Παναγιώτης Αμοιρίδης: Κάθε μου ομάδα κι ένα διαφορετικό ταξίδι.

461
Σε μια εξομολογητική-αυτοβιογραφική συνέντευξη που παραχώρησε στο Δημήτρη Σαχινίδη για λογαριασμό του Northbasket ο προπονητής Παναγιώτης Αμοιρίδης κάνει έναν απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας του στο χώρο της προπονητικής κι εξηγεί ποιοι είναι οι στόχοι του από εδώ και πέρα. Αναλυτικά τα όσα ανέφερε:
 
 
-Κύριε Αμοιρίδη πρώτα από όλα θα ήθελα γυρίζοντας λίγο το χρόνο πίσω να μου πείτε πως και για ποιον λόγο αποφασίσατε να εμπλακείτε ενεργά στο χώρο της προπονητικής;
 
– Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη μου επαφή με το χώρο της προπονητικής ήταν το 1999 αν θυμάμαι καλά στην Δ κατηγορία της Ε.Κ.Α.Σ.Θ. σε μια ομάδα της περιοχής μου τον Αργοναύτη Ανθοκήπων τότε παράλληλα αγωνιζόμουν και σαν παίκτης από εκείνη μου την εμπειρία πήρα την απόφαση να γραφτώ στις σχολές προπονητών για να πάρω το δίπλωμα κι όταν ολοκλήρωσα την καριέρα μου από τη θέση του αθλητή ξεκίνησα να ασχολούμαι ενεργά με την προπονητική την περίοδο 2004-5 σαν βοηθός προπονητή στη Χ.Α.Ν.Θ. που τότε αγωνιζόταν στη Γ Εθνική.
Έχετε θητεύσει κατά καιρούς και ως βοηθός, αλλά και ως πρώτος προπονητής. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε αυτές τις δύο νευραλγικές θέσεις; Κι αν σας έβαζε κάποιος στη διαδικασία να επιλέξετε ποια από τις δύο θα διαλέγατε τελικά;
 
Έχω διατελέσει βοηθός προπονητή από την Γ Εθνική μέχρι και την Α΄2. Σίγουρα υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις θέσεις του πρώτου, του δεύτερου ακόμα και του τρίτου προπονητή ο καθένας έχει τον ρόλο του σε ένα προπονητικό τιμ που είναι εξίσου σημαντικός. Τις κατευθύνσεις φυσικά τις δίνει ο πρώτος προπονητής όπου συνήθως είναι κι ο πιο έμπειρος μέσα σε ένα προπονητικό επιτελείο. Προσωπικά είχα την τύχη να συνεργαστώ με πολύ καλούς προπονητές και έχω κρατήσει πολλά πράγματα από όλους. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με την προπονητική εκτιμώ ότι έχω κάνει τον κύκλο μου σαν βοηθός-συνεργάτης και για αυτό το λόγο θα επέλεγα τη θέση του πρώτου προπονητή σε μια ομάδα.
Συνεχίζοντας την κουβέντα μας θα ήθελα να σας θέσω ένα πιο γενικό ερώτημα. Κατά την άποψη σας πως ορίζεται η επιτυχία ενός προπονητή; Πιστεύετε ότι η διαφορά μεταξύ επιτυχίας κι αποτυχίας κρέμεται από μια λεπτή κλωστή όπως πολλοί θεωρούν;
 
Κατά τη γνώμη μου η επιτυχία ενός προπονητή ορίζεται βάσει της κληρονομιάς που αφήνει στο χώρο και πιο συγκεκριμένα στις ομάδες από τις οποίες περνάει είτε βρίσκεται σε μικρά τμήματα, είτε σε μεγαλύτερα. Από εκεί και πέρα ισχύει ότι η επιτυχία με την αποτυχία είναι πολύ κοντά η μια με την άλλη κι έτσι οι προπονητές κρίνονται περισσότερο βάσει αποτελέσματος κι όχι με βάση τη δουλειά που κάνουν σε ένα σωματείο. Για εμένα λοιπόν όπως ανέφερα και προηγουμένως επιτυχία για έναν προπονητή είναι πέρα φυσικά από τα αποτελέσματα να κρίνεται και με βάση τη σκληρή δουλειά που κάνει κατά τη διάρκεια της παραμονής του στον πάγκο της οποιασδήποτε ομάδας, καθώς και για το έργο που αφήνει πίσω του όταν φεύγει από αυτήν.
Έχετε περάσει από πολλές ομάδες σε όλο αυτό το διάστημα της πορείας σας. Υπάρχει μια ομάδα στην οποία να περάσατε καλύτερα συγκριτικά με κάποια άλλη; Κι αυτό συνέβη θα ήθελα εάν επιθυμείτε κι εσείς να μου πείτε ποια είναι εκείνα τα συστατικά που πρέπει να υπάρχουν για να κάνουν ευτυχισμένο έναν προπονητή σε μια ομάδα.
 
