Ο Henry Ford δήλωσε σχετικά με την ομαδικότηταότι «η συνεργασία είναι η αρχή, η διατήρηση της συνοχής είναι πρόοδος και η συνεργασία είναι επιτυχία». Ο Ολυμπιακός έπαιξε σαν μια σπουδαία ομάδα εκτός έδρας και είναι εξαιρετικό για κάθε προπονητή αν η ομάδα του μπορεί να κερδίσει και να χάσει σαν μεγάλη ομάδα. Ωστόσο, ο Ολυμπιακός δεν έχασε. Ξεπέρασε τις αντιξοότητες και ένα κακό πρώτο ημίχρονο, για να πάρει άλλη μια πολύτιμη νίκη. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, έπαιξε απέναντι σε αντίπαλο της ίδιας βαθμολογικής αξίας. Η Armani έχει τη χειρότερη επίθεση στην Ευρωλίγκα, με πολλά προβλήματα τραυματισμών και το «στίγμα» μιας ομάδας underachiever. Ήταν ένα καλό τεστ για τον νεοαποκτηθέντα προπονητή του ΠΑΟ. Δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε εικασίες για το αν αυτό το παιχνίδι ήταν κοντά λόγω ψυχολογίας ή λόγω της δύναμης του αντιπάλου.
«Οι καλύτερες ομάδες παίζουν ο ένας για τον άλλον, όχι απλά μαζί»
– Jeff Van Gundy
Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι αν μια ομάδα μπορεί να σκοράρει 57 πόντους σε ένα ημίχρονο και ειδικά αν αυτό είναι το δεύτερο ημίχρονο είναι πολύ δύσκολο χάσει. Ο Ολυμπιακός είχε κακή επίδοση στα τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο με 31% αλλά πολύ καλό ποσοστό δύο πόντων στο 71%, το οποίο τις περισσότερες φορές αποτελεί ένδειξη καλών «οιωνών» αφού ένα πραγματικά υψηλό ποσοστό δύο πόντων ισοδυναμεί με εύκολους πόντους.
Στα στατιστικά του παιχνιδιού, ο Ολυμπιακός πήρε 10 περισσότερα ριμπάουντ από τη Βαλένθια, είχε πέντε assist περισσότερες σε σχέση με τον αντίπαλό του, είχε 77% σε σουτ δύο πόντων αλλά έκανε πέντε περισσότερα λάθη σε σχέση με τη Βαλένθια. Η ιστορία του παιχνιδιού είναι διαφορετική αν αναλύσει κανείς τα δευτερεύοντα στατιστικά στοιχεία, επειδή η Βαλένθια σημείωσε 13 πόντους από αιφνιδιασμούς και έξι πόντους δεύτερης ευκαιρίας, ενώ ο Ολυμπιακός σημείωσε 20 πόντους από τα λάθη της Βαλένθια και η Βαλένθια 17 από τα 20 λάθη του Ολυμπιακού, κάτι που σίγουρα δεν είναι το ιδανικότερο. Τα τριτογενή στατιστικά περιγράφουν την ίδια ιστορία με τις κύριες στατιστικές κατηγορίες του παιχνιδιού. Στο ποσοστό True Shooting Percentage (TS%) ο Ολυμπιακός είχε 71% και η Βαλένθια 66,7%, καθώς και στο ποσοστό Effective Filed Goal Percentage (eFG%) όπου ο Ολυμπιακός είχε 70,5% και η Βαλένθια 64%.
Στην ανάλυση παικτών, έχουμε μιλήσει πολλές φορές για τον Παπανικολάου και την αλτρουιστική του στάση απέναντι στο παιχνίδι. Σε αυτό το παιχνίδι κράτησε ζωντανή την ομάδα του κόβοντας και δημιουργώντας καθώς και σκοράροντας από την περίμετρο, τελειώνοντας με PIR 24 ενώ είχε το απόλυτο σε προσπάθειες για σουτ δύο πόντων και σκοράροντας 4/6 τρίποντα για το εντυπωσιακό 67%. Ο Σάσα Βεζένκοφ, είχε πιθανότατα την πιο «ήσυχη» βραδιά στο σκοράρισμα με 20 πόντους και 7 ριμπάουντ δείχνοντας μια αξιοζήλευτη ισορροπία. Η λίστα των διψήφιων σκόρερ περιλαμβάνει τον Thomas Walkup που σημείωσε 13 πόντους και είχε έξι assist, τον Shaquille McKissic που σημείωσε 11 πόντους και τον Κώστα Σλούκα που πρόσθεσε 10 πόντους και 9 assist. Αυτό όμως που δείχνει το «ομαδικό πνεύμα» του Ολυμπιακού είναι οι τέσσερις assist του σέντερ Mustapha fall.
