Γεννημένη στην επαρχιακή πόλη της Σκύδρας, στα 10 της χρόνια πάτησε για πρώτη φορά το παρκέ και η αγάπη για το μπάσκετ ήταν ακαριαία.
Ο λόγος για την Κατερίνα Παλάνη, την αθλήτρια του Θερμαϊκού Θέρμης που πρωταγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Α’ ΕΚΑΣΘ Γυναικών. Η ταλαντούχα αθλήτρια μοιράζει το χρόνο της στα γήπεδα και το ΑΠΘ όπου ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Χημικό τμήμα.
Στην μέχρι στιγμή καριέρα της η 27χρονη άσος έχει φορέσει τις φανέλες των: ΜΕΝΤ, Αχιλλέα Τριανδρίας, Μαχητών Δόξας Πεύκων και του Θερμαϊκού Θέρμης που αγωνίζεται μέχρι και σήμερα.
Απολαύστε παρακάτω την συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης που παραχώρησε αποκλειστικά στο northbasket.gr η Κατερίνα Παλάνη.
– Φετινή μεταγραφή στη Θέρμη… πες μας λίγα λόγια για την ομάδα.
Έχω την τύχη να αγωνίζομαι σε έναν από τους λίγους συλλόγους της πόλης μας που είναι οργανωμένοι, έχουν στόχους, απαρτίζονται από έμπειρες παίκτριες και ανθρώπους που ενδιαφέρονται και «τρέχουν» για το καλό της ομάδας. Για όλα αυτά είχα πληροφορηθεί πριν τη μεταγραφή μου ή τα είχα δει ακόμη και η ίδια, αφού στο παρελθόν είχαμε παίξει και αντίπαλοι. Τώρα πλέον τα βλέπω και εκ των έσω!
– Ποιος είναι ο στόχος της ομάδας και ο δικός σου;
Αρχικά ο στόχος της ομάδας είναι να πραγματοποιήσει την καλύτερη δυνατή πορεία στο πρωτάθλημα ώστε να φτάσει στην τετράδα. Πιστεύω ότι δεν είναι ανέφικτο γιατί αγωνιζόμαστε καθημερινά γι’ αυτό και δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό σε κάθε προπόνηση και αγώνα, διορθώνοντας παράλληλα τα λάθη μας.
Ένα ακόμη στόχο αποτελεί και η κατάκτηση του κυπέλλου, όπου θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια εξίσου δυνατή και καλοδουλεμένη ομάδα, το Ναύαρχο Βότση. Θεωρώ ότι θα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ματς και για τις δυο ομάδες αλλά και για τον κόσμο! Να είμαστε πρωτίστως γεροί, να το χαρούμε κι ας κερδίσει ο καλύτερος!
Όσον αφορά τους προσωπικούς μου στόχους, αυτοί εμπεριέχονται στους στόχους της ομάδας. Σκοπός μου είναι να μπορέσω να βοηθήσω όσο το δυνατόν περισσότερο στην επίτευξή τους.
– Από ποια ηλικία ξεκίνησες το μπάσκετ και τι σε ενέπνευσε;
Η ευκαιρία να ξεκινήσω το μπάσκετ εμφανίστηκε όταν ήμουν 10 ετών με προτροπή του μετέπειτα προπονητή μου Τασούκα Παρασκευά, που πρότεινε να γίνω μέλος του συλλόγου της Σκύδρας. Η αφορμή δόθηκε, οπότε δεν ήταν καθόλου δύσκολο να αγαπήσω το άθλημα! Επίσης, θεωρώ σημαντικό το γεγονός ότι είχα την τύχη να συναντήσω σπουδαίους ανθρώπους του χώρου (προπονητές, παίκτριες, παράγοντες) και να αντιμετωπίσω σημαντικές αθλήτριες του γυναικείου μπάσκετ.
– Καλύτερη και χειρότερη στιγμή ως αθλήτρια..!
