Του Αντώνη Νικολαΐδη
Απεργίες, παραιτήσεις, διαβουλεύσεις, φήμες… Λέξεις οι οποίες παραπέμπουν σε πολιτικά θέματα και όχι σίγουρα σε μπασκετικά. Δυστυχώς όμως τώρα με αυτά ασχολούμαστε. Την ώρα που σε όλο τον κόσμο τα πρωταθλήματα έχουν ξεκινήσει κανονικά στην Ελλάδα η «καλαθόσφαιρα» είναι ένα βήμα από τη διάλυση, ή μήπως έχει έρθει και δεν το έχουμε καταλάβει;
Το αστείο της όλης υπόθεσης είναι πως δεν υπάρχει κανένας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Ο ΠΣΑΚ λέει στον ΕΣΑΚΕ εσύ φταις, η διοργανώτρια αρχή με τη σειρά της λέει ότι φταίει η ΕΟΚ και η Ομοσπονδία ρίχνει το μπαλάκι στην πολιτεία. Πάντως να πούμε και την αλήθεια, ότι οι παίκτες είναι οι μοναδικοί που δε φταίνε.
Κάποιος έπρεπε να ξεκινήσει αυτή την «επανάσταση» γιατί το μπάσκετ είναι σε «κώμα». Έχει απαξιωθεί πλήρως και ούτε ο κόσμος πλέον δίνει σημασία σε αυτά που λέγονται από τον καθένα που κάθεται σε μία δερματίνη καρέκλα και δίνει εντολές. Είναι γεγονός πάντως πως τόσες συσκέψεις μαζεμένες από τις Αρχές του μπάσκετ δεν έχουν γίνει ποτέ.
Ίσως ο τρόπος που Λάζαρος Παπαδόπουλος κινείται να μην αρέσει σε πολλούς, αλλά ίσως να μην υπάρχει άλλος. Η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών δε φαίνεται διατεθειμένη να ξεκινήσει το πρωτάθλημα το ερχόμενα Σαββατοκύριακο. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως οι παίκτες θα πάνε με πολιτικά σε όλα τα γήπεδα και δε θα επιτρέψουν να γίνουν παιχνίδια. Αυτός είναι ο ακραίος τρόπος αντίδρασης, αλλά εδώ που τα λέμε ποιος τολμάει να πει στους παίκτες πως έχουν άδικο; Απλήρωτοι είναι, ανασφάλιστοι είναι, ιατρική κάλυψη δεν έχουν, δεν τους προστατεύει κανείς από τις αφερέγγυες ομάδες. Για πιο λόγο να παίζουν μπάσκετ;
Το μπάσκετ οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στο αδιέξοδο, αλλά αυτοί που το διοικούν είναι όλοι στις θέσεις τους εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η συνέχεια; Μετά τους αγώνες του Σαββατοκύριακου που τελικά θα διαπιστωθεί ποιοι είναι αυτοί που θέλουν το καλό του ελληνικού μπάσκετ και ποιοι όχι.
