Έχοντας παρακολουθήσει αρκετά τον coach Πεδουλάκη, τόσο στις παρουσίες του στον πράσινο πάγκο και στη στελέχωση του ρόστερ, όσο και σε Περιστέρι, Unics κλπ θεωρώ, πως έχουμε μάθει ως σελίδα το σκεπτικό των μπασκετικών “θέλω” του προπονητή του Παναθηναϊκού. Δεν θέλω να συνεχίσω τον πρόλογο και θα μπω άμεσα στο ψητό…
Ο Νικ Καλάθης χρειάζεται ιδιαίτερη στελέχωση δίπλα του
Με δεδομένο πως οι πράσινοι διαθέτουν τον κατά κοινή ομολογία καλύτερο δημιουργό στην Ευρώπη στα prime του, χρειάζεται δίπλα του να μπουν οι ιδανικοί “συνεργάτες”, ώστε τα καλύτερα στοιχεία του ομογενούς PG να βγουν στην επιφάνεια με μεγάλη σταθερότητα. Ο Νικ είναι ευρέως γνωστό, πως έχει μια εγγενή αδυναμία στο σουτ. Η όλη κίνηση από την υποδοχή της μπάλας, το στήσιμο των ποδιών ακόμα και η στάση του σώματος (πόσο μάλλον σε ένα κακό βράδυ), μαρτυρούν τις παραπάνω γραμμές. Είναι όμως ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης των πρασίνων και ένα πραγματικό ρομπότ, που περνάει πάρα πολλά λεπτά στο παρκέ. Επομένως, από πίσω του χρειάζεται ένας παίκτης των περίπου 15 λεπτών στη διοργάνωση της Euroleague, με την προοπτική, αν ο Καλάθης χάσει παιχνίδια (πολύ σπάνιο φαινόμενο), να μπορέσει να μείνει αξιοπρεπώς περισσότερο χρόνο στις τέσσερις γραμμές.
Ο Βαγγέλης Μάντζαρης αγωνιστικά θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός
Ο Μάντζαρης έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, ναι. Pass first PG με ικανότητα στο σουτ κυρίως από θέση, ασφαλής χειρισμός, αρκετά καλή άμυνα και κυρίως, παίκτης με πνεύμα νικητή και τεράστιες παραστάσεις. Στην περίπτωση του Μάντζαρη βλέπω έναν παίκτη που μπορεί να αποτελέσει άνετα το δεύτερο guard του Πεδουλάκη, όταν ο Καλάθης είναι μέσα, διατηρώντας ένα πιο παθητικό πρόσωπο στην επίθεση, κατεβάζοντας την μπάλα, ώστε ο Καλάθης να αποφύγει το ασφυκτικό pressing. Με την επίθεση να ξεκινά στα 15-16 δεύτερα στα χέρια του Νικ πια, ο Μάντζαρης μπορεί να λειτουργήσει ως floor spacer περιμένοντας την καλή πάσα από τον αρχηγό του ΠΑΟ για ένα ελεύθερο σουτ. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης σουτάρει με 35.5% από την περίμετρο στην καριέρα του στην EL, με τις δυο τελευταίες σεζόν (27.1% και 21.1%) να τον ρίχνουν πάρα πολύ. Στην άμυνα δε, ο Αργύρης Πεδουλάκης θα έχει στα χέρια του δυο πολύπειρους παίκτες με σπουδαία ικανότητα στα μετόπισθεν και μεγάλο IQ. Μπορεί επίσης εν τη απουσία του Καλάθη να αποτελέσει τον βασικό PG των πρασίνων, τρέχοντας την επίθεση του Πεδουλάκη. Ικανός δημιουργός, average σουτέρ και οικονομικός στις προσπάθειές του.
