Κάθε μπακετόφιλος που σέβεται τον εαυτό του, οφείλει μια βαθιά υπόκλιση στο νέο Boss της Euroleague, τον Vasilije Micic.
Η Anadolu Efes γύρισε το ματς, που έδειχνε από την αρχή να της στραβώνει, δεχόμενη 28 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο και με τρίποντη βροχή κέρδισε την Barcelona με 80-71, εξασφαλίζοντας το τελευταίο εισιτήριο για το Final-4 της Vitoria, όπου επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια και θα αντιμετωπίσει τη Fenerbahce σε έναν τούρκικο εμφύλιο, που θα προσελκύσει όλα τα βλέμματα. Όλα όμως. Οι παίκτες του Ergin Ataman εκτέλεσαν μόλις 15 δίποντα στο ματς (!), ευστοχώντας στα 8 και 39 τρίποντα, έχοντας το εξαιρετικό 43.6%. Ευστόχησε δηλαδή σε 17 τρίποντα. Παρά το γεγονός πως μάζεψε μόλις 24 rebounds έναντι 38 των αντιπάλων της, μοίρασε 23 τελικές για 25 συνολικά εύστοχα σουτ εντός παιδιάς και είχε μόλις 10 λάθη, έναντι 17 της ομάδας του Pesic.
Πρώτοι σκόρερ του Ergin Ataman οι Larkin και Moerman με 18, ενώ 11 είχε ο James Anderson, δίνοντας σπουδαίο boost από τον πάγκο, ενώ ο Micic είχε 10 με 10 επίσης assists, όντας ο πρωτοστάτης στο καυτό δεύτερο δεκάλεπτο της ομάδας του (24-14), το οποίο έγειρε την πλάστιγγα υπέρ τους.
Πρώτοι σκόρερ του Ergin Ataman οι Larkin και Moerman με 18, ενώ 11 είχε ο James Anderson, δίνοντας σπουδαίο boost από τον πάγκο, ενώ ο Micic είχε 10 με 10 επίσης assists, όντας ο πρωτοστάτης στο καυτό δεύτερο δεκάλεπτο της ομάδας του (24-14), το οποίο έγειρε την πλάστιγγα υπέρ τους.Η Barcelona προσπάθησε και δεν άφησε το παιχνίδι δευτερόλεπτο. Πώς θα μπορούσε να το αφήσει άλλωστε; Heurtel και Singleton οι πρώτοι της σκόρερ με 12 πόντους έκαστος. Συνολικά είχε 22/44 δίποντα και 8/20 τρίποντα, όμως το Sinan Erdem Dome “έβραζε” και η Anadolu πήρε μια δίκαιη νίκη.
Αξίζουν λοιπόν τα εύσημα στην τούρκικη ομάδα, η οποία έχει γνωρίσει ουκ ολίγες πίκρες στο παρελθόν, παρά τα μεγάλα της μπάτζετ. Έδειξε από νωρίς από τι υλικό είναι φτιαγμένη και φρόντιζε κάθε εβδομάδα να διαψεύδει τους πιο αυστηρούς της κριτές. Αξίζουν τα εύσημα στον Vasilije Micic, που για μένα είναι ασυζητητί ο MVP της φετινής Euroleague και αξίζουν φυσικά τα εύσημα στον Ergin Ataman, έναν προπονητή, που πάντα εκτιμούσα (και όχι μόνο εγώ νομίζω) και που πάντα ήταν υποτιμημένος από το ευρύ κοινό.
Η ομάδα που θα υποστηρίξουμε στο φετινό Final-4, αφού καμία από τις δυο ελληνικές δεν θα βρίσκεται εκεί ούτε φέτος. Πολλά μπράβο!!!
Πηγή: Fundamentals
