Νικησε τον Ποσειδώνα Καλαμαριάς η ΑΕΕ Τούμπας

594
Το παρακατω κειμενο ειναι απο το επισημο site της ΑΕΕΤ:
“Για τρία δεκάλεπτα καταφέραμε να κάνουμε ντέρμπι ένα φαινομενικά εύκολο ματς, δίνοντας δικαίωμα στη νεανική και αξιόμαχη ομάδα του Ποσειδώνα να διεκδικήσει τη νίκη. Ευτυχώς για όλους, και ιδίως για τον Κούλη που ανέβαζε πίεση, στην τελευταία περίοδο σοβαρευτήκαμε και πήραμε το 4ο φύλλο αγώνα σε πέντε ματς.
Έχοντας ο καθένας το μυαλό στην καινούργια του φόρμα (πόσο μεγάλη του είναι, πόσο κοντά είναι τα μανίκια, αν του πάει το χρώμα), το ξεκίνημα ήταν από νωχελικό έως ασήκωτο. Εκνευρισμένοι από νωρίς, οι επιλογές στην επίθεση δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές, με την ΑΕΕΤ να εκμεταλλεύεται κυρίως 2-3 αιφνιδιασμούς στην αρχή και τις λύσεις του Καλαμάρα στη συνέχεια. Ο Ποσειδώνας είτε ακολουθούσε σε απόσταση αναπνοής ή ακόμη περνούσε και μπροστά, καθώς οι παίκτες του στο πρώτο δεκάλεπτο ήταν ιδιαίτερα εύστοχοι, απέναντι σε μια άμυνα που τους επέτρεψε τα πάρουν εύκολα σουτ (και να τα αξιοποιήσουν).
Στο ίδιο εκνευριστικό μοτίβο εξελίχθηκε και η δεύτερη περίοδος, με τους αντιπάλους να παίρνουν βραχεία κεφαλή (επιμέρους σκορ 16-18) και να κλείνουν το ημίχρονο προηγούμενοι με 1 πόντο (33-34), διαφορά που ανέβασαν στο ξεκίνημα της επανάληψης μέχρι και τους 5, χωρίς όμως να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την επιθετική μας δυστοκία και να ξεφύγουν, αφού τουλάχιστον στρώσαμε αμυντικά και δεν τους κρατήσαμε σε χαμηλό σκορ (επιμέρους σκορ 8-10!).
Και αφού παρά την άσχημη εικόνα μας μέχρι αυτό το σημείο καταφέραμε να μείνουμε στο ματς, κάποια στιγμή καταφέραμε να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο και να παίξουμε όχι τίποτα εξαιρετικό, αλλά απλά νορμάλ. Με εξαιρετική αμυντική λειτουργία, που μας επέτρεψε να τρέξουμε, και ώριμες επιλογές στην επίθεση, το 4ο δεκάλεπτο ήταν μονόλογος για την ΑΕΕΤ που κατάφερε να καλύψει το -3 και να ξεφύγει με +8 περίπου στο πεντάλεπτο πριν την λήξη. Το επιμέρους σκορ (22-5) φανερώνει τι ακριβώς έγινε στα τελευταία λεπτά, με τον Ποσειδώνα να μην βρίσκει τον δρόμο προς το καλάθι, ενώ αντίθετα η ομάδα μας (υπό τις ιαχές των ποδοσφαιρικών ακόμη μία φορά) πετύχαινε το ένα καλάθι μετά το άλλο, έχοντας τα αδέρφια Καλαντζή σε εξαιρετικό οίστρο.
Το τελικό 63-49 ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που ψάχναμε σε όλον τον αγώνα, δηλαδή τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων. Λίγο πιο απρόσεκτοι όμως αν ήμασταν, τα νιάτα του Ποσειδώνα θα μας είχαν δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα….”