Το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός: 79-65 μέσα από τη ματιά της Facebook Page “Fundamentals”

795

Ο Ολυμπιακός μεγάλος νικητής λοιπόν στο ελληνικό ντέρμπι που μονοπώλησε το ενδιαφέρον στην 16η αγωνιστική της Euroleague με 79-65. Πρώτη νίκη σε ντέρμπι στο πρώτο εντός έδρας ματς για τον Ολυμπιακό και τον David Blatt και κάτι πρωτόγνωρο και μοναδικό για τον Rick Pitino, όπως δήλωσε και με το πέρας της αναμέτρησης. Απόλυτα δίκαιη η νίκη του Ολυμπιακού που κάλυψε και τη διαφορά των 13 πόντων από το παιχνίδι του πρώτου γύρου στο ΟΑΚΑ. Ας δούμε κάποια πράγματα, τα οποία σημειώσαμε από το παιχνίδι.
Χωρίς Σπανούλη στη βασική 5άδα ο Blatt.Με τους Μάντζαρη, Strelnieks, Παπανικολάου, Πρίντεζη και Milutinov ξεκίνησε το παιχνίδι ο Ισραηλινός τεχνικός, ενώ ο Pitino επέλεξε ένα light σχήμα με τρεις Forwards στην αρχική του 5άδα, η οποία αποτελούταν από τους Καλάθη, Lojeski, Thomas, Παπαπέτρου και Lasme. Προφανώς ο Blatt είχε ως στόχο να πάρει πράγματα από τον Μάντζαρη στο παιχνίδι, έναν παίκτη που έχει φάει με το κουτάλι τα ντέρμπι και έναν παίκτη, τον οποίο ο ίδιος έχει παραγκωνίσει αρκετά, αλλά γνωρίζει πως χρειάζεται σε τέτοιες ξεχωριστές περιπτώσεις. Εν τέλει δεν τα κατάφερε, όμως για μένα η σκέψη ήταν σωστή.

Οι δυο ομάδες πάτησαν στην αρχή στα πιο γνώριμα για αυτούς επιθετικά plays, που θα τους εξασφάλιζαν μια ομαλή εκκίνηση στο παιχνίδι. Ο μεν Ολυμπιακός φόρτωσε αμέσως μπάλες στον Πρίντεζη για το κλασικό 1 εναντίον 1 παιχνίδι του Συριανού PF. Ο Παναθηναϊκός με τον Thomas πάνω του ήξερε πως υπάρχει μειονέκτημα, και έστειλε γρήγορα βοήθειες πάνω του. Ο Πρίντεζης όμως είναι τρομερά έμπειρος και καλός πασέρ. Οι πάσες του λοιπόν ήταν απόλυτα σωστές κι έγκαιρες. Ο Ολυμπιακός σκόραρε τα τρία από τα τέσσερα πρώτα του καλάθια μετά από τελικές πάσες του υπαρχηγού του, ο οποίος στο ματς συνολικά είχε 4.


Το κουμάντο της μπάλας είχε κατά κύριο λόγο ο Strelnieks με τον Lojeski να τον παίζει shadow στα picks ψηλά, σε αντίθεση με τον Μάντζαρη, τον οποίο οι πράσινοι αντιμετώπισαν περισσότερο με under. Οι πράσινοι επέλεξαν να παίξουν επίσης άμυνα 4/4, δηλαδή front, στον Milutinov, όσο εύκολο είναι δηλαδή να μείνεις μπροστά από τον Σέρβο. Και δεν είναι τόσο εύκολο, οι πράσινοι φορτώθηκαν από νωρίς με φάουλ στην προσπάθειά τους. Ο Milutinov έχει βελτιωθεί πάρα πολύ στο positioning και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που κερδίζει τα περισσότερα rebounds στο παιχνίδι του.

