Πηγή: Fundamentals
Το τέλος του δρόμου έφτασε λοιπόν. Οι Milwaukee Bucks κέρδισαν με 105-98 τους Phoenix Suns στον 6ο τελικό της σεζόν 2020-’21 και έφτασαν στον δεύτερο τίτλο στην ιστορία τους!
Μεγάλος πρωταγωνιστής κανείς άλλος από ένα δικό μας παιδί, έναν νεαρό που ελάχιστοι γνωρίζαμε πριν τη βραδιά της 27ης Ιουνίου του 2013, όταν στο Barklays Center του Brooklyn οι Bucks τον επέλεγαν στη 15η θέση του Draft.
Ο δρόμος ήταν (και είναι) μακρύς. Ο αδυνατισμένος πιτσιρικάς με τα απίστευτα σωματικά προσόντα καλλιεργούσε πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας το παιχνίδι του χρόνο με τον χρόνο, μήνα με τον μήνα, μέρα με τη μέρα. Και το αποτέλεσμα ήταν αποστομωτικό. Ο “Greek Freak” είχε πάρει σάρκα και οστά.
Τα βραβεία ήρθα γρήγορα. Πιο βελτιωμένος παίκτης το 2017, όταν και κλήθηκε και για πρώτη φορά σε All-Star Game (από τότε δεν λείπει ποτέ), μέλος της δεύτερης καλύτερης ομάδας το ’17 και το ’18, τρεις συνεχείς σεζόν έπειτα στην πρώτη καλύτερη 5άδα, MVP το 2019 και το ’20 και αμυντικός της χρονιάς επίσης το ’20 συν τρεις παρουσίες στην καλύτερη αμυντική 5άδα. Οι αριθμοί του; Εξωπραγματικοί. Το Impact στην ομάδα του; Ανεπανάληπτο. Η επιρροή του στις τάσεις του αθλήματος; Πρωτοφανής.
Παρ’ όλα αυτά, κάτι έλειπε. Ο τίτλος του πρωταθλητή. Ο κόσμος πάντα έκρινε αυστηρά τον Γιάννη. Δεν ξέρω γιατί και ούτε θέλω να ανοίξω αυτή τη συζήτηση. Οι απανωτές αποτυχίες και οι πικρές νύχτες που γνώριζαν οι Bucks τα τελευταία χρόνια στα Playoffs έδιναν τροφή σε όλη αυτή την τριβή κι αρνητικότητα. Και επίσης, η αντικειμενικά μέτρια παρουσία του με το εθνικό μας συγκρότημα στα μεγάλα τουρνουά, ένα είδος μπάσκετ στο οποίο ο Αντετοκούνμπο δεν έχει εξοικειωθεί, λειτουργούσε… ευεργετικά για αυτές τις πλευρές, που τον είχαν βάλει στο στόχαστρο.
Από σήμερα όμως τα πάντα άλλαξαν. Οι Bucks που τα τελευταία χρόνια για πρώτη φορά δεν συγκαταλέγονταν μέσα στα πρώτα φαβορί για τον τίτλο και την πρώτη χρονιά μετά από δυο σεζόν, που ο Γιάννης δεν ήταν ο MVP της λίγκας, είδαν την πίεση να φεύγει από πάνω τους και μπροστά τους να ανοίγεται ένας δρόμος, που με δουλειά και προσπάθεια μπορεί να τους οδηγήσει στη γη της επαγγελίας. Και έτσι έγινε. Οι Bucks πέταξαν έξω το μεγάλο φαβορί του φετινού πρωταθλήματος, Brooklyn Nets, και στον τελικό βρήκαν τους Suns του πρωτάρη σε αυτό το επίπεδο, Chris Paul. Αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ με 0-2 και έχοντας μειονέκτημα έδρας, δεν σταμάτησαν λεπτό να πιστεύουν στον τίτλο, στον οποίο είχαν φτάσει πιο κοντά από οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Με μεγάλους συμπρωταγωνιστές τους Middleton και Holiday, o Γιάννης έδειξε σε όλους, ποιος είναι πλέον το αφεντικό της λίγκας και πραγματοποιώντας εμφανίσεις που αγγίζουν τα όρια του μεταφυσικού (35.1 πόντοι, 13.1 rebounds, 5 assists, 1.1 κλεψίματα και 1.8 κοψίματα κατά μέσο όρο σε 6 παιχνίδια τελικών), αφού προφανώς κέρδισε τον τίτλο του MVP των τελικών, οδήγησε τον οργανισμό των Bucks σε έναν πανάξιο τίτλο, τον πρώτο του μετά το μακρινό 1971, και τον προπονητή του, Mike Budenholzer, στην άρση της ταμπέλας του “Playoff Choker” από πάνω του.
Ποιος να το φανταζόταν λοιπόν; Ένα παιδί που ξεκινούσε από τα Σεπόλια, πουλώντας γυαλιά ηλίου και CD μουσικής και που δεν είχε καμία επαφή με οργανωμένο μπάσκετ μέχρι τα 15 του, φτάνει σήμερα στο επίκεντρο όλου του κόσμου, αθλητικού και μη. Μεγαλωμένος σε μια οικογένεια, η οποία μετά βίας έβγαζε τα προς το ζην, που μετακόμιζε, ψάχνοντας να βρει συνεχώς φθηνότερα ενοίκια, σε ένα κοινωνικό περιβάλλον γεμάτο από ρατσισμό και ξενοφοβία, αλλά ευτυχώς και από καλοπροαίρετους και φιλειρηνιστές ανθρώπους, ο Γιάννης είχε ως όπλο του το χαμόγελο, τη συντροφιά μιας “σπυριάρας” και την πίστη, η οποία διακατείχε αυτόν και την οικογένειά του. Ένα αίσθημα πίστης κι ενότητας, που δεν χάθηκε ποτέ. Ούτε όταν ο πατέρας του “έφυγε” ξαφνικά μια μέρα, ούτε όταν βρέθηκε στο επίκεντρο σκληρής κριτικής, επειδή απλώς… δεν κατάφερε να καθαρίσει ένα πρωτάθλημα σχεδόν μόνος του, όντας 24 και 25 χρονών.
Με όλα αυτά τα εφόδια λοιπόν, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κρατούσε το καλύτερο παιχνίδι -μέχρι το επόμενο- της ήδη τεράστιας καριέρας του στο πιο σημαντικό -μέχρι το επόμενο- παιχνίδι αυτής. 50 πόντοι, 14 rebounds, 5 τάπες στον 6ο παιχνίδι της σειράς. Ο μοναδικός στην ιστορία που γράφει τέτοιους αριθμούς σε ένα παιχνίδι τελικών.
Αυτός είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Γιάννη, σε ευχαριστούμε για όσα έχεις προσφέρει στο άθλημα σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Σε ευχαριστούμε για όσα ακόμα θα προσφέρεις στο μέλλον. Και σε ευχαριστούμε κυρίως, γιατί όλο αυτό το διάστημα μας ενέπνεες να ελπίζουμε, ότι μέσα σε όλη αυτή τη μαυρίλα των ημερών μας, κάπου βαθιά μέσα μας υπάρχει μια ηλιαχτίδα αισιοδοξίας και ελπίδας. Την οποία μπορούμε και πρέπει να εκλάβουμε ως πυξίδα για το μέλλον…
Πηγή: Fundamentals