Για μένα σε κάθε ομάδα, κάθε σεζόν είναι κι ένα ταξίδι διαφορετικό το ένα από το άλλο με μοναδικό κοινό παρανομαστή πάντα το μπάσκετ. Σε κάθε τέτοιο ταξίδι λοιπόν υπάρχουν πάντα καλές και κακές στιγμές. Δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω εύκολα κάποια ομάδα φροντίζω να κρατάω τις καλές αναμνήσεις και να χαίρομαι την κάθε στιγμή μου στο χώρο του μπάσκετ το έκανα σαν παίκτης και το ίδιο προσπαθώ να κάνω και σαν προπονητής. Από εκεί και πέρα σε ότι αφορά τα συστατικά που αναφέρατε για μένα είναι σημαντικό να έχει ένας προπονητής όλα εκείνα τα εφόδια που χρειάζεται για να δουλέψει από το υλικό-τεχνικό υλικό μέχρι τα πιο απλά που τα γνωρίζουν όλοι σε μια ομάδα και φυσικά δεν εννοώ τίποτε άλλο από τους ξεκάθαρους, διακριτούς ρόλους διοίκησης, προπονητών, παικτών και ανθρώπων οι οποίοι μπορούν να φροντίζουν για όλα όσα ανέφερα στο πλαίσιο του δυνατού κι έτσι  υπάρχει μια αρμονία που κάνει τον κάθε προπονητή ευτυχισμένο.
Λίγο πιο πριν σας ρώτησα που περάσατε καλύτερα. Αν σας ρωτούσα ποιο διάστημα θα θέλατε να ξεχάσετε από όλα αυτά τα χρόνια θα υπήρχε απάντηση;
 
Πιστεύω ότι σε αυτό σας απάντησα στην προηγούμενη ερώτηση σας. Κρατάω τα καλά χωρίς φυσικά να ξεχνάω τα άσχημα. Από κει και πέρα η ζωή συνεχίζεται και πάμε παρακάτω.
Διαβάζοντας το βιογραφικό σας διαπίστωσα ότι αρκετές ομάδες από τις οποίες περάσατε αγωνίζονταν σε διαφορετικές κατηγορίες. Είναι δύσκολη αυτή η μεταπήδηση για έναν άνθρωπο του μπάσκετ και ειδικότερα για έναν προπονητή; Ή πιστεύετε ότι όλα πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν μια πρόκληση;
 
Γενικά πιστεύω πως όλα πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν πρόκληση. Σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολη η μεταπήδηση από τη μια κατηγορία στην άλλη, αλλά όταν υπάρχουν κάποια από τα εφόδια για τα οποία σας μίλησα λίγο πιο πριν διευκολήνουν κάπως την προσαρμογή σε κάθε κατηγορία, γνωρίζοντας βέβαια τις δυσκολίες που κρύβουν τόσο αυτές όσο και το επίπεδο στο οποίο βρίσκεσαι.
Θα ήθελα τώρα να σας ρωτήσω κάτι το οποίο αρκετοί συνάδερφοι σας διστάζουν να απαντήσουν. Ποια θεωρείτε ότι πρέπει να είναι η σχέση ενός προπονητή με τους παίκτες του;
 
Η σχέση ενός προπονητή με τους παίκτες του έχει αλλάξει λίγο τα τελευταία χρόνια. Εκτιμώ πως ο κάθε προπονητής πρέπει να είναι φίλος με τους παίκτες του και ταυτόχρονα ο μεγάλος αδερφός του κάθε ένα ξεχωριστά. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός εκατέρωθεν και σίγουρα ο καθένας μέσα από το ρόλο που επιτελεί να προσπαθεί να κάνει το καλύτερο από την πλευρά του για την ομάδα στην οποία βρίσκεται, άλλωστε η ομάδα είναι αυτή που ενώνει και δίνει αφορμές για συνύπαρξη για αυτό και οφείλει να μπαίνει πάντα πάνω από όλους μας. Τα στοιχεία κλειδιά λοιπόν μεταξύ μας είναι οπωσδήποτε ο σεβασμός, η αμοιβαία εκτίμηση και η αποδοχή των ρόλων αν αυτοί υπάρχουν. Οι σχέσεις ανάμεσα σε προπονητή και παίκτες είναι σταθερές και γίνονται με το χρόνο καλύτερες.
Για να εξειδικεύσω λίγο την προηγούμενη ερώτηση τι είδους σχέση επιλέξατε να διατηρήσετε εσείς προσωπικά με τους παίκτες τους οποίους συναναστραφήκατε και εξακολουθείτε να συναναστρέφεστε μέχρι σήμερα;
 