Οι τελευταίες εξελίξεις θέλουν τον Ολυμπιακό, να προσπαθεί να ρίξει τις απαιτήσεις του διεθνούς παίκτη, ώστε να ανανεώσει με αναπροσαρμογή συμβολαίου, με τον παίκτη να δείχνει αρνητικός. Δεν έχει σε καμία περίπτωση πρωταγωνιστικό ρόλο στα πλάνα του David Blatt (όλοι το καταλάβαμε τη σεζόν που μας άφησε), όμως αποτελεί βασικότατο στέλεχος του κορμού της ομαδάρας του Ολυμπιακού, που πέρασε ζουρλομανδύα σε όλη την Ευρώπη τη διετία του 2011-2013. Λογικό είναι λοιπόν οι διοικούντες την ερυθρόλευκη ΚΑΕ να μη θέλουν την αποδέσμευσή του, γνωρίζοντας επίσης, πως είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο ο παίκτης να βρεθεί στο πράσινο στρατόπεδο. Τέλος ο παίκτης έχει πτωτική πορεία τα τελευταία δυο χρόνια, γεγονός ανασταλτικό για τον ίδιο στην αγορά, καθώς βρίσκεται στα πιο παραγωγικά χρόνια κάθε αθλητή, όμως δείχνει να κάνει βήματα προς τα πίσω. Ίσως να φταίει βέβαια και η χρησιμοποίησή του. Πάντως με το ίδιο κασέ η περίπτωσή του για τον ΠΑΟ, κρίνεται αυτόματα απαγορευτική. Θα ήταν αντίθετα ευχής έργον για τους πρωταθλητές Ελλάδος, αν με κάποιον τρόπο αποδεσμευόταν και το συμβόλαιό του έπεφτε περίπου στη μισή τιμή του και ο παίκτης επέλεγε συνειδητά ένα νέο περιβάλλον, όπου ο ρόλος του θα ήταν περίπου ο ίδιος με αυτόν που είχε στους ερυθρόλευκους.
Πιο εφικτή η περίπτωση του Νίκου Ζήση, αλλά…
Ο Νίκος Ζήσης έμεινε ελεύθερος από την Brose Bamberg και αναζητά την επόμενη και ίσως τελευταία ομάδα στην καριέρα του. Οδεύει προς τα 36 του, όμως νομίζω, πως θα μπορούσε να είναι μια καλή περίπτωση ως back up του Καλάθη. Παίκτης με τεράστιες παραστάσεις από το παγκόσμιο επίπεδο του αθλήματος, τόσο με την εθνική μας ομάδα, όσο και με κάθε σύλλογο που αγωνίστηκε. Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους προπονητές και παίξει στα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Πλέον δεν υπάρχουν τα καλά πόδια, τα οποία τον καθιστούν έναν καλό αμυντικό, όμως το σουτ κυρίως μέσης απόστασης και η υψηλή αντίληψη του παιχνιδιού κοσμούν ακόμα το παιχνίδι του Νίκου. Το κασέ του προφανώς και βρίσκεται απόλυτα κοντά στα “θέλω” των πρασίνων. Σε μια πιθανή συνεργασία των δυο πλευρών, ο Πεδουλάκης εξασφαλίζει έναν εξαιρετικό τύπο και μια ισχυρή προσωπικότητα για τα αποδυτήρια, έναν παίκτη με τις πιο υψηλές παραστάσεις από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, σίγουρα χέρια ακόμα και για κρίσιμες στιγμές αγώνα, mentality, πνεύμα νικητή και veteran leadership. Ο Ζήσης θεωρώ, πως είναι ακόμα παίκτης Ευρωλίγκας για 8-10 λεπτά και θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει τον 5ο guard στο πράσινο back court.
Στα συν και στις δυο περιπτώσεις των Ελλήνων παικτών, το γεγονός πως τόσο ο 29χρονος Μάντζαρης, όσο και ο 35χρονος Νίκος Ζήσης, έχουν συνεργαστεί με τον Αργύρη Πεδουλάκη. Πολύ σημαντικό, όπως επίσης και το γεγονός, πως μια θέσει ξένου μένει κενή, με ιδανικό τρόπο. Σε μια ενδεχόμενη κίνηση για τον Μάντζαρη εξασφαλίζεις πνευμόνια και πιο γρήγορα πόδια, ενώ στην περίπτωση του Ζήση παίρνεις περισσότερη εμπειρία και μια ηγετική φιγούρα-προέκταση του προπονητή εντός της ομάδας.