Ο δε Παναθηναϊκός από την άλλη, πάτησε σε Horns επιθέσεις, side triangles για τον Lojeski (αλήθεια, είδαμε πολύ λίγες τέτοιες επιθέσεις, γιατί;) και picks ψηλά, ξεκινώντας από διάταξη 1-4 χαμηλά, η οποία κατέληγε σε 2-3.

Η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν εξαιρετική. Πολύ physical άμυνες που δεν επέτρεπαν τα γρήγορα cuts στον αντίπαλο και τα σωστά screens, ενώ οι γηπεδούχοι ήθελαν φανερά να οδηγήσουν την μπάλα στα χέρια του Καλάθη στα τελευταία δευτερόλεπτα της επίθεσης των φιλοξενούμενων. Εκεί η άμυνά τους σε απόσταση μιας πάσας ήταν ιδιαίτερα σφιχτή και ο παίκτης που μάρκαρε τον Καλάθη έπαιζε flot με στόχο το μακρινό σουτ του αρχηγού του ΠΑΟ. Το πέτυχε αυτό ο Ολυμπιακός, με τον ομογενή PG να έχει 0/4 εντός παιδιάς στο ημίχρονο και να πετυχαίνει όλους του τους πόντους στο β΄ μέρος, εκεί που ουσιαστικά οι Πειραιώτες δεν απειλούνταν για την υπόθεση νίκη.
Την ίδια ώρα οι ερυθρόλευκοι με τον Σπανούλη πλέον παρών, έτρεξαν Pick n’ Roll δράσεις στην πλευρά με τον αρχηγό τους και τον Milutinov με τους υπόλοιπους παίκτες να μένουν στο άλλο άκρο της επίθεσης, με στόχο το iso των δυο συμπαικτών τους. Ο ΠΑΟ εκεί διάβασε την κατάσταση και ενέπλεξε παίκτη της αδύνατης πλευράς σωστά, μεταθέτοντας την αντίπαλη επίθεση μακριά από το δίδυμο του Λαρισαίου PG και του πρώην Center της Partizan.

Με την είσοδο του πολύ δραστήριου Lekavicius για δεύτερο ματς με τον Pitino στον πάγκο, οι πράσινοι ενεργοποίησαν μια multi screen offence με στόχο τον Λιθουανό PG και την ικανότητά του να εισχωρήσει πολύ βαθιά στην αντίπαλη άμυνα. Ο Lekavicius έπαιξε καθαρά SG τόσο όταν μέσα βρισκόταν ο Καλάθης, ακόμα και όσο βρισκόταν ο Παππάς με τον τελευταίο να αναλαμβάνει μεγάλο μέρος της οργάνωσης της ομάδας του ανά διαστήματα (ίσως λάθος εδώ του coach μιας και ο παίκτης ταλαιπωρήθηκε από ίωση μέσα στην εβδομάδα). Με τον Παπαγιάννη μέσα και τον Αντετοκούνμπο στο ‘3’, ο Pitino έτρεξε κεντρικό Pick με τον νεαρό γίγαντα. Ο Blatt είχε σχεδόν πάντα έναν από τους καλούς του αμυντικούς στον Θανάση Αντετοκύνμπο, σκεπτόμενος πολύ σωστά, πως ο εκάστοτε αμυντικός του πρώην SF των Knicks θα δίνει συνεχώς βοήθειες εκεί που θα δημιουργούνταν mismatches. Ο Toupane λοιπόν ή ο Παπανικολάου, πολύ σωστά έκλεινε στον άξονα, δίνοντας την ευκαιρία στην άμυνα της ομάδας του για ένα άφοβο switch με τον Μάντζαρη στον Παπαγιάννη, δίνοντας απλόχερα το σουτ στον Αφρο-Έλληνα SF.Ποιος δεν θυμάται την επιλογή για ξεκούραστη άμυνα χωρίς το κυνήγι στην περιφέρεια του Σπανούλη στον Αντετοκούνμπο, στο ματς του ΟΑΚΑ, κάτι που οι πράσινοι τότε μυρίστηκαν αμέσως και φόρτωσαν μπάλες στο ποστ με τον 26χρονο να κάνει πάρτι με αντίπαλο τον αρχηγό των ερυθρολεύκων; Σωστό διάβασμα λοιπόν από τον Blatt. Σε αυτή την περίπτωση η διάταξη των πρασίνων έμεινε η ίδια, όμως άλλαξε θέση ο Αντετοκούνμπο που ήρθε στη δυνατή πλευρά και στη weak side προτιμήθηκε σωστά το καλό χέρι του Lekavicius από την περιφέρεια.

