” Η μύηση των παιδιών στον αθλητισμό. “

399

 

Η αθλητική δραστηριότητα πρέπει να θεωρείται τμήμα της γενικότερης εκπαίδευσης του ατόμου.

Παρόλο που πολλοί προπονητές γνωρίζουν όσα πρέπει για το άθλημα που διδάσκουν,
δεν γνωρίζουν πως να μεταδώσουν τις γνώσεις τους, ή δεν μπορούν να δημιουργήσουν ένα διάλογο με τους αθλητές τους (παιδαγωγική διαδικασία) ή δεν ξέρουν τη σωστή διδακτική μέθοδο.
(μεθοδολογική διαδικασία)

Τέσσερα είναι τα αθλητικά στάδια του ατόμου:
1.Πολύπλευρη ή Γενική προετοιμασία
(6-10 ετών)
2.Ξεκινημα της αθλητικής ειδίκευσης
(11-14 ετών)
3.Συνέχιση της ειδίκευσης(15-18 ετών)
4.Προχωρημένη αθλητική ειδίκευση(18+)

Το να θέτεις στόχους για αρκετά χρόνια μετά
(προγραμματισμός) σου δίνει τη δυνατότητά να βοηθήσεις τα παιδια να εμπεδώσουν βασικά κινητικά σχήματα, να εκπαιδεύσεις και σταδιακά να αναπτύξεις κινητικά προσόντα και να διδάξεις τη σωστή χρήση ορισμένων δεξιοτήτων χωρίς να παραβλέπεις τη σωστή ανάπτυξη του ατόμου.

Είμαι προβληματισμένος όσο αναφορά το άθλημα μας το μπάσκετ με αυτά που βλέπω και ακούω, δεν βλέπω πρόβλεψη, προγραμματισμό και συνέπεια λόγου και πράξεων.

Στο 1ο στάδιο όλα τα παιδιά θα πρέπει να διδάσκονται και να αντιμετωπίζονται ακριβώς το ίδιο.
Δεν υπάρχει θέση, χρόνος συμμετοχής και αποτέλεσμα αγώνα.
Είμαστε σε παιχνίδι και διασκεδάζουμε.

Τι είναι κινητικές δεξιότητες και σωματικά σχήματα;
Δεν είναι δυνατόν να βελτιωθεί η τεχνική της εκτέλεσης εάν κάποιος δεν εξασκήσει και αναπτύξει τις ατομικές κινητικές δεξιότητες.

Τι γνωρίζουμε για την ικανότητα κινητικού ελέγχου;
Για ανθρωπομετρία , κινητικά τεστ, αθλητικά τεστ και ηλικιακές νόρμες;

Ο καλύτερα καταρτισμένος και γνώστης προπονητής ενός συλλόγου θα πρέπει να έχει την ομάδα μίνι με βασικά Θέματα διδασκαλίας τα εξής:
Ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων (μηχανική κινήσεων) κι ελεύθερο μπάσκετ με κίνηση όλων των παιδιών μακριά από τη μπάλα.

Για το τέλος μια ερώτηση..
Η αγάπη για το αθλητισμό διδάσκεται;

“Basketball is life ” Διονύσης Γκιουλέας