαρηγόρητος. Στο τέλος, όταν ρωτήθηκε τι είναι αυτό που του λείπει περισσότερο από όλα, μετά από τόσα και τόσα χρόνια, ήταν το μόνο σημείο στο οποίο φάνηκε να «σπάει» για μια στιγμή. Και έπειτα, ξαναβρίσκοντας τα λόγια του, απάντησε απλά: «Το ότι δεν μπορώ πια να σηκωθώ το πρωί και να ετοιμάσω τα χάπια της. Και δεν μπορώ πια να την φροντίσω» .