O Charles Jenkins είναι ξεκάθαρα παίκτης για το μπάσκετ του Πεδουλάκη
Εξαιρετική περίπτωση νομίζω. Όχι απαγορευτικό κασέ και το κυριότερο, ελεύθερος (και ωραίος, ναι). Ο Charles Jenkins είναι ένας καταπληκτικός περιφερειακός αμυντικός. Μπορεί να ασκήσει πρωτοφανή πίεση στην αντίπαλη περιφέρεια με τον Νικ Καλάθη. Ικανότατος στα κλεψίματα και στο ανοιχτό γήπεδο, εξαιρετικά γρήγορα χέρια και πόδια, δυνατό σώμα. Ο Jenkins έχει 1.3 κλεψίματα κατά μέσο όρο στην καριέρα του στη Euroleague, στην οποία μετράει έξι γεμάτες σεζόν με Ερυθρό αστέρα (x3), Armani και Khimki (x2). Φέτος έκλεισε μια ακόμα σεζόν με παραπάνω από καλή απόδοση από τα 6.75, καθώς σε σχεδόν 3 προσπάθειες ανά παιχνίδι είχε 42% ποσοστό ευστοχίας. Στην καριέρα του στην Ευρώπη σουτάρει με το εξαιρετικό 43.1 στα τρίποντα και το αρκετά καλό 79.8% από τις προσωπικές. O Jenkins είναι ένας μετρημένος παίκτης που αρέσκεται στο physical και γρήγορο παιχνίδι, παίζει για την ομάδα και τον συμπαίκτη και ουδέποτε εκβιάζει καταστάσεις. 0.9 και 0.7 λάθη μέσο όρο τα δυο τελευταία χρόνια δίπλα στον Shved υπό τις οδηγίες του Μπαρτζώκα στη Μόσχα σε περισσότερα από 20′ συμμετοχής ανά παιχνίδι.
Ο Jenkins μπορεί να τρέξει μια επίθεση ως o PG της ομάδας, για περιορισμένο όμως χρόνο. Δεν είναι ο πιο καλός δημιουργός του κόσμου και γενικότερα αναλαμβάνει την εκτέλεση στο επιθετικό του ρεπερτόριο, όμως σίγουρα είναι πιο ικανός δημιουργός από κάθε περιφερειακό πλην Καλάθη, που έπαιξε τη σεζόν που μόλις μας άφησε στους πράσινους. Αυτό νομίζω λέει πολλά. Ξαναλέω όμως, πως μπορεί ανά περιστάσεις να λειτουργήσει ως ο κουμανταδόρος της ομάδας. Την τελευταία διετία έβγαλε ουκ ολίγες φορές τη… Λόλα από τη φωτιά (για τους λάτρεις των Ημιζ αυτό) μαζί με τον Markovic στη Khimki, την ώρα που ο Shved βρισκόταν στο δικό του σύμπαν. Χρησιμοποιεί άριστα το σώμα του και έχει μεγάλη εμπειρία από τη διοργάνωση. Ξέρει τι απαιτεί το μπάσκετ εδώ και είναι συνυφασμένος με τον ρόλο του bench guard.
Τελευταίο + στην περίπτωσή του και σπουδαιότερο ίσως, μιας και μιλάμε για το μπάσκετ του Πεδουλάκη, το γεγονός πως ο Jenkins παρουσιάζει μοναδική ευστοχία και με απόλυτη συνέπεια από τα τρίποντα των γονιών, τα λεγόμενα corner 3s. Τον φαντάζομαι από τώρα λοιπόν σε επιθέσεις Horns, όπου οι πλάγιοι παίκτες (‘2’ και ‘3’) είναι στημένοι στις γωνίες, να περιμένει το σωστό και έγκαιρο τάισμα από τον Καλάθη. Ναι, νομίζω κολλάει αρκετά καλά.
Γνώστης της αγοράς δεν είμαι, όμως πιστεύω πως μπορείς να κλείσεις τον συγκεκριμένο παίκτη με λιγότερα από 800 χιλιάρικα. Στον Ερυθρό Αστέρα ο παίκτης είναι ιδιαίτερα αγαπητός με τα συναισθήματα να είναι αμοιβαία. Οι Σέρβοι επέστρεψαν στη Euroleague και ήδη διαδίδεται, ότι έχουν αρχίσει οι συζητήσεις επιστροφής.