Καλύτερη μπασκετική στιγμή ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος της ΕΚΑΣΘ με τη ΜΕΝΤ, που αποτέλεσε την άνοδο στην Α2 γυναικών και η κατάκτηση του κυπέλλου, επίσης την ίδια χρονιά. Ήταν δύο πολύ σημαντικά χρόνια που μόνο ευτυχισμένες στιγμές και κέρδος, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, αποκόμισα!
Χειρότερη στιγμή πιστεύω για κάθε αθλητή είναι αυτή του τραυματισμού. Ήταν μια άτυχη στιγμή που έπαθα ρήξη πρόσθιου χιαστού. Ως γνωστόν αποτελεί συνηθισμένο τραυματισμό των αθλητών, αλλά είναι αρκετά χρονοβόρα η αποθεραπεία και η ενδυνάμωση. Ευτυχώς είχα ανθρώπους γύρω μου που με βοήθησαν και με στήριξαν.
– Θα άλλαζες κάτι στη μέχρι τώρα μπασκετική σου καριέρα;
Ίσως να άλλαζα κάποιες επιλογές στα 15-16 μου χρόνια αν είχα την ενημέρωση και τις δυνατότητες που έχουν τα παιδιά στον αθλητισμό (κι όχι μόνο) στις μεγαλύτερες πόλεις, όπως είναι η Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς στην επαρχία είναι γνωστό ότι οι ευκαιρίες είναι περιορισμένες. Παρ’ όλα αυτά είμαι πολύ ευχαριστημένη και ικανοποιημένη.
– Ποια είναι η γνώμη σου για το γυναικείο μπάσκετ και ποιο το μέλλον του;
Δυστυχώς το γυναικείο δεν τυγχάνει της δημοτικότητας και προώθησης του ανδρικού μπάσκετ, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Όσον αφορά το γυναικείο μπάσκετ της χώρα μας, η φράση που αρμόζει είναι «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στην οικονομική κρίση που διανύουμε, αλλά και στη νοοτροπία που επικρατεί, στην έλλειψη επαγγελματισμού και προβολής του αθλήματος. Αν δε γίνει κάποια αλλαγή στα προαναφερθέντα και δε στηριχτούν οι ομάδες στα τμήματα υποδομής τους, η κατάσταση θα είναι δύσκολα αναστρέψιμη.
– Πώς περνάς τις ελεύθερες ώρες σου;
Το μεγαλύτερο κομμάτι του χρόνου μου καταλανώνεται καθημερινά από το μεταπτυχιακό μου και μετέπειτα από τις προπονήσεις. Τον υπόλοιπο ελεύθερο χρόνο τον διαθέτω κυρίως στους κοντινούς μου ανθρώπους και φίλους.
– Ποιος είναι για εσένα ο ιδανικός προπονητής;
Ιδανικό προπονητή θεωρώ τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με τα κατορθώματά του και τη μέχρι πρότινος πορεία του. Όσον αφορά τους προπονητές που έχω συνεργαστεί μέχρι σήμερα δεν έχω κάποιον να ξεχωρίσω, όλους τους θεωρώ εξίσου σημαντικούς, από όλους είχαν κάτι να πάρω, κάτι να κερδίσω και τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό!
– Τι σκοπεύεις να ακολουθήσεις μετά το τέλος της καριέρας σου;
Το μπάσκετ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου, αλλά πάντα υπήρχε και θα υπάρχει σε συνδυασμό με τις σπουδές/δουλειά. Οπότε θα ήθελα να το κρατήσω στο ζωή μου αν είναι αυτό εφικτό, αλλά προτεραιότητα αποτελεί η ολοκλήρωση των σπουδών και η μετέπειτα απασχόλησή μου με το αντικείμενο της χημείας.
– Αγαπημένη μπασκετική φράση;
Αγαπημένη μπασκετική φράση είναι ένα λογοπαίγνιο «Teamwork makes the dream work»!
– Αγαπημένη κίνηση..;
Το τρίποντο κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, αλλά κυρίως με άμυνα!
