Πλήρωσαν την κούραση τους οι Αμπελόκηποι.

334

Σε ένα παιχνίδι που διεξήχθη κάτω από αντίξοες συνθήκες λόγω του ότι ο ηλεκτρονικός πίνακας δε λειτουργούσε εξαιτίας ενός προβλήματος το γυναικείο τμήμα της ομάδας μας γνώρισε την ήττα με διαφορά 10 πόντων (48-38) από τον Γ.Σ. Μενεμένης.

Η σημερινή αναμέτρηση χαρακτηρίζονταν για το μεγαλύτερο της διάστημα από λεπτές ισορροπίες που δεν επέτρεπαν σε κανέναν απολύτως να πάρει το ρίσκο προβλέποντας τον τελικό νικητή. Ο παράγοντας που έχω την εντύπωση ότι έκρινε τα πράγματα στο τέλος και διαλεύκανε το αγωνιστικό τοπίο ήταν αυτός της κούρασης οπού κατά την άποψη μου κατέβαλλε τις παίκτριες μας στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού.

Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί στο σημείο αυτό ότι για μια ακόμη εβδομάδα όπου αν δεν κάνω λάθος ήταν η τρίτη συνεχόμενη η ομάδα μας καλείται να ανταπεξέλθει αντιπαλεύοντας και τα προβλήματα που κατά καιρούς προκύπτουν σε παιχνίδι το οποίο κρίνεται στις λεπτομέρειες. Το γεγονός ότι δε τα καταφέρνει οφείλεται σε διάφορους λόγους και κατά την κρίση μου είναι καθαρά συγκυριακό.

Περνώντας στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι έχω να τονίσω βάσει και όσων ανέφερα παραπάνω ότι η διψήφια διαφορά με την οποία και χάσαμε είναι ξεκάθαρα πλασματική από τη στιγμή που οι δύο ομάδες επί τρία δεκάλεπτα βάδιζαν σχεδόν χέρι χέρι με μερικές εξαιρέσεις μέσα στο σαραντάλεπτο όπου η διαφορά ξεπερνούσε τους τρεις-τέσσερις πόντους είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά.

Το αρχικό (9-8) της πρώτης περιόδου έχω την εντύπωση πως έδειχνε ξεκάθαρα τι τύπου παιχνίδι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε με τις δύο ομάδες να εμφανίζονται προσηλωμένες κυρίως στα αμυντικά τους καθήκοντα. Εάν θα είχα να προσάψω κάτι στην ομάδα μας σε ότι αφορά την εικόνα της στην εναρκτήρια περίοδο αυτό θα ήταν ξεκάθαρα το κομμάτι των λαθών στην επίθεση όπου σε διάστημα μόλις 10 λεπτών έφτασαν να είναι 5 στον αριθμό.

Στο ίδιο μοτίβο κύλησε και το δεύτερο μισό του πρώτου ημιχρόνου με την ομάδα μας στο πρώτο τάιμ-άουτ του δεκαλέπτου να βρίσκεται με ένα πόντο πίσω 12-13 και να ψάχνει σε ένα κοντρολαρισμένο από κάθε άποψη παιχνίδι μερικά εύκολα καλάθια έτσι ώστε να ανοίξει λίγο τον ρυθμό της αναμέτρησης.

Τελικώς το ημίχρονο έληξε με το σκορ ισόπαλο (22-22) κάτι που απεικόνιζε νομίζω τη συνολική εικόνα ολόκληρου του παιχνιδιού μέχρι εκείνη τη στιγμή. Εμείς αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε από τη δική μας πλευρά στο δεύτερο μέρος ήταν να προσέξουμε λίγο περισσότερο την άμυνα μας, καθώς στο τέλος της δεύτερης περιόδου παραχωρήσαμε στον αντίπαλο δύο-τρία φάουλ τα οποία θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Επίσης η αναζήτηση μας για τα εύκολα καλάθια στην οποία αναφέρθηκα και παραπάνω θα έπρεπε να συνεχιστεί, καθώς όταν το σκορ είναι τόσο χαμηλά αρκούν λίγες καλές και εύστοχες επιθέσεις έτσι ώστε μια ομάδα να τροποποιήσει υπέρ της το ρυθμό και γενικότερα τη ροή ενός παιχνιδιού.

Από εκεί και πέρα και η τρίτη περίοδος αποτέλεσε χωρίς την παραμικρή αμφιβολία μια μικρογραφία της εικόνας που παρακολουθήσαμε στο σύνολο του πρώτου ημιχρόνου με τις δύο ομάδες να προσπαθούν να παραμείνουν συγκεντρωμένες και 100% προσηλωμένες στην αναμέτρηση σε ένα παιχνίδι ιδιαιτέρως απαιτητικό, τουλάχιστον με τον τρόπο που εξελισσόταν, καθώς ο ένας πόντος με τον οποίο βρισκόμασταν πίσω στη λήξη της περιόδου (34-33) δεν ήταν ικανός να προδικάσει απολύτως τίποτα για τη συνέχεια του ματς.

Και κάπως έτσι με μια αναμέτρηση να κρέμεται και πάλι από μια κλωστή φτάσαμε στο δεκάλεπτο οπού θα κρίνονταν όλα. Εκεί όπου ήταν κάτι παραπάνω από φανερό ότι οι παίκτριες μας ενώ ήθελαν εντούτοις δε μπορούσαν να ακολουθήσουν το ρυθμό του αγώνα λόγω της κούρασης και της ψυχολογικής φθοράς στοιχεία από τα οποία είχαν σε κάθε περίπτωση καταβληθεί.

Το κακό για εμάς ξεκίνησε όταν αρχίσαμε να δίνουμε στον αντίπαλο εύκολες κατοχές και εξίσου εύκολα σουτ κι αυτό ήταν κάτι που αν μη τι άλλο τονίστηκε από τον πάγκο της ομάδας μας στο πρώτο τάιμ-άουτ με το σκορ στο -6 για τους Αμπελόκηπους 43-37.

Έπειτα το έργο μας έγινε ακόμη δυσκολότερο, καθώς στο σημείο που είχε φτάσει το ματς και με την κόπωση εμφανή στα πρόσωπα των παικτριών μας νομίζω ότι το παιχνίδι δεν είχε γυρισμό. Πόσο μάλλον όταν το σκορ έφτασε στο τελικό (48-38) για την ομάδα της Μενεμένης. Για να γίνει όμως αυτό συνέβαλλε άθελα της και η δική μας ομάδα η οποία παραδομένη ολοκληρωτικά πια στην κούραση της εκτός του ότι συνέχισε να δίνει εύκολα καλάθια άρχισε να κάνει λάθη μη μαζεύοντας παράλληλα και σχετικά εύκολα ριμπάουντ.

Όπως όμως τονίστηκε από τον προπονητή της ομάδας μας μετά το τέλος του παιχνιδιού όλα αυτά συνέβησαν γιατί καταθέσαμε την ψυχή μας στο παρκέ παίζοντας ουσιαστικά για κάτι παραπάνω από τρία δεκάλεπτα στα κόκκινα.