Η Δήμητρα-από μικρή στο χώρο του μπάσκετ- συνδυάζει τη δουλειά με την προπόνηση, εκφράζει τους προβληματισμούς της για την εποχή και καλεί τον κόσμο να παρακολουθήσει έστω για μία φορά την ομάδα. Παράλληλα εκφράζει την προτίμησή στα… ψηλά τακούνια παρά το γεγονός ότι βλέπει τον κόσμο από τα 1,85 μ.
Συνήθως παίζετε μπροστά σε άδειες κερκίδες, στο Παλατάκι. Τι θα έλεγες στον κόσμο ώστε να έρθει και να παρακολουθήσει τα παιχνίδια της ομάδας;
Ας έρθουν να μας δούνε και αν δε τους αρέσει ας μην ξαναέρθουν. Βέβαια πιστεύω πως η ομάδα φέτος θα προσελκύσει κόσμο. Να έρθουν να δούνε τις μάχες που γίνονται σώμα με σώμα και τις συγκρούσεις. Ας έρθουν να μας παρακολουθήσουν, τους χρειαζόμαστε δίπλα μας, θέλουμε την υποστήριξή τους, παίρνουμε δύναμη από αυτούς.
Εκτός από το μπάσκετ, ασχολείσαι με κάτι άλλο; Δουλεύεις;
Ναι δουλεύω τα πρωινά στο ασφαλιστικό γραφείο της αδερφής μου μέχρι το μεσημέρι… ανάλογα με τη δουλειά που θα έχουμε θα σχολάσω είτε στις 13:30 είτε στις 14:00.
Πόσο χρόνο αφιερώνεις στη δουλειά, στο μπάσκετ και στην οικογένειά σου; Είναι δύσκολο;
Όχι δεν είναι δύσκολο, αν θέλεις και έχεις υπομονή όλα συνδυάζονται. Φέτος στο μπάσκετ αφιερώνω περισσότερες ώρες γιατί οι στόχοι μας είναι πιο δύσκολοι και έχουμε κάθε μέρα προπόνηση, αλλά τα προλαβαίνω όλα.. και τη δουλειά και τις προπονήσεις και έχω προσωπική ζωή.
Ως αθλήτρια πως βλέπεις να επηρεάζει η κρίση τόσο τα τμήματα υπoδομής όσο και τις ομάδες, αλλά και την Ελλάδα γενικότερα;
Επηρεάζει πάρα πολύ και την ομάδα και τους μισθούς και για αυτό πολλές παίκτριες προτιμούν το εξωτερικό. Κανείς δεν ασχολείται με τον αθλητισμό, ούτε υπάρχουν χρήματα και χορηγοί που θα δώσουν λεφτά. Ειδικά εμάς το γυναικείο μας έχουν υποβαθμίσει πιο πολύ.
Πολλοί νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό. Εσύ θα το σκεφτόσουν;
Νομίζω πως σε αυτή την ηλικία όχι δε θα έφευγα, σε μικρότερη ηλικία ήθελα να φύγω αλλά κάποιες συγκυρίες με κράτησαν και δεν έφυγα. Βέβαια κάποια στιγμή θα σταματήσω το μπάσκετ για να δημιουργήσω δική μου οικογένεια, κάτι που είναι στα άμεσα σχέδιά μου.
Στα παιδιά που ήδη σκέφτονται το μέλλον τους, τι θα συμβούλευες;
Να ξεκινήσουν τον αθλητισμό, σε ένα υγιές σωματείο, είτε θέλουν μπάσκετ είτε οτιδήποτε άλλο… να ξεφύγουν από το ιντερνέτ και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.
Αν δεν έπαιζες μπάσκετ, με τι άλλο θα σου άρεσε να ασχοληθείς;
Μου αρέσει αυτή η ερώτηση. Με τη φυσικοθεραπεία θα μου άρεσε, βέβαια ξεκίνησα τον πρωταθλητισμό στα 9 και παίζω στην Α1 από τα 13 και δε το σκέφτηκα ποτέ, αλλά αν μπορούσα τώρα να διαλέξω θα διάλεγα τη φυσικοθεραπεία.
Πως σε αντιμετωπίζουν στο δρόμο, σε αναγνωρίζουν;
Σαν Γιαννοπούλου δεν έτυχε, αλλά έτυχε να με αναγνωρίσουν από τη φωτογραφία σε προηγούμενη συνέντευξη στο PAOK24 και να λένε «αυτή είναι η κοπέλα της φωτογραφίας».
Έτυχε να σε ρωτήσουν για κάποιο παιχνίδι αν κερδίσατε;
Έχει τύχει όταν έπαιζα στην Εθνική Ελλάδος για το Πανευρωπαϊκό και είχα βάλει το τελευταίο τρίποντο του αγώνα, αλλά γενικά δε με ρωτάνε.
Πόσο βοηθάει ο αθλητισμός μια γυναίκα;
Βοηθάει πολύ στην υγεία, να διαμορφώσει το σωματότυπό της. Εμένα με βοήθησε και εσωτερικά και εξωτερικά με το να αποφύγω τα ξενύχτια, τα ποτά, τις κακές συνήθειες… πιστεύω είναι ότι καλύτερο ο αθλητισμός.
Είσαι ψηλή, είχες ποτέ πρόβλημα ενώ έψαχνες για ρούχα ή φορώντας ψηλά τακούνια;
Ναι, φυσικά. Και με ρούχα και με τακούνια αλλά όχι τόσο στα τακούνια… πιστεύω πως μια γυναίκα χωρίς τακούνια δεν είναι γυναίκα. Μου αρέσουν πολύ τα τακούνια.
Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς με την προπονητική;
Με την προπονητική όχι, δε μπορώ να με σκεφτώ να προπονώ αν και λατρεύω τα παιδιά. Θα μείνω στο χώρο του μπάσκετ, δε ξέρω ακόμη πως αλλά όχι ως προπονήτρια.
Πηγή: paok24.com