Στα picks με τον Παπαγιάννη στη συνέχεια επιλέχθηκε triple switch με τον παίκτη ‘4’ του Ολυμπιακού που μάρκαρε τον Μήτογλου. Σε αυτό βοήθησε η επιλογή να μείνει ο Μήτογλου ψηλά και να έχει τον παίκτη του κοντά στο κεντρικό pick που έτρεψε ο PG με τον Παπαγιάννη. Ίσως αν ο Μήτογλου τοποθετούνταν κατά μήκος της τελικής γραμμής να ήταν πιο ορθολογικό.

Στην άμυνα της ομάδας του ο Lekavicius μπορεί φυσικά να πιέσει διαθέτοντας πολύ γρήγορα πόδια και απίστευτο effort στα μετόπισθεν (δείτε εδώ ένα εξαιρετικό βίντεο από το κανάλι του youtube “BasketHead” για το οποίο σας έχουμε μιλήσει και στο παρελθόν), όμως στο set game γίνεται φανερά στόχος και ιδιαίτερα στο post. O Μάντζαρης λοιπόν πήρε μπάλες εκεί και με τον Strelnieks να λειτουργεί ως καθρέφτης, οι γηπεδούχοι βρήκαν καλές ματιές προς το αντίπαλο καλάθι, όταν υπήρχε δυνητική βοήθεια.

Το ημίχρονο έκλεισε με τον Καλάθη εκτός και το κουμάντο να πηγαίνει στον Παππά ή σε άλλους που στόχευσε ο Ολυμπιακός για το μέτριό τους ball handling. Στα τελευταία 2-3 λεπτά ο Ολυμπιακός έκανε κοψίματα και κλεψίματα που οδήγησαν σε επιθέσεις στο transition, ακόμα και σε τρίποντα στον αιφνιδιασμό,

κάτι που έδωσε μεγάλο πλεονέκτημα στους ερυθρόλευκους τόσο στην ψυχολογία όσο και στο σκορ, θέτοντας τις βάσεις για μια σπουδαία επικράτηση.

Στην επανάληψη οι Πειραιώτες βασίστηκαν στα πιο βασικά για αυτούς πράγματα. Οι πράσινοι με τον (πολύ καλό και πάλι – φαίνεται η δουλειά του και μπράβο του) Μήτογλου επέλεξαν μονή άμυνα στον Πρίντεζη, μιας και πληγώθηκαν αρκετά από την ικανότητα του υπαρχηγού του ΟΣΦΠ στην πάσα. Όμως αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερο ρίσκο, μιας και οι κινήσεις και το footwork του «Πρι» στο «βαμμένο» είναι μοναδικές…
Είδαμε ακόμα κάποιες screen the screener επιθέσεις από τον Ολυμπιακό, με τον παίκτη ‘3’ να δίνει back screen στον αμυντικό του Milutinov μετά το κεντρικό pick ψηλά του τελευταίου. Ανάλογες επιθέσεις είδαμε και από τους πράσινους στο ματς της περασμένης εβδομάδας με την CSKA, όμως στο ματς της Παρακευής δεν προτιμήθηκαν. Αντιθέτως στην επανάληψη, πέρα από λίγα ωραία early pick n’ rolls,

είδαμε και κάποια flares για τον Lojeski (και πάλι εδώ μικρή προτίμηση), τα οποία κατέληγαν σε άμεση pick n’ roll επίθεση με τον αμυντικό του Βέλγου να παίζει shadow και τον ψηλό να μένει βαθιά στη ρακέτα επιτρέποντας το mid range του screener. O Lojeski γενικά ήταν κακός όμως και υπήρχαν περιπτώσεις πάσας, όπως το γνωστό και πολύ αποτελεσματικό base line cut του Καλάθη στην πλάτη του αμυντικού, που δεν είδε ποτέ, κωλύοντας την επίθεση της ομάδας του να βρει ρυθμό.

