Γράφω αυτό το κείμενο και εύχομαι να το διαβάσουν όσοι πιο πολλοί γίνεται, γιατί σε αυτή την χώρα έχουμε μπερδέψει λίγο τα πράγματα. Κουράστηκα να ακούω από όλους πως κάποιος παίζει καλά μόνο αν σκοράρει. Και το λέει κάποιος που έκανε καριέρα παίζοντας άμυνα για όλη την ομάδα και τον ενδιέφερε μόνο να κερδίσει η ομάδα του.
Το βλέπω από όταν ήμουν 16 χρονών και ξεκίνησα το μπάσκετ. Και το είδα ακόμα πιο έντονα όταν πήγα στην Εθνική Εφήβων, όλα τα παιδιά της ηλικίας μου την επόμενη μερα μετά από ένα τουρνουά να παίρνουν όλες τις εφημερίδες για να δουν τι έγραψαν για αυτούς. Να βάλουν όσους πιο πολλούς πόντους μπορούν για να γράψουν καλά λόγια για αυτούς. Το αν με τις επιλογές τους έκαναν κακό στην ομάδα ούτε που τους ένοιαζε, ας γράψουν για εμάς καλά λόγια, ότι εμείς παίξαμε καλά και σκασίλα μας για την ομάδα. Αφού όλοι αυτό κοιτάζουν τους πόντους, αφού μόνο αυτοί διακρίνονται στα μάτια όλων. Αυτοί που έβαλαν τους πιο πολλούς πόντους είναι και οι καλύτεροι σωστά;!;!;! Τώρα πόσους πόντους μπορεί να δέχτηκαν πίσω στην άμυνα ούτε που ενδιαφέρει κανέναν, σωστά. Ξέρω παίκτες που βάζουν 20 και τρώνε 30, η ομάδα χάνει αλλά… αυτός διακρίθηκε γιατί προσπάθησε, ενώ οι άλλοι είναι άμπαλοι, δεν μπορούν να βάλουν την μπάλα στο πλεχτό με τίποτα, αν έπαιζαν και οι άλλοι όπως αυτός θα κερδίζαμε.
Ναι, αυτό κάνει κάποιος που ειναι ηγέτης, κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους. Αυτό τον ενδιαφέρει, να πάνε όλοι καλά και όχι μόνο η προσωπική διάκριση.
Όταν με κάλεσαν πρώτη φορά για να με επιλέξουν αν θα με πάρουν στην Εθνική Εφήβων, ο τότε προπονητής μου Σάκης Διαμαντόπουλος μου είπε τα πιο σοφά λόγια που έχω ακούσει και δεν τα έχω ξεχάσει ποτέ. «Κάνε αυτά που δεν θέλουν να κάνουν οι άλλοι, παίξε άμυνα, δώσε πάσα και πάρε τα ριμπάουντ. Γίνε χρήσιμος για τον προπονητή σου». Δεν με ενδιέφερε αν είχα ή όχι ταλέντο, αλλά δεν είχα πρόβλημα να θυσιαστώ για την ομάδα και ας έπαιζα ένα λεπτό ή αν έγραφε μηδέν η στατιστική μου από πόντους.
Εδώ σε θέλω μάστορα. Δεν είναι μόνο στο χέρι του προπονητή αλλά και στην νοοτροπία του παίκτη να καταλάβει πως η ομάδα κερδίζει. Μόνο στον στίβο και στον τένις είναι μόνοι τους. Μπορώ να σας πω πολλά παραδείγματα από τρομερούς παίκτες που επειδή δεν έπαιζαν ομαδικά δεν κατάφεραν τίποτα και όταν άλλαξαν νοοτροπία -και έπαιζαν ομαδικά- κατέκτησαν τα πάντα. Διαβάστε την ιστορία του Τζόρνταν, από πότε ξεκίνησε να παίρνει τίτλους και θα καταλάβετε, μιας και ήταν, είναι και θα είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Αν θέλετε να σας ακολουθούν και να γίνετε ηγέτες θα πρέπει να δείχνετε κάθε μέρα τον τρόπο.
Ναι κύριοι, είμαι απολύτως σίγουρος για τον εαυτό μου και ακόμα πιο σίγουρος ότι μπορώ να κάνω τους συμπαίκτες μου καλύτερους, ακόμα και αν δεν βάλω ούτε έναν πόντο. Το λέω αυτό γιατί με ζαλίζουν αρκετοί πολλές φορές για αυτό το θέμα. Η ομάδα με ενδιαφέρει και τίποτα άλλο. Όπου και αν παίζω, αρκεί να κερδίσω. Μόνο έτσι έρχονται οι νίκες!!!
Τα γράφω αυτά γιατί λέω αν ζαλίζουν εμένα που έχω την εμπειρία να το διαχειριστώ και ξέρω τι μπορώ να κάνω μέσα στο γήπεδο, τι γίνεται με τα παιδιά που τώρα ξεκινάνε ή δεν έχουν τον χαρακτήρα για να μην δώσουν σημασία σε ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με τον ομαδικό αθλητισμό. Για να φτάσει κάποιος να παίζει σε υψηλό επίπεδο, έχει περάσει πολλά! Μην ρίχνετε το επίπεδο με το να ασχολείστε με το ατομικό σας σκοράρισμα. Ασχοληθείτε με το αν κάνετε όλα αυτά που σας ζήτησε ο προπονητής σας και αν βοηθήσατε τους δίπλα σας να γίνουν έστω και λίγο καλύτεροι τη μέρα που πέρασε.
πηγή: athletes.gr
