Στη φετινή σεζόν στην Α2 Κατηγορία, δεν θα υπάρχουν ξένοι αθλητές. Βγήκε προς τα έξω ως μια κίνηση αναγκαία ώστε να παίξουν οι νέοι Έλληνες. Αν θυμάστε είχα αναρωτηθεί και τότε αν αυτή η κίνηση είναι η ενδεδειγμένη. Η άποψή μου είναι ότι όλα πρέπει να γίνονται συγκροτημένα, αλλιώς δεν θα πετύχει το παραμικρό. Και είχα γράψει ότι απαιτείται πλάνο.

Μέσα στην εβδομάδα που πέρασε πήγα και παρακολούθησα τον φιλικό αγώνα ανάμεσα στην Δάφνη Δαφνίου και τον Οίακα Ναυπλίου. Και ο 37χρονος Κουμπούρας, πρέσαρε τον αντίπαλο στα 4/4 του γηπέδου. Ο 39χρονος Πελεκάνοςπρέπει να έκανε 5-6 βουτιές στο παρκέ σε διεκδικούμενη μπάλα. Και ο Καλλινικίδης που μπαίνει στα 43 του χρόνια σε λίγες ώρες, πρέπει να ήταν παρών σε όλες τις αλλαγές στην άμυνα και να έβγαλε τόση ενέργεια όση δεν είδα σε κανέναν 20χρονο…

Θυμάμαι, για παράδειγμα, στο περσινό πρωτάθλημα, τον Βαγγέλη Καράμπουλα… Στα 38 του χρόνια, έβγαζε περισσότερη ενέργεια και φρεσκάδα από οποιονδήποτε μέσα στο γήπεδο. Ο Γκαγκαλούδης, επίσης, στα 42 του χρόνια,μπαίνει στο γήπεδο και δεν τον προλαβαίνουν!

Υπάρχουν προφανώς κι άλλα τέτοια παραδείγματα, αλλά ειλικρινά, γιατί θα πρέπει αυτούς τους παίκτες να τους αντιμετωπίζουμε αρνητικά; Να λέμε ότι… τρώνε τις θέσεις των μικρών, όταν- ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ- είναι καλύτεροι από τους μικρούς;

Εκείνο που θα έπρεπε να λέγαμε είναι να ανεβάσουν ένταση οι μικροί, να κάνουν περισσότερη προπόνηση, να βγάλουν περισσότερο κίνητρο για να τους ξεπεράσουν. Όχι να παίξουν μόνο και μόνο επειδή είναι… Έλληνες και νεαροί.

Καλώς ή κακώς, είτε παίζουν οι 40χρονοι είτε όχι, τα ελληνόπουλα έχουν και χώρο και χρόνο στην Α2 για να παίξουν. Αρκεί να μη βάζουμε στη λαιμητόμο τους προπονητές…Διότι δε γίνεται ΚΑΙ να παίζουν οι νέοι ΚΑΙ να είσαι αήττητος ΚΑΙ να κάνεις παραγωγή αλλά ΚΑΙ πρωταθλητισμό.

Ας φτιαχτεί ένα πλάνο λοιπόν κι ας σταματήσει η στοχοποίηση είτε στους ξένους είτε στους βετεράνους.