Στη συνέχεια ο ΠΑΟ φόρτωσε μπάλες στο post μετά από picks για να εκμεταλλευτεί τα mismatches που προέκυπταν. Ο Ολυμπιακός έστειλε άμεσα βοήθειες από τον ψηλό που είχε μείνει με τον Καλάθη, δίνοντας το σουτ στον πρώην παίκτη των Grizzlies, ο οποίος μέχρι τότε είχε 0/4 από την περίμετρο και στη συνέχεια κάνοντας rotation που άφηνε ελεύθερο τον Αντετοκούνμπο, στον οποίο ο Ολυμπιακός τζόγαρε απροκάλυπτα από ένα σημείο κι έπειτα. Ο Θανάσης τελείωσε το ματς βέβαια με 2/3 τρίποντα, όμως και τα δυο ήρθαν σε σημεία που οι πρωταθλητές Ελλάδος ήταν πίσω με 19 πόντους, οπότε η άμυνα απλώς έπαιξε σωστά, αλλά «δεν της βγήκε» αυτό που έπαιξε. Στις τελευταίες επιθέσεις οι γηπεδούχοι βρήκαν πόντους μέσα από κάποια back door cuts του Πρίντεζη

και μέσω drive n’ kick δράσεων και μακρινό σουτ του Παπανικολάου, τον οποίο ο Παναθηναϊκός προτίμησε να ρισκάρει στο σουτ, όμως δεν…

Κορυφαίος του ματς μακράν ο Nikola Milutinov με 18 πόντους (5/8 δίποντα και 8/10 βολές), 18 rebounds (career high) 5 εκ των οποίων επιθετικά, 11 κερδισμένα φάουλ και 41 βαθμούς στο PIR (careerh high επίσης), κάτι που του εξασφάλισε το δεύτερο MVP of the round για φέτος.

Ο Σέρβος ψηλός ισοπέδωσε τους πράσινους, κυριαρχώντας πλήρως σε κάθε έκφανση του παιχνιδιού. Η βελτίωσή του σε σχεδόν κάθε τομέα του παιχνιδιού του είναι ολοφάνερη. Λογικά του χρόνου θα τον βλέπουμε τα ξημερώματα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Εκπληκτικός και ο Janis Strelnieks με 18 πόντους, 4/5 τρίποντα όλα από το ίδιο σημείο, ιδού και το shooting chart του Λετονού – στο ένα άστοχο η μπάλα τον αδίκησε, 3 rebounds, 2 assists και 2 κλεψίματα, όπως επίσης ο Κώστας Παπανικολάου με 12 πόντους, 5 rebounds, 3 assists και 4 κλεψίαμτα και φυσικά ο Γιώργος Πρίντεζης, τον οποίο η εξαιρετική του στατιστική (11 πόντοι, 5 rebounds και  4 assists) αδικεί.
Από τον Παναθηναϊκό κορυφαίοι ήταν οι Lekavicius με 10 πόντους, Νικ Καλάθης με 13, 7 τελικές και μπόλικη βρώμικη δουλειά στα μετόπισθεν που εξασφάλιζε rebounds και λάθη του αντιπάλου, πράγματα που δεν αποτυπώνονται στη στατιστική και ο Ντίνος Μήτογλου με 7 πόντους και 5 rebounds.
Ο Ολυμπιακός είχε 38 rebounds έναντι 32 του αντιπάλου του, με τα ίδια ακριβώς επιθετικά (12), 20 τελικές για 14 λάθη, 7 κλεψίματα και 5 κοψίματα, ενώ σούταρε με 25/55 εντός παιδιάς (45.5%) και 19/26 προσωπικές (73.1%). Από την άλλη οι πράσινοι είχαν 18 τελικές για 12 λάθη και ελάχιστα deflections (22), κάτι που βρίσκεται στα πρώτα αιτήματα του νέου προπονητή τους. Είχαν 4 κλεψίματα και 2 τάπες και σούταραν με 27/65 εντός παιδιάς (41.5%) και μόλις 3/6 προσωπικές.
Από τη γραμμή του τριπόντου είχαν σε ένα σημείο 3/18, ενώ τελείωσαν με 8/25, δηλαδή με 5/7 εναπομείναντα. Όταν το ματς πια είχε κριθεί και το μόνο αβέβαια ήταν η κάλυψη ή όχι των 13 πόντων διαφοράς.


