Πικρές .. σκληρές .. αλλά μεγάλες προπονητικές αλήθειες ;
Τις αντέχουμε ;
Για να ξεκινήσουμε λοιπόν…
Εάν με ρωτούσαν πιο είναι το σημείο σταθμός ή το χρονικό πεδίο που καθορίζει τη διαφορά του ταλαντούχου αθλητή, από τον αθλητή που θα παίξει τελικά μπάσκετ ;
Θα απαντούσα ως εξής :
Η χρονική στιγμή – ηλικία που κάποιος νέος αθλητής
μπαίνει στη διαδικασία σκέψης – ωρίμανσης – προπόνησης – ενεργής συμμετοχής
σε 1η ομάδα , (αντρικό ή γυναικείο τμήμα)
καθορίζει ουσιαστικά τη πορεία του στο άθλημα.
Όσο πιο μικρός μπαίνει σ’αυτή τη ψυχοφθόρο διαδικασία τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχει να μείνει στο χώρο.
Χρειάζονται οπωσδήποτε δύο με τρία χρόνια επιμονής – υπομονής, μάθησης και παικτικής ωρίμανσης για να καταλάβουν τα νέα παιδιά πράγματα και καταστάσεις που διέπουν το αντρικό μπάσκετ.
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και για τους προπονητές ως προς τους νέους παίκτες ,
δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους εκ μέρους και των δύο,
ο νέος παίκτης θα παίξει χρόνους πάνω από 10′ μόνο αν είναι σε θέση να μην εκθέσει τον προπονητή του.. που κακά τα ψέματα.. ρισκάρει πολλά.
Ξέρετε πόσα ταλαντούχα παιδιά που παίζουν εφηβικό σε μεγάλους συλλόγους με αντρική ομάδα ταβάνι ( Α1-Α2-Β’ Εθνική τουλάχιστον..) σταματάνε το μπάσκετ γιατί δεν αντέχουν αυτή τη διαδικασία ;
Είναι σκληρό αυτό που θα πω αλλά σχεδόν όλα.
* Οι άγραφοι κανόνες του αντρικού μπάσκετ λοιπόν…
Κατ’αρχάς ο νόμος του παλιού , του έμπειρου , του παίκτη που ξέρει πράγματα και καταστάσεις στο συγκεκριμένο σύλλογο,
ο λεγομενος παίκτης σημαία.
Πολλές φορές είναι ο χειρότερος εφιάλτης για τον νέο αθλητή… εδώ ο μικρός οφείλει σεβασμό και κατανόηση γιατί ο παλιός έχει προσφέρει πολλά.
Έπειτα υπάρχει ο νόμος των αποδυτηρίων
Θεωρείτε ότι στις δύσκολες στιγμές της σεζόν είναι εύκολο να παραμείνει ένας προπονητής σε ομάδα αν δεν έχει τουλάχιστον δύο παίκτες δικούς του…
στη λήξη ηττημένου αγώνα,
μέσα στα αποδυτήρια ;
Τα αποδυτήρια ανεβάζουν και κατεβάζουν προπονητές για πλάκα.
Ο νέος αθλητής δεν έχει λόγο στα αποδυτήρια… μόνο ακούει.
Λοιπόν νέε αθλητή που θέλεις να παίξεις μπάσκετ,
άλλοι οι αγωνιστικοί κανόνες , άλλες οι εντάσεις , άλλοι οι νόμοι των αποδυτηρίων , άλλος ο τρόπος επικοινωνίας προπονητή – αθλητή , άλλος ο αγωνιστικός ρόλος που έχει ο ταλαντούχος αθλητής στο εφηβικό και άλλος στο αντρικό τμήμα σε οποιαδήποτε κατηγορία κι αν αγωνίζεται.
Ο βαθμός ετοιμότητας του .. στο να κάνει σωστά τους δεύτερους ρόλους (αμυντικός εγωισμός , σωστές και γρήγορες πάσες, αγωνιστική θυσία , μετρημένες και σίγουρες επιθετικές επιλογές)
θα κρίνει την αγωνιστική πρόοδο και τελικά τη συμμετοχή του νέου αθλητή .
Δεν είναι εύκολο ο προπονητής να βγάλει τον έμπειρο και παλιό εκτός για τον ταλαντούχο νέο αθλητή … τα αποδυτήρια ανεβάζουν και κατεβάζουν προπονητές για πλάκα… επαναλαμβάνω.
Σημαντική ερώτηση κρίσεως
Ο πρόεδρος ποιον θα πάρει τηλέφωνο αν θέλει να διώξει προπονητή;
Ρωτάω ;
Μήπως τον έμπειρο παλιό ή τον αρχηγό της ομάδας..
Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας.
Πότε προπονητής μίλησε αρνητικά μετά από ήττα ή απαξιωτικά μετά από νίκη για τον έμπειρο .. παλιό ή για τον παίκτη με το μεγαλύτερο συμβόλαιο ;
Μήπως πάντα αυτός κερδίζει και οι άλλοι χάνουν το παιχνίδι ;
Μήπως οι χρόνοι των παικτών έχουν βγει από πριν… πολύ πολύ πριν…
περισσεύει άραγε τίποτα για τον ταλαντούχο νέο αθλητή ;
Προσοχή φίλοι προπονητές !!!
Ο μικρός για να παίξει πρέπει πρώτα να προετοιμαστεί σωστά …
α. Εγκεφαλικά με συνεχής επικοινωνία – κατευθύνσεις.
β.Τακτικά με άριστη γνώση του ρόλου του και της τακτικής της ομάδος
γ.Με τέλεια τεχνική γνώση της θέσης που αγωνίζεται.
ΌΤΑΝ μπει να είναι έτοιμος να μη κάνει σημαντικά λάθη,
λάθη που ίσως κρίνουν το παιχνίδι.
Εξάλλου υπάρχουν και τα νεκρά δίλεπτα ενός παιχνιδιού που μπορεί να παίξει χωρίς προπονητική φθορά.
Συμπέρασμα
Όσο πιο νωρίς μπει ένα νέο παιδί σ’αυτή τη ψυχοφθόρο διαδικασία , όσο γρηγορότερα φάει τη κρυάδα τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να μείνει στο χώρο
και κάτι ακόμα για τους απ’ έξω,
μη τρελαίνεστε για τους παικταράδες του εφηβικού… τους <δήθεν> σκόρερ…
πολλοί απ’ αυτούς είναι ανύπαρκτοι στο πραγματικό – αντρικό μπάσκετ, μαθαίνουν να παίρνουν τη μπάλα και σχεδόν πάντα να τη πετάνε… μαθαίνουν λάθος και δε θα αντέξουν στη πίεση του χώρου και του χρόνου.
Πρέπει να υπάρχει τεράστια προπονητική αξία από πίσω για να διδάξει , να μάθει μπάσκετ , για να βγάλει , για να βοηθήσει να παίξει ταλαντούχος αθλητής.
ΘΈΛΕΙ ΔΑΣΚΑΛΟ – ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ που θα παίζει συνεχώς το παιχνίδι της εξέλιξης του μυαλού με τον μικρό αθλητή.
“Basketball is Life ” Διονύσης Γκιουλέας