Coach βιάσου, ευκαιρία να βρεις τον νέο σου 3 n’ D Guard!
Θα μπορούσε ο ΠΑΟ στο πρόσωπο του Nwaba να βρει τον νέο Mike James της Ευρώπης;
Είναι γνωστό πως ένα ακόμα καλό συμβόλαιο θα δοθεί φέτος από τους πράσινους. Η περίπτωση του David Nwaba που φέτος αγωνίστηκε στους Cavaliers έχει ενδιαφέρον.
Σαφώς και δεν πρόκειται για εύκολη περίπτωση. Undrafted το 2016, ωστόσο με υπομονή κι επιμονή άνοιξε την πόρτα για το NBA, όπου φέτος έκλεισε την 3η του χρονιά. Το θετικό για αυτόν και αρνητικό για κάποια ομάδα που κοιτά την περίπτωσή του, είναι πως έπαιξε σε πραγματικά κακές ομάδες του NBA (Lakers του ’17, Bulls του ’18 και Cavs του ’19 – καμία τους δεν ξεπέρασε τις 27 νίκες) και βρήκε χώρο και χρόνο. Σε 141 παιχνίδια στο NBA μετρά 7.2 πόντους (32.6% από το τρίποντο και 66.1% από τις προσωπικές) με 3.9 rebounds και 1.2 assists. Ο τύπος στα 26 του χρόνια είναι σε διαρκώς ανοδική πορεία. Εξαιρετικό σώμα με τεράστιο άνοιγμα χεριών (212 εκατοστά), ταχύτατος με τρομερό πρώτο βήμα και μπασκετικό θράσος. Δεν φοβάται να μπει στα θηρία και να τελειώσει μετά από επαφή με το δεξί (δυνατό του χέρι) ή το αριστερό. Θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει τον “τρελό του χωριού” που συχνά επιλέγει ο Πεδουλάκης και να συνθέσει το βασικό δίδυμο στο πράσινο back court, σκορπώντας τον τρόμο στο ανοιχτό γήπεδο με τον Νικ Καλάθη. Πιέζει την μπάλα εξαιρετικά, κυνηγάει το rebound, όπου πολλές φορές κερδίζει και τρέχει άμεσα το γήπεδο, ενώ μπορεί να προσφέρει και μερικές τρομερές στιγμές.
Ο παίκτης βασίζεται περισσότερο στα αθλητικά του προσόντα κι όχι στο πνευματικό κομμάτι, κάτι για το οποίος ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι δίκοπο μαχαίρι (όλοι θυμόμαστε πόσο σωστά τιθάσευσε τον Ukic και τι έγινε με τον James). Κάνει συχνά βήματα, όπως όταν παίρνει την μπάλα σε κίνηση και μετά το πρώτο βήμα κάνει την πρώτη του ντρίμπλα, κάτι που στο NBA σπάνια σφυρίζεται, όμως στα μέρη μας δεν χαρίζεται σχεδόν ποτέ, εκτός κι αν σε λένε Navarro. Μέτριος σουτέρ από κάθε απόσταση και επίσης από τις βολές, δεν κοιτά τον συμπαίκτη του ιδιαίτερα και παίζει ένα πιο ατομικό μπάσκετ, από αυτό που πολλές φορές επικροτεί ο Πεδουλάκης και στο οποίο ο ίδιος μπορεί να κάνει σαματά στην Ευρώπη. Γενικά ο παίκτης είναι εξαιρετική περίπτωση νομίζω και ο ίδιος πιθανότατα θα βρει ένα συμβόλαιο, έστω και χαμηλό στο NBA. Πρέπει να πληρωθεί καλά, για να γίνει μια τέτοια κίνηση. Φέτος πήρε μικτά 1.540.000 δολάρια από τους Cavaliers…
Μάτια ανοιχτά για τον Kane
