Χατζηκυριακίδης: «Αυτή η ομάδα είναι σαν παιδί μου»

280

Για τη μέχρι στιγμής πορεία της ομάδας του και τη νίκη επί των Αετών Βέροιας: «Έχει βελτιωθεί πάρα πολύ η ομάδα. Εμείς στην αρχή παίξαμε εκτός έδρας στην Καστοριά και στα Τρίκαλα, είχαμε εντός έδρας τους Τιτάνες που τότε είχαν ζητήσει κάποιοι αγώνες να μη γίνουν. Οπότε η “κακή” ήττα που είχαμε ήταν απ’ τον Ολυμπιακό Βόλου, όπου κι εκεί υπήρχαν κάποιες ιδιαιτερότητας, καθώς απουσίαζα από εκείνο το ματς, είχαμε και τραυματισμούς. Η εικόνα της ομάδας δείχνει ότι παίζει καλύτερα και ευελπιστούμε να γίνει καλύτερη και στη συνέχεια. Εμείς ερχόμαστε στο γήπεδο, τα παιδιά δεν έχουν παραστάσεις, αλλά μέρα με τη μέρα γίνονται καλύτερα. Για ‘μένα δεν ήταν τυχαία επί των Αετών, το περίμενα αυτό το αποτέλεσμα. Μάθαμε απ’ το παιχνίδι με τους Τιτάνες πώς πρέπει να διαχειριζόμαστε τις διαφορές. Αυτή η ήττα μάς έκανε καλό, γιατί με τους Αετούς “κρατήσαμε” το 1ο ημίχρονο, κάτι που σημαίνει ότι έχουμε δυνατότητες. Απλά χρειάζεται μεγαλύτερη επιρροή και επίδραση από ‘μένα για να στηρίξω αυτά τα παιδιά στο παιχνίδι, κάτι που μέρα με τη μέρα αποκτιέται. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας. Για ‘μένα είναι σημαντικό το πώς θα αντιδράσουμε στο επόμενο παιχνίδι, εκτός έδρας».

Για τη συμμετοχή των Εκπαιδευτηρίων Φρυγανιώτη στις εθνικές κατηγορίες: «Πέραν της ομάδας που είναι σε εθνική κατηγορία και είναι κάτι σημαντικό για τον οργανισμό γενικότερα, εδώ έχουμε ακαδημίες, τμήματα υποδομής, είναι ένα ολόκληρο οικοδόμημα. Το ανδρικό είναι το “κερασάκι στην τούρτα”, ο πόλος έλξης για τα παιδιά που μας τιμούν και συμμετέχουν στις αγωνιστικές μας ομάδες. Επειδή είναι κάτι που δημιουργήθηκε από ‘μένα και έχει ξεκινήσει πριν από 26-27 χρόνια περίπου, είναι σαν ένα δικό μου παιδί. Αυτό αισθάνομαι. Είναι κάτι εντελώς δικό μου και προσπαθώ να το κάνω όσο το δυνατόν πιο μεγάλο, πάντα στα πλαίσια που βάζουν τα Εκπαιδευτήρια Φρυγανιώτη γενικά σαν οργανισμός».

Για το αν είχαν στόχο απ’ την πρώτη χρονιά να φτάσουν στις εθνικές κατηγορίες: «Δεν υπάρχει αυτή η λογική μέσα στον οργανισμό των Εκπαιδευτηρίων. Θέλαμε να εξελισσόμαστε σιγά-σιγά με τον καιρό. Στην αρχή θέλαμε να έχουμε τα παιδιά τα οποία αποφοιτούσαν απ’ το δημοτικό των Εκπαιδευτηρίων Φρυγανιώτη, να υπάρχει δηλαδή μια σύνδεση των παιδιών αυτών και να μη χάνονται. Αυτό σιγά-σιγά άρχισε να μεγαλώνει, δημιουργήθηκε η ανδρική ομάδα και σταδιακά έφτασε σε ένα επίπεδο αρκετά υψηλό και με πάρα πολλή δουλειά. Εγώ δε βρίσκομαι στον Φρυγανιώτη μόνο σαν προπονητής μπάσκετ, είμαι εκπαιδευτικός, ο υποδιευθυντής του γυμνασίου του οργανισμού, οπότε όλη η διαδικασία θέλει πάρα πολλή αφιέρωση χρόνου και ενέργειας. Θέλουμε να το μεγαλώσουμε, με τον δικό μας τρόπο. Δε θέλουμε να είναι μια “φωτοβολίδα” που θα εξαφανιστεί, θέλουμε να το κάνουμε όσο γίνεται μεγαλύτερο. Θα κοιτάμε πάντα να γινόμαστε καλύτεροι σαν σύλλογος».

Για τον αριθμό των παικτών απ’ τα «σπλάχνα» της ομάδας: «Το ανδρικό έχει 2 παίκτες αυτήν τη στιγμή. Επειδή από πίσω υπάρχουν παιδιά του παιδικού και του εφηβικού, ευελπιστούμε τα επόμενα χρόνια να μεγαλώσουμε τον αριθμό. Η αγορά της Θεσσαλονίκης είναι πάρα πολύ δύσκολη και πάρα πολύ μικρή. Κάθε μέρα που περνάει μικραίνει και περισσότερο. Έτσι, είναι και μια ευκαιρία για τα παιδιά εδώ να φτάσουν να παίξουν όσο το δυνατόν ψηλότερα. Έχουμε και το μειονέκτημα ότι είμαστε σε έναν όμιλο πολύ δύσκολο, με πολλά ταξίδια, κάτι που αποτελεί έναν παράγοντα για να μπορέσεις να κάνεις ένα ρόστερ στην πόλη».