Προσπαθώ να λειτουργώ βάσει αυτών που σας ανέφερα πιο πριν. Κάποιες φορές τα καταφέρνω, κάποιες όχι κι αυτό οφείλεται στο ότι δεν είναι ίδιοι όλοι οι χαρακτήρες. Έχω γνωρίσει πολύ καλά παιδιά στο χώρο του μπάσκετ και γνωρίζω ακόμη. Τους θυμάμαι σχεδόν όλους και έχω μόνο καλές αναμνήσεις από αυτούς που συνεργάστηκα. Το ίδιο κάνω μέχρι σήμερα.
Προηγουμένως σας ζήτησα να μου ορίσετε τι σημαίνει επιτυχία για έναν προπονητή σε γενικότερο επίπεδο. Αν σας ζητούσα να μου πείτε σε ποια από τις δικές σας ομάδες πετύχατε τους περισσότερους στόχους σας τι θα μου απαντούσατε;
 
Οι στόχοι δεν έχουν όριο προσπαθώ πάντα να κερδίζω αυτό είναι το βασικό. Δε μπορώ να ξεχωρίσω εύκολα μια χρονιά ή μια ομάδα, αλλά αν κάποιος μου το ζητούσε το πιο εύκολο για μένα θα ήταν να διαλέξω χρονιές οι οποίες συνοδεύτηκαν με αγωνιστικές ανόδους.
Υπάρχει κάτι το οποίο δεν καταφέρατε μέχρι σήμερα και θα θέλατε να επιτευχθεί μελλοντικά;
 
Δεν μπορώ να πω ότι κατάφερα κάτι και δεν κατάφερα κάτι άλλο. Προσπαθώ πάντα να είμαι ρεαλιστής ξέρω που βρίσκομαι κι αυτό το λέω με την έννοια ότι γνωρίζω πόσο απαιτητικός είναι ο χώρος της προπονητικής. Από εκεί και πέρα θέλει και τύχη απαιτούνται και κάποια άλλα πράγματα εκτός από την δουλειά ή τον κόπο που καταβάλλουμε δεν αρκούν μόνο τα αποτελέσματα που φέρνει κανείς. Σε ότι αφορά εμένα θέλω να συνεχίσω να προσφέρω όσο μπορώ ώστε να βοηθάω τις ομάδες που βρίσκομαι να πετυχαίνουν τους στόχους που θέτουν.
Θα ήθελα να μου πείτε εάν υπήρχε κάποιο μελανό σημείο στη μέχρι τώρα σταδιοδρομία σας. Εάν δηλαδή θεωρείτε κάποιο πέρασμα σας από τους πάγκους που έχετε θητεύσει ως λιγότερο πετυχημένο συγκριτικά με κάποια άλλα ή ακόμα κι αποτυχημένο.
 
Είχα ένα σύντομο πέρασμα από μια ομάδα που ίσως δε θα έπρεπε να γίνει κιόλας, αλλά ακόμη και από εκεί επέλεξα να κρατήσω τις καλές στιγμές κι όχι τις δυσκολίες. που υπήρχαν σε πολλά πράγματα όπως π.χ. γηπεδικές συνθήκες, μεγάλοι σε διάρκεια τραυματισμοί κλπ. Όμως τα αφήνω όλα πίσω γιατί αυτό που μένει στο τέλος είναι οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και η αλληλοεκτίμηση.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνουμε μια αναφορά στη συνεργασία σας με την ομάδα του Ηρακλή πριν από κάποια χρόνια, καθώς αποτελέσατε κομμάτι του προπονητικού της τιμ όταν αυτή βρισκόταν ακόμα στην Α΄2 Τι αναμνήσεις σας άφησαν εκείνες οι στιγμές;
 
Αναμφίβολα μεγάλη εμπειρία σε ένα πολύ καλό επίπεδο και σε μια ομάδα που έχει μεγάλο όνομα και μια διαδρομή που όλοι γνωρίζουν στο χώρο του μπάσκετ. Κρατάω τις γνωριμίες που έκανα με παράγοντες με παίκτες ακόμη και με οπαδούς της ομάδας. Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία από την αρχή μέχρι το τέλος.
Μετά το τέλος της συνεργασίας σας με τον Ηρακλή κάνατε ένα πέρασμα από την ομάδα του Λεύκιππου Ξάνθης το οποίο μάλιστα βάσει αποτελέσματος και επιτευγμάτων σημαδεύτηκε με ένα ιδιαίτερα θετικό πρόσημο. Διάβασα δε ότι η διοίκηση της ομάδας με τη λήξη της συνεργασίας σας εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία σας ευχαρίστησε για όλα σε ότι έχει να κάνει με την προσφορά και τη συμβολή σας στην επιτυχία της στους αγώνες κατάταξης. Τι σημαίνει λοιπόν για έναν προπονητή το να φεύγει από ένα σωματείο απολαμβάνοντας το σεβασμό της διοίκησης στον απόλυτο βαθμό;
 