O DeAndre Kane ολοκλήρωσε το συμβόλαιό του με τη Maccabi και είναι ελεύθερος, με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να θέλει να τον διατηρήσει στις τάξεις της ομάδας του. Σωστά λέμε εμείς. Ο Kane είναι ένας ακόμα… άσουτος υιός (30.3% στα τρίποντα στα δυο πρώτα χρόνια του στη Euroleague και 46.7% στις βολές!!!), όμως το συνολικό του ρεπερτόριο είναι θελκτικό. Είναι ταχύς, δυνατός, έξυπνος και μετρημένος στις κινήσεις του. Παίζει χωρίς υπερβολή από το ‘1’ μέχρι το ‘3’, ενώ στην άμυνα είναι κάτι παραπάνω από καλός. Ένας Higgins των φτωχών με λίγα λόγια. Θα ήθελα πολύ να δω την αμυντική του πολυπροσωπία να διαχειρίζεται από τον Αργύρη Πεδουλάκη και οπωσδήποτε στην ίδια 5άδα με τον Καλάθη και τον Παπαπέτρου στην περιφέρεια (ναι οκ, το σουτ πάει περίπατο, αλλά μιλάμε για συγκεκριμένες καταστάσεις) να ανοίγουν το γήπεδο. Ο Kane είναι ένας PF/C σε σώμα Guard. Ποστάρει (βασικό απαιτούμενο στις επιθέσεις του Πεδουλάκη), πασάρει καλά και έχει διείσδυση. Είναι στα 30 του και ψάχνει την καλύτερη επιλογή για την καριέρα του. Το μεγάλο ατού του συγκεκριμένου παίκτη, είναι πως δίνει τη δυνατότητα στον προπονητή του να χαμηλώσει ή να ψηλώσει την 5άδα του με αυτόν ως πασπαρτού. Δεν θα ήταν υπερβολή, αν λέγαμε ότι μπορεί σε small ball να παίξει μέχρι και ‘4’ κι ας είναι μόλις 1.96. Θα ήταν ένας ιδανικός αντικαταστάτης σε περίπτωση που αποχωρήσει ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. Νομίζω πως η περίπτωσή του θα ήταν ενδιαφέρουσα και για τον Ολυμπιακό.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω και πάλι, πως το βασικό απαιτούμενο στο νέο εγχείρημα είναι η υπομονή και η εμπιστοσύνη. Πρώτα από τη διοίκηση και έπειτα από τον κόσμο. Ο ΠΑΟ έχει έναν καλό προπονητή στις τάξεις του και αποδεδειγμένα, αυτόν που έφερε το μεγαλύτερο έργο στην εποχή μετά τον Obradovic στο ΟΑΚΑ. Θα υπάρξουν καλές και κακές στιγμές. Αν υπάρχει η πρόθεση να δοθεί χρόνος και χώρος στον “Άρτζι” να δουλέψει, τότε μιλάμε για τον σωστό δρόμο. Αν πρόκειται να αποτελέσει τον αποδιοπομπαίο τράγο για μια ακόμη φορά με το πρώτο του ατόπημα, τότε η κατάσταση είναι πολύ άρρωστη…
Υ.Γ 1: Θέλω πραγματικά να γράψω πολλά για τον Ολυμπιακό και τον David Blatt, όμως θα πρέπει για ευνόητους λόγους να περιμένουμε μέχρι να δούμε τι νέο θα προκύψει από την προσπάθεια των Πειραιωτών να διατηρηθούν στην Α1. Τα πράγματα είναι θολά. Από τη μια ακούγονται μεγάλα ονόματα, από την άλλη ακούγεται μια παρόμοια πολιτική με την περυσινή σεζόν. Να ξεδιαλύνει η ατμόσφαιρα και θα πούμε κι εκεί τις απόψεις μας…
Υ.Γ 2: Ο Chase Fieler είναι ένας PF με δυναμική στο παιχνίδι του και κύριο χώρο δράσης του το ζωγραφιστό. Καλή κίνηση για τον Προμηθέα, που μπορεί να χτίσει ένα ιδανικό δίδυμο στα Forwards με τον πρώην πλέον PF της Οστάνδης και τον Rion Brown, εφόσον ο τελευταίος μείνει και του χρόνου στην Πάτρα. Ο Προμηθέας του χρόνου θα αγωνίζεται στο EuroCup και θα είναι τακτικά μέσα στο πρόγραμμά μας. Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον το φετινό του καλοκαίρι…
Πηγή: Fundamentals
