Για την απόφασή της να πάει στην Αμερική: «Είναι όντως κάτι πάρα πολύ μεγάλο και δε θα το μετάνιωνα ποτέ. Πιστεύω είναι η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει στη ζωή μου. Το να έρθω μόνη μου εδώ, να ζω μόνη μου και να προσπαθώ να ζήσω το όνειρό μου, είναι κάτι που δε θα το αντάλλαζα με τίποτα. Έχω μάθει πάρα πολλά, με έχει βοηθήσει να μεγαλώσω σαν άνθρωπος. Μπασκετικά είναι τελείως διαφορετικό το level».

Για το πόσο την έχει βοηθήσει όλο αυτό μπασκετικά: «Έχω βελτιωθεί πάρα πολύ με τα χρόνια. Οι προπονητές μου απ’ την πρώτη μέρα δε σταμάτησαν ποτέ να με πιστεύουν και να με εμπιστεύονται. Μου έδωσαν το πράσινο φως απ’ την αρχή. Με τη βοήθειά τους μπόρεσα κι εγώ ν’ αναπτυχθώ ως παίκτρια, δε με άφησαν ποτέ να ξανασκεφτώ την αξία μου. Με πίστευαν πάντα, μου έδωσαν τις ευκαιρίες και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμουν. Ουσιαστικά αυτοί με δούλεψαν, κάθε μέρα δουλεύαμε σκληρά έτσι ώστε να πέτυχουμε αυτό που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα».

Για το πόσο θέλει να ζήσει την εμπειρία του WNCAA Tournament: «Είναι ένα όνειρο, ποτέ δε θα σταματήσω να παλεύω και να αγωνίζομαι γι’ αυτό. Είναι πραγματικά κάτι που θέλω να βιώσω. Με σκληρή δουλειά και πίστη ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί».

Για το φετινό WNCAA: «Κάποια στιγμή έπρεπε να έρθει η στιγμή, ουσιαστικά έχουμε περισσότερους θεατές κι απ’ το ανδρικό. Υπάρχουν πάρα πολλές καλές παίκτριες και ταλαντούχες οι οποίες βοήθησαν να ανεβεί το μπάσκετ γυναικών και είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτές. Οι δρόμος είναι φωτεινός για το μέλλον. Θα ήθελα να είμαι σε υψηλότερη ομάδα, να είχα αυτήν τη δυνατότητα να το ζήσω, αλλά δεν πειράζει καθόλου».

Για το μέλλον της: «Όσον αφορά το κολεγιακό, είμαι πολύ ενθουσιασμένη γιατί του χρόνου θα πάω στο Eastern Michigan, σε μια καλύτερη περιφέρεια, οπότε θα έχω τη δυνατότητα να αγωνιστώ με καλύτερες παίκτριες και ομάδες. Για την Ελλάδα, δεν ξέρω ακόμα, δεν ξέρω τι θα κάνω όταν τελειώσω από εδώ, αν θα μείνω εδώ ή αν θα πάω κατευθείαν Ευρώπη».