Είναι οπωσδήποτε μια ηθική ικανοποίηση η ομάδα ξεπέρασε τις προσδοκίες όλων τότε με την πορεία της κι αν δεν είχαμε κάποια άτυχα αποτελέσματα ίσως η ομάδα να έπαιρνε την άνοδο στη Β Εθνική από πέρσι κάτι που πιστεύω ότι ίσως το κάνει φέτος. Ηθική ικανοποίηση λοιπόν και το σπουδαιότερο από όλα ότι πίσω άφησα φίλους με τους οποίους επικοινωνώ ακόμα και σήμερα κι έχουμε πολύ καλή επαφή.
Αυτή την περίοδο βρίσκεστε στο Α τοπικό με την ομάδα της Σταυρούπολης. Είστε ευχαριστημένος από την μέχρι τώρα πορεία της ομάδας; Θα μπορούσε ίσως κάτι να πάει λίγο καλύτερα;
 
Στην ομάδα της Σταυρούπολης είμαι από τον Ιούνιο που πέρασε τότε που έγινε και η συγχώνευση των δύο ομάδων της περιοχής όπου με πλησίασαν οι άνθρωποι της ομάδας οι οποίοι τυχαίνει να είναι και φίλοι μου και για αυτό το λόγο δε δυσκολεύτηκα πολύ να πω το ναι και να γίνω κι εγώ μέλος της παρέας από την θέση του προπονητή για να μπορέσω να βοηθήσω όσο μπορώ. Τη στιγμή που κάνουμε αυτή τη συνέντευξη έχουμε χάσει δύο παιχνίδια τα οποία θεωρώ ότι θα μπορούσαμε να τα έχουμε κερδίσει, ωστόσο έτσι είναι το μπάσκετ κάποιες φορές κερδίζεις, κάποιες χάνεις το σημαντικό είναι να μαθαίνεις. Είμαι ευχαριστημένος από τη μέχρι τώρα πορεία μας. Σίγουρα περιμένω περισσότερα πράγματα στο μέλλον, αλλά είναι νωρίς ακόμη. Το σημαντικότερο για τα παιδιά είναι να έχουν υγεία κι όλα τα άλλα θα έρθουν μέσα από δουλειά και υπομονή.
Υπάρχει κάποιος στόχος τον οποίο έχετε οριοθετήσει εσείς προσωπικά, αλλά και συλλογικά η ομάδα της Σταυρούπολης;
 
Ναι φυσικά. Θέλουμε να γίνουμε ομάδα σε όλα τα επίπεδα αυτός θα έλεγα ότι είναι κι ο πρώτος μας στόχος. Είναι μια πειραματική χρονιά για εμάς η φετινή γιατί όπως σας είπα υπήρχαν δύο ομάδες οι οποίες συγχωνεύτηκαν σε μία. Κάθε αρχή και δύσκολη τώρα αν μέσα από αυτή τη διαδικασία κερδίσει και η ομάδα αγωνιστικούς στόχους θα είναι ότι καλύτερο. Προσωπικός στόχος για μένα είναι να κάνω ότι καλύτερο μπορώ με βάση και τις συνθήκες που επικρατούν για να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει.
Τελειώνοντας αφού σας ευχαριστήσω πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη θα ήθελα να μου πείτε αν υπάρχει κάτι το οποίο να διδαχθήκατε μέσα από τη συνολική σταδιοδρομία σας στο χώρο του μπάσκετ κι αν υπάρχει κάτι το οποίο θα θέλατε να κρατήσετε μέχρις ότου έρθει το πλήρωμα του χρόνου κι αποσυρθείτε από τους πάγκους. 
 
Αυτό που θα μου μείνει είναι οι φιλίες που έκανα με ανθρώπους μέσα στον χώρο κι όλες οι όμορφες στιγμές που πέρασα από παίκτης μέχρι και σήμερα που είμαι προπονητής. Μακάρι να υπάρξουν κι άλλες. Σας ευχαριστώ κι εγώ από την πλευρά μου για την πολύ ωραία κουβέντα.
image.png