Το πλάνο βελτίωσης των δεξιοτήτων στο σύγχρονο μπάσκετ

553

Η αρχή κάθε αθλητικής χρονιάς βρίσκει τους περισσότερους αθλητές να προπονούνται με την ελπίδα να καλυτερεύσουν τις δεξιότητες που έχουν επάνω στο άθλημα.
Αυτό γίνεται είτε χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα εργαλεία προπόνησης (σχοινάκι,βαριά μπάλα,ντρίμπλες) η εάν έχουν μόνο μια μπάλα και μια μπασκέτα επικεντρώνονται στις επιμέρους δεξιότητες.

Υπάρχουν πολλά βασικά συστατικά για να εξεταστεί και να σχεδιαστεί μια αποτελεσματική και ποιοτική ανάπτυξη δεξιοτήτων στην προπόνηση.

Η προπόνηση δεξιοτήτων θα πρέπει απαραίτητα να έχει:

1.Ο προπονητής πρέπει πάντα να έχει ένα γραπτό σχέδιο.

2.Η προπόνηση να περιέχει φυσική κατάσταση,χειρισμό μπάλας και σουτ.

3.Εξάσκηση σε παιχνίδι ταχύτητας.

4.Εξάλειψη των λέξεων πλήξη και κούραση.

5.Έμφαση στην ανάπτυξη του αδύναμου χεριού.

Σημείο αναφοράς αποτελεί το γεγονός πως στην προπόνηση ειδικά όταν πρόκειται για χειρισμό μπάλας δεν διακρίνουμε τους ψηλούς από τους περιφερειακούς.
Υπάρχουν πολλοί προπονητές που αποθαρρύνουν η ακόμα και απαγορεύουν στους ψηλούς παίκτες να κάνουν ντρίμπλα και κατά την διάρκεια των προπονήσεων και κατά την διάρκεια των ατομικών.
Αυτή είναι μια λανθασμένη προσέγγιση καθώς στερεί από τον παίκτη την ευκαιρία να φτάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.
Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάει ένας προπονητής ότι ο ψηλός παίκτης στις τοπικές κατηγορίες είναι ο περιφερειακός στις πολύ μεγαλύτερες.

Εάν λοιπόν ένα ψηλός παίκτης δεν μάθει να χειρίζεται την μπάλα τότε πως είναι δυνατόν να παίξει;
Όλοι οι παίκτες πρέπει να ξοδεύουν χρόνο τόσο στην κίνηση των ποδιών τους όπως κάνουν οι περιφερειακοί όσο και στην κίνηση με πλάτη στο καλάθι.

Η βελτίωση ενός αθλητή είναι μια διαδικασία μου μπορεί να κρατήσει πάρα πολύ χρόνο προτού φτάσει στο σημείο να σημειώσει πρόοδο.

Εδώ υπάρχει ένας κανόνας απαράβατος.
Ο προπονητής χρειάζεται δυο λεπτά για να δείξει μια καινούργια άσκηση.
Ο παίκτης χρειάζεται προπόνηση δυο εβδομάδων για να καταλάβει τη σημασία της και προπόνηση δυο μηνών για να την χρησιμοποιήσει στο πρωτάθλημα.

Από την εμπειρία μου λέω ότι κατά την τελειοποίηση μιας νέας δεξιότητας ειδικά σε έναν νεαρό αθλητή εστιάζουμε πάντα στα κακά χαρακτηριστικά και μετά στα καλά.
Δυστυχώς πολλοί από αυτούς τους αθλητές δεν έχουν την υπομονή η την απαιτούμενη συγκέντρωση ώστε να μπορούν να δουλέψουν με βάση το πλάνο.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο προπονητής είναι επιτακτικό να το αντιληφθεί αυτό και με αυτοπεποίθηση να καθοδηγήσει τον παίκτη μέσω της διαδικασίας που απαιτείται για να βελτιωθεί.

Ένας προπονητής εισάγει κατά τις προπονήσεις βελτίωσης τα ακόλουθα:

1.Παιχνίδι ώμων.

Οι παίκτες πρέπει να μαθαίνουν να τοποθετούν τον ώμο τους χαμηλότερα από του αντιπάλου.
Αυτό τους κάνει πιο γρήγορους και πιο εκρηκτικούς.

2.Εισαγωγή του low-high

Η μόνη φορά που παίκτης μπορεί να είναι στον αέρα είναι όταν σουτάρει η διεκδικεί ριμπάουντ.
Δεν πρέπει να πηδάει συνεχώς.

3.Περνώντας τον αντίπαλο

Ο παίκτης πρέπει να μάθει πως για να περάσει τον αντίπαλο του πρέπει να τοποθετεί τους ώμους του στο ισχίο του αμυνομένου.
Πρώτα περνάει το πόδι και μετά η μπάλα.
Τα πόδια δίνουν στον επιθετικό το πλεονέκτημα και η μπάλα δημιουργεί την απόσταση.

Εν κατακλείδι ενώ η επανάληψη είναι το κλειδί για μια νέα δεξιότητα,εν τούτοις πολλοί παίκτες σήμερα δεν δίνουν την απαραίτητη σημασία και βαριούνται εύκολα.
Όταν αυτό συμβεί δεν έχει σημασία η γνώση που έχει ένας προπονητής αλλά ο τρόπος που θα χρησιμοποιήσει για να μην φτάσει η προπόνηση σε αυτό το σημείο.
Όσο περισσότερη ενέργεια και ενθουσιασμό μπορεί να βάλει ο προπονητής τόσο πιο σκληρά και αποτελεσματικά θα λειτουργήσουν οι παίκτες.

Οι παίκτες λατρεύουν τους προπονητές που ιδρώνουν μαζί τους.
Καλό είναι ο προπονητής να μην κάθεται στις πλάγιες γραμμές και να λέει στους παίκτες τι να κάνουν αλλά να δουλεύει μαζί τους και εντός των γραμμών.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά της μιας κατάστασης με την άλλη και θα την ανακαλύψουν πολλοί.

 

 

Του Μιχάλη Λάγκη

Πηγή: http://fonhnews.blogspot.gr/