Παρακολουθώ καθημερινά ταλαντούχους αθλητές και τη προσπάθεια που κάνουν για να διακριθούν, να βγουν απ’ την αφάνεια και να τραβήξουν μπροστά, προσπάθεια.. προσπάθεια.. αλλά τελικά τίποτα δεν τα καταφέρνουν.
Μετά από λίγα χρόνια χάνονται, σβήνει το άστρο τους.
Όταν συζητήσεις με κάποιο απ’ αυτά τα παιδιά σου δηλώνει σχεδόν πάντα αδικημένο.
Αγαπημένο μου παιδί..
Όλα είναι ψέματα.. ακούς ψέματα από παντού.
Ψέματα σου λένε όλοι για να σε εκμεταλλευτούν.
Σε κοροϊδεύουν όλοι τους.
Γιατί άραγε χάνονται τόσα ταλέντα;
Εδώ ξεκινάει το παραμύθι ή η παράνοια του ταλέντου, του παιδιού που οι γονείς ή ο περίγυρος οδηγούν σε λάθος μονοπάτια.
Άνθρωποι που χώνονται από κοντά μονάχα από συμφέρον,
manager, δήθεν προπονηταράδες, δημοσιογράφοι, παράγοντες, μεγάλοι σύλλογο, άλλοι γονείς ή αθλητές που λένε ότι ξέρουν καλύτερα,
και τάζουν λαγούς με πετραχήλια στα παιδιά.
Τρελαίνεται ο πιτσιρικάς όταν ακούει σε θέλει η τάδε Α1 ομάδα
ή η δείνα Α1 ομάδα
και πάνε σαν δωδέκατοι παίκτες (στη καλύτερη…) και γυαλίζουν τον πάγκο στα καλύτερα τους χρόνια,
στα πιο παραγωγικά 17.. 18 .. 19 .. χρόνια σαπίζουν σ’ ένα πάγκο.
Ή ακόμα χειρότερα μένουν σε μια <<μεγάλη>> εφηβική ομάδα που υποτίθεται έχει στόχους.
ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΦΕΤΟΣ..
και χαίρονται τα κορόιδα οι γονείς που ο γιος τους είναι στον <<μεγάλο>> σύλλογο και πάει για τίτλο .. για τη κούπα.. για τα μόρια.
” ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΥ. ”
Μήπως να ακουμπήσω και την ιστορία με τις ατομικές προπονήσεις από κάποιους ή για κάποιες επιλογές που γίνονται στις Εθνικές ομάδες ή θα γίνω κακός.. λέω να γίνω κακός.
Το καινούργιο φρούτο της εποχής τώρα.
Λοιπόν κυκλοφορεί πολύ το παραμύθι της Αμερική,
προπονητικά camp που γίνονται και στέλνουν επιλεγμένους αθλητές σε κολέγια,
δήθεν προπονητές που έρχονται.. βαθμολογούν τα παιδιά,
(ως δια μαγείας όλοι είναι παικταράδες με τεράστια προοπτική..)
κερδίζουν υποτροφία (παραμύθια) ή απλώς επιλέγονται (γελάω…)
και μετά τρέχουν να ακουμπήσουν τα χρήματα οι γονείς για να ζήσουν το αμερικάνικο όνειρο τα παιδιά.
Ατομικές προπονήσεις.. από Εθνικούς προπονητές άραγε γίνονται;
Γίνονται.. γίνονται !!!!!!
Κάποιοι τα τσεπώνουν χοντρά και κάποιοι εισπράττουν ψεύτικα όνειρα και υποσχέσεις.
Ντροπή και αηδία μαζί στη μιζέρια και τη ξεφτίλα !
Η άποψη μου τώρα..
Νοικοκυρεμένα σωματεία που οι παράγοντες ενδιαφέρονται και αληθινά – γνώστες προπονητές.
ΨΑΞΤΕ – ΡΩΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΤΡΕΞΤΕ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΡΑ.
Ταλέντα προσοχή πηγαίνετε σε μικρές κατηγορίες και παίξτε από νωρίς σε αντρικές ομάδες για να πάρετε τη κρυάδα και να μάθετε να συνεργάζεστε.
Μη πηγαίνετε σε μεγάλες ομάδες και σαπίζετε στον πάγκο.
Πρέπει να μάθετε να παίζετε άμυνα και να δίνετε σωστά τη μπάλα στην αρχή, σιγά σιγά θα σας εμπιστευτούν και θα πάρετε κι επιθέσεις, να έχετε σεβασμό στους παλαιότερους.
ΝΑ ΡΩΤΑΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΜΠΕΙΡΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.
ΦΤΙΑΞΤΕ ΣΩΣΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ.
Πρώτα μαθαίνεις και μετά παίζεις όχι το ανάποδο.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ.. ΧΑΘΗΚΕΣ !
”ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΘΕΛΕΙ ΓΝΩΣΤΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΘΕΛΕΙ ΤΑΛΕΝΤΑ ΝΑ ΤΑ ΕΞΕΛΙΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΟΜΑΔΑ”
” Basketball is life ” Διονύσης Γκιουλέας
