Σε μία ιδιαίτερη συνέντευξη προχώρησε ο εκ των κορυφαίων μάνατζερ του ελληνικού μπάσκετ, Τάσος Δελημπαλταδάκης, με τον έμπειρο άνθρωπο του αθλήματος να δίνει τις δικές του κατευθύνσεις από την πλευρά του ατζέντη για την βελτίωση τόσο του αθλήματος στη χώρα μας όσο και την συνεχή ανάπτυξη των ελληνικών ταλέντων.
Αναλυτικά τα όσα είπε στον Ρ/Σ Sport24Radio και τον Σωτήρη Γεωργίου:
Για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να χειριστούν οι ομάδες τους νέους παίκτες: «Θεωρώ ότι όλες οι ομάδες πρέπει να κάνουν στροφή στους νέους, από 16 χρονών δηλαδή, και να μην φοβηθούν να τους δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος συμμετοχής».
Για τους λόγους που υποστηρίζει αυτή την άποψη: «Επειδή είχα μία ενασχόληση με τον Ηλυσιακό για 10 χρόνια και έχω δει πώς είναι να παίρνεις ένα παιδί 15 χρονών και στα 20 να είναι έτοιμοι παίκτες, γι’ αυτό και το υποστηρίζω, και αυτοί οι παίκτες παίζουν ακόμα. Είναι μία δύσκολη διαδικασία στην αρχή αλλά είναι τόσο ευχάριστη στην συνέχεια γιατί όλοι στη συνέχεια είναι ικανοποιημένοι και υπάρχει συνεχής ανάπτυξη. Και οι προπονητές είναι ευχαριστημένοι με αυτό που βλέπουν και οι παίκτες γιατί αγωνίζονται και εξελίσσονται και εμείς οι ατζέντηδες γιατί έχουμε το ανάλογο κέρδος».
Για τον τρόπο με τον οποίο ξεκινά η συνεργασία ανάμεσα σε έναν παίκτη και έναν ατζέντη: «Πιο δύσκολα πάει το παιδί στον ατζέντη και πιο εύκολα εμείς λόγω του αναπτυξιακού προγράμματος που υπάρχει στην ΕΟΚ και στα 14 τους χρόνια μπαίνουν στις Εθνικές. Παλιότερα δεν υπήρχε το αναπτυξιακό πρόγραμμα και σε ηλικίες 17-18 μας ζητούσαν οι γονείς να πάμε να δούμε τα παιδιά τους, όμως τώρα σε ηλικίες 14 ετών βλέπουμε αμέσως τα παιδιά τους. Παλιότερα υπήρχαν 3-4 ατζέντηδες τώρα έχουν πολλαπλασιαστεί. Αυτό βέβαια είναι και καλό γιατί έρχεται ο γονιός και με την εμπειρία που έχεις από παλιότερους αθλητές μπορείς να του εξηγήσεις πώς θα πάνε τα πράγματα. Είναι καλό από την αρχή να μαθαίνει ο αθλητής σωστά τα πράγματα, σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις ανάμεσα στα παιδιά για τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται ή για τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζονται από το περιβάλλον τους».
Για τον τρόπο με τον οποίο «χάνονται» παίκτες: «Για μένα είναι θέμα νοοτροπίας. Και ο ατζέντης να είναι «προβληματικός» ή ο προπονητής, μετά από 1-2 χρόνια το καταλαβαίνεις. Εγώ στα 25 χρόνια που είμαι στο χώρο έχω καταλάβει ότι ο καλός παίκτης δεν χάνεται ποτέ, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Παπαλουκά, ο οποίος ναι μεν καθυστέρησε αλλά δεν χάθηκε. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί μεγάλοι παίκτες δεν έπαιξαν στις μικρές εθνικές αλλά έκαναν μεγάλη καριέρα».
Για τις συμβουλές που δίνει στα νέα παιδιά: «Παλιά υπήρχαν ομάδες που έδειχναν εμπιστοσύνη στα νέα ταλέντα, όπως ο Αρίωνας, ο Ηλυσιακός ή οι Αμπελόκηποι, ώστε από τα 15 μέχρι τα 20 να παίξουν μπάσκετ και να έχουν τον απαιτούμενο χρόνο. Μετά θα πρέπει να πάνε σε ομάδες επιπέδου Περιστερίου και Ηρακλή ή και στον ΠΑΟΚ και τον Άρη που ήταν στο επίπεδο του 2000 ώστε μετά να κάνουν το άλμα για το επίπεδο της Ευρωλίγκας. Αυτή είναι η πιο νορμάλ διαδικασία. Την τελευταία 5ετια όμως δεν υπάρχει τέτοιο στυλ ομάδων, πρέπει να ακολουθήσεις άλλη διαδικασία. Να πας σε μια μεγάλη ομάδα από τα 16 μέχρι τα 19, να παίξεις στις μικρές κατηγορίες, να μπεις στο κλίμα της ομάδας, να δεις πώς συμπεριφέρονται οι μεγάλοι παίκτες και μετά ανάλογα με το ταλέντο σου να προχωρήσεις. Αν διακριθείς εκεί που θα πας για τα επόμενα 2-3 χρόνια, θα καταλάβεις αν μπορείς να φτάσεις στο υψηλότερο επίπεδο. Την προηγούμενη 10ετια δεν πίστευα τόσο την επιλογή να πάει κάποιος σε αμερικανικό κολλέγιο, και όταν ο Βουγιούκας αποφάσισε να πάει στο κολλέγιο του Saint Louis εγώ δεν ήμουν τόσο θετικός. Και πιστεύω ότι αν είχε μείνει εδώ, ενδεχομένως να είχε γίνει καλύτερος παίκτης. Όμως πλέον επειδή δεν υπάρχουν ομάδες που να στηρίζουν παίκτες από τα 16 μέχρι τα 19 πιστεύω ότι είναι μία πολύ καλή διέξοδος για τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες. Εδώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει σωματείο να πιστέψει παίκτες σε ηλικίες 18-21».
