Για κάθε Σάσα Ντόνσιτς υπάρχουν ορισμένοι που ονειρεύονται ότι έχουν ανακαλύψει τον επόμενο Μάικλ Τζόρνταν είτε έχουν στα χέρια τους μηχανή που θα κόψει δολάρια. Μου επιτρέπετε να τους απογοητεύσω; Παιδιά σαν τον Ντόνσιτς, σαν τον Αντετοκούνμπο, σαν τον Σπανούλη, τον Διαμαντίδη ή παλαιότερα τον Πέτροβιτς και τον Σαμπόνις δεν βγαίνουν κάθε μέρα.
Ο πιτσιρικάς της Ρεάλ φαίνεται ότι είναι πολύ ξεχωριστός καθώς ενώ ακόμα δεν έχει ενηλικιωθεί έχει χαρακτήρα… έμπειρου παίκτη στην Ευρωλίγκα. Μπαίνει στη φωτιά για τα καλά με δεδομένο ότι πετυχαίνει το 40% των πόντων του στην τελευταία περίοδο των αγώνων με μεγαλύτερο παράδειγμα την τελευταία του παράσταση κόντρα στη Ζαλγκίρις. Δεν φοβήθηκε να μπει στο ρόλο του σπουδαίου Σέρχιο Γιουλ και να ηγηθεί της Ρεάλ.
Κάτι τέτοιες καταστάσεις όμως χρησιμοποιούνται με λανθασμένο τρόπο ως παραδείγματα. Λένε πολλοί, “γιατί παίζει ο Ντόνσιτς στην Ευρωλίγκα και στη Ρεάλ στα 17 του χρόνια ενώ οι δικοί μας πιτσιρικάδες δεν παίζουν στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό;”… Τους έχω νέα που είναι σκληρά αλλά ρεαλιστικά: Γιατί ο Ντόνσιτς πολύ απλά είναι ξεχωριστός και διαφέρει από τους δικούς μας. Είναι καλύτερος. Πως να το κάνουμε δηλαδή;
Δεν έγινε τόσο καλός επειδή τον έβαλαν κι έπαιξε, έτσι απλά. ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. Είναι ξεχωριστός. Το δικό του ταλέντο και η προοπτική του ουδεμία σχέση έχουν με το αντίστοιχο των δικών μας. Δεν είμαι μηδενιστής, δεν αφορίζω τίποτα, αυτή είναι η αλήθεια. Οι δικοί μας είναι πολύ καλοί. Ο Ντόνσιτς είναι όμως ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ.
Θα πρέπει λοιπόν κάποια στιγμή να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους γιατί στο όνομα των μικρών και της παραγωγικής διαδικασίας έχουν στηθεί ολόκληρες επιχειρήσεις με μόνο σκοπό το να βγάζουν εύκολο χρήμα. Διότι η ιστορία με τις Ακαδημίες που ξαφνικά έχουν ξεφυτρώσει παντού ακριβώς τέτοια είναι: Επιχείρηση, στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις.
Θα πρέπει λοιπόν όλοι να είναι συνειδητοποιημένοι και να διαθέτουν ορθή κρίση και αυτογνωσία. Να καταλάβουν ότι δεν μπορούν όλοι οι πιτσιρικάδες να γίνουν Ντόνσιτς ή Διαμαντίδης ή Σπανούλης ή Παπαλουκάς αλλά να μάθουν πρωτίστως να σέβονται την ομάδα, τους συμπαίκτες και τους αντιπάλους, να πάρουν σωστές βάσεις και να αποκτήσουν σωστή νοοτροπία.
Αυτά είναι μια καλή αρχή ώστε να ακολουθήσουν τον δρόμο που αγαπούν. Κι ας μη γίνουν…, πάλι μπορούν να είναι καλοί.
Πηγή: ebasket.gr