Ένα τελευταίο σχόλιο για τον Ολυμπιακό είναι ότι η ομάδα πέρασε από διάφορες δύσκολες και λιγότερο δύσκολες διαδρομές για να βρει την ταυτότητα ενός πρωταθλητή και μπράβο στον ψοαψη Μπαρτζώκα και τους βοηθούς του που καινοτόμησαν, «βαθμονόμησαν», άλλαξαν, υιοθέτησαν και κατάφεραν να δημιουργήσουν «μια ομάδα που παίζει ο ένας για τον άλλον και όχι απλά μαζί».
«Ο αληθινός πολεμιστής καταλαβαίνει και αδράχνει εκείνη τη στιγμή
δίνοντας μια προσπάθεια τόσο έντονη και τόσο διαισθητική
που θα μπορούσε να ονομαστεί μόνο προσπάθεια από την καρδιά»
– Pat Riley
Ο ΠΑΟ κρατήθηκε στο παιχνίδι γιατί η ομάδα του είχε 71% στα σουτ δύο πόντων στο πρώτο ημίχρονο, έχοντας πέντε πόντους αιφνιδιασμού και ο Παπαγιάννης είχε 3/3 στα σουτ δύο πόντων, ενώ ο Γουίλιαμς πέτυχε 17 πόντους, ενώ η ομάδα κατάφερε να πετύχει 10 πόντους από δεύτερες ευκαιρίες. Ο Ουίλιαμς ήταν πιο «αθόρυβος» στο δεύτερο ημίχρονο σκοράροντας μόλις πέντε πόντους και τα φάουλ του Παπαγιάννη δεν βοήθησαν τον Παναθηναϊκό στο inside game, ειδικά από τη στιγμή που ο Gudaitis ήταν εκτός.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Shabazz Napier πήρε τη σκυτάλη από τον Stefano Tonut με τον ΠΑΟ να μην έχει τις αμυντικές απαντήσεις για να «περιορίσει» τις ικανότητές του στο σκοράρισμα. Φυσικά, το χαμηλό ποσοστό τριπόντων του ΠΑΟ δεν βοήθησε σε σύγκριση με το 40% που σημείωσε η Armani. Αν και ένα παιχνίδι δεν χάνεται σχεδόν ποτέ στο τέλος, ένα ατυχές τρίποντο από τον Bacon και ένα εξίσου άτυχοσφύριγμα απέναντι στον Παπαγιάννη «σφράγισαν» τη νίκη για την Armani.
Η εστίαση και πάλι θα πρέπει να είναι στην άμυνα, αφού για άλλη μια φορά ο ΠΑΟ επέτρεψε στον αντίπαλο να σκοράρει πάνω από 60% σε σουτ δύο πόντων και 40% σε σουτ τριών πόντων, γεγονός που υποδηλώνει κακή αμυντική επιλογή τόσο στην μπογιά όσο και στην περίμετρο. Δεν θα σταματήσω να τονίζω την έλλειψη «ιδιοκτησίας της μπάλας» από τους παίκτες του ΠΑΟ που δεν έχουν αναπτύξει αυτή την «αρετή» κατά την διάρκεια της χρονιάς και την έλλειψη άμεσης «ομαδικής αλληλεγγύης» όταν ένας συμπαίκτης πέφτει στο παρκέ, γεγονός που είναι πέρα για πέρα εμφανές. Εκ των υστέρων, από τον ΠΑΟ λείπει η έντονη προσπάθεια από την καρδιά που περιέγραψε ο Pat Riley και δυστυχώς αυτό δεν είναι μια νεοαποκτηθείσα «αμαρτία».
Ένα τελευταίο σημείο που θα ήθελα να επισημάνω, είναι ότι ακόμη και ο σεβασμός ενός διαιτητή κερδίζεται και δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο ότι ένας «νέος» προπονητής άγνωστος στους διαιτητές της Ευρωλίγκας θα πάρει και θα παίρνει τον ίδιο σεβασμό με τον Μεσίνα ή τον Ομπράντοβιτς ή ακόμα και τον Ράντονιτς. Όσο ατυχές κι αν ακούγεται, η έλλειψη σεβασμού επεκτείνεται τελικά στην ομάδα. Αυτό παρατηρήθηκε ιδιαίτερα στο τέλος του παιχνιδιού σε μερικά «κρίσιμα σφυρίγματα», πιθανότατα όχι από κακή πρόθεση ή διάθεση, αλλά μάλλον απλά λόγο «κοινωνικής εγγύτητας».
Πορτοκαλί σκέψεις από τον Δημήτρη Κυριακού