Για το ρόλο που πρέπει να έχουν οι νεαροί Έλληνες στις ομάδες: «Πρέπει να παίζουν, αλλά να παίζουν ουσιαστικά τα παιδιά. Είναι ιδανική ευκαιρία, ειδικά για τις ομάδες εκτός των δύο, να δώσουν ουσιαστικό ρόλο στους νέους ταλαντούχους παίκτες κι όμως δεν γίνεται αυτό. Ο λόγος, σύμφωνα με τους προπονητές, είναι ότι δεν γίνεται να τους δώσουν περισσότερο χρόνο για να μην «καούν».
Για τους λόγους που δεν παίζουν οι νέοι ούτε στην Α2: «Είναι ντροπή για την Α2 να παίζουν παίκτες οι οποίοι είναι περασμένης ηλικίας και να μην παίζουν οι νέοι παίκτες. Αυτό θα πρέπει να ερωτηθεί από τους ανθρώπους της κατηγορίας που δεν δίνουν τον απαιτούμενο χρόνο στα νέα παιδιά. Μόνο ο Δούκας φέτος θα δώσει χρόνο στα νέα παιδιά και αυτό για οικονομικούς λόγους. Δεν γίνεται να μην δίνεται χρόνος, ειδικά σε ομάδες που υπάρχει σταθερό πρόγραμμα και μετά το Νοέμβριο θα αποδώσουν τα αναμενόμενα».
Για τα όσα λένε τα παιδιά και οι γονείς στους ατζέντηδες: «Υπάρχει ένα ποσοστό γονιών που δεν στέκουν καλά στα μυαλά τους. Νομίζουν ότι μέσω του μπάσκετ θα λύσουν το πρόβλημα της ζωής τους. Θέλουν και αυτοί το μασάζ στο μυαλό τους. Αυτά που βλέπουμε εμείς, τα βλέπουν και αυτοί επειδή έχουν ένα γιο-ταλέντο. Δεν γίνεται όμως να το βλέπουν όλοι εκτός από τον παράγοντα που βάζει και τα λεφτά του».
Για το πώς θα βελτιώνονταν οι παίκτες και το προϊόν: «Εγώ αν μπορούσα θα σταματούσα τις μετεγγραφές κάτω των 20 ετών, εκτός αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι. Για μένα αυτή είναι μια λύση, ή να έχει δικαίωμα μίας μετεγγραφής σε τέτοια ηλικία. Πιστεύω ότι αυτό κάπου θα βοηθούσε την όλη κατάσταση. Θυμάμαι ότι παίζαμε παλιότερα σε ομάδες Γ’ Εθνικής ή ΕΣΚΑ αλλά δεν άλλαζε τόσο πολύ το ρόστερ, και έτσι θα ανέβαινε το επίπεδο των πρωταθλημάτων».
Για την παραγωγή ταλέντων: «Πλέον βγαίνουν περισσότερα ταλέντα. Τα παιδιά δουλεύουν και μόνα τους και θέλουν να βελτιωθούν είτε μέσω της ομάδας είτε μέσω της ατομικής προπόνησης και αυτό είναι προϊόν της τελευταίας 5ετιας, με τους γονείς να θεωρούν το μπάσκετ κάτι σαν τα αγγλικά του παιδιού».
Για τη στροφή του στα νεαρά παιδιά: «Έχω δει όλο το έργο των παλιότερων παικτών που είχα και ξέρω πώς να τους χειριστώ. Αυτή την εμπειρία θέλω να την περάσω στους νεότερους παίκτες, γι’ αυτό και έχω βάλει σκοπό να παίρνω κάθε χρόνο 3-4 παίκτες από κάθε γενιά και να τους δώσω την απαραίτητη εμπειρία».
Για την απόφαση του να ασχοληθεί με αυτό το επάγγελμα: «Όταν ήμουν στο ναυτικό και ενώ είχα τελειώσει τις σπουδές μου έκανα διάφορες σκέψεις με το τι θα κάνω μελλοντικά. Διάβαζα το Τρίποντο και σε μια συνέντευξη ενός Αμερικανού αποφάσισα να κάνω και εγώ αυτό το επάγγελμα. Ο Νίκος Οικονόμου ήταν ο πρώτος παίκτης που είχα και αυτός που πίστεψε στην έννοια του ατζέντη. Ήταν δύσκολο και για την ομάδα να μπει στη νοοτροπία, για δύο χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα τα πράγματα, όμως το 1995 ήρθε ο νόμος Μπόσμαν και άνοιξε πολύ περισσότερο η δουλειά μου».
Για τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο: «Υπογράψαμε ένα νέο συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό και θα βρεθεί τη νέα σεζόν στον ΠΑΟΚ που θα βρεθεί σε ένα γνώριμο κλίμα λόγω του Ηλία Παπαθεοδώρου και θα τον βοηθήσει να εξελιχθεί. Στον Παναθηναϊκό δεν πήρε τον απαιτούμενο χρόνο συμμετοχής και για το λόγο αυτό θα παίξει τώρα στον ΠΑΟΚ και μετά από ένα χρόνο αν είναι καλός για τον Παναθηναϊκό, θα μείνει».
Πηγή: basketblog.gr
