Να με συγχωρέσετε… που έχω καιρό να σας γράψω, αλλά οι υποχρεώσεις μου με το Πιερικό είναι και πολλές και σημαντικές. Σήμερα θα αναφερθώ σε δυο πράγματα που έπεσαν στην αντίληψη μου στο Ευρωπαικό ματς του Άρη με την Ρουντουπις. (συγχαρητήρια στο κόουτς Αλεξανδρή),
Η λιθουανική ομάδα απαρτίζονταν μόνο από γηγενείς αθλητές, ψηλούς, μεσαίους, με προσόντα και δυνατότητες. Ο Άρης είναι άξιος για τη πρόκριση και τη γενική εικόνα, αλλά θα πρέπει να μας προβληματίσει ότι οι μοναδικοί Έλληνες πρωταγωνιστές πρώτης γραμμής είναι ο Ταπούτος και ο Τσαλδάρης (άνω ή κοντά στα ..άντα).
Ο Βεργίνης θα πρέπει να βελτιωθεί, ο Μπόγρης να γυμναστεί και ο Τσαιρέλης να βελτιώσει σουτ και close out. Γενικά ο Άρης είναι τεράστια ομάδα και θα πρέπει να κοιτάξει το μέλλον με τόλμη. Τα νέα παιδιά που βρίσκονται από πίσω σίγουρα δεν είναι έτοιμα, μα οι καταστάσεις επιτάσσουν καθοδήγηση, υπομονή και αφοσίωση.
Το δεύτερο που έχω να πω είναι ο κόσμος. Ωραία ατμόσφαιρα, τραγούδια, ρυθμός ενθάρρυνση. ΜΠΡΑΒΟ. Αυτό είναι το ωραίο basketball. Όπως και οι πανηγυρισμοί των αθλητών, προπονητών στο τέλος.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σε όλους. Δώστε αγάπη και καλοσύνη. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Δημήτρης Γαλάνης