Στο τέλος της ημέρας:
Η τελευταία οπτική του ντέρμπι δίνει στον Ολυμπιακό την 10η νίκη του φέτος και την 5η θέση σε ισοβαθμία με την 4η Anadolu Efes και στον Παναθηναϊκό την 11η με ρεκόρ 7-9 μαζί με Baskonia και Zalgiris.
Πλέον ακολουθεί εβδομάδα διπλών παιχνιδιών με τον Ολυμπιακό να υποδέχεται την Baskonia και μετά να ταξιδεύει στη Μαδρίτη για να αντιμετωπίσει τη Real και τον Παναθηναϊκό να παίζει εντός με Bayern κι έπειτα εκτός με Barcelona, δυο δηλαδή ομάδες που ανταγωνίζεται άμεσα για την είσοδό του στην 8άδα.
Ο David Blatt αγοράζει χρόνο και επιπλέον εμπιστοσύνη στο έργο του για τη συνέχεια, ενώ ο Rick Pitino θα πρέπει να αναπροσαρμόσει άμεσα κάποια από τα πλάνα του και να αποφασίσει αν και σε ποιες θέσεις θα χρειαστεί να ενισχύσει την ομάδα του, διότι το πρόγραμμά της στη συνέχεια είναι κυριολεκτικά «φωτιά», καθώς μετά την εβδομάδα διπλών παιχνιδιών ταξιδεύει κολλητά σε Kaunas και Tel Aviv. Θα δούμε επίσης στο τέλος της σεζόν, αν το εύκολο χαμένο καλάθι του James Gist στην εκπνοή

κοστίσει ή όχι στην τελική έκβαση της βαθμολογίας για τους πράσινους.

Υ.Γ: Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την αγάπη που δείχνετε στη σελίδα μας και τις προτιμήσεις σας στις αναλύσεις μας. Ευχαριστούμε επίσης για το ότι δείχνετε την δέουσα υπομονή στην ανάρτηση αυτών, γνωρίζοντας το ότι η σελίδα αυτή υπάρχει καθαρά για ψυχαγωγικό σκοπό και με βάση πάντα την αγάπη για το άθλημα, χωρίς το παραμικρό κέρδος ή όφελος.


Υ.Γ: «Αν όλοι οι παίκτες μου έπαιζαν όπως ο “Skywalker”, θα κερδίζαμε το παιχνίδι». Τάδε έφη Rick Pitino. Τι κοινό έχει λοιπόν ο Jasikevicius, o Pascual και ο Pitino; Τρεις σπουδαίοι προπονητές που δείχνουν όλοι μια μεγάλη συμπάθεια και εκτίμηση προς το πρόσωπο του δουλευταρά και ταπεινού χαρακτήρα Lukas Lekavicius. Τελικά ο Λιθουανός PG αξίζει κάποια περαιτέρω εμπιστοσύνη και υπομονή ή οι τρεις προαναφερθέντες προπονητές δεν ξέρουν και γνωρίζει καλύτερα ο Μπάμπης από το Γαλάτσι και ο Μητσάρας από το Κερατσίνι;

Πηγή: Fundamentals