Ο Χρήστος Γκογκάκης μετά από αρκετά χρόνια συνεχής δουλειάς στο Ελληνικό πρωτάθλημα, (Άρης, Μακεδονικός, Αίας Ευόσμου, Αχιλλέας Τριανδρίας, Ηρακλής, Απόλλων Καλαμαριάς κ.α.), το περασμένο καλοκαίρι πήρε την απόφαση να ξενιτευτεί στη Κύπρο για λογαριασμό του ΑΠΟΕΛ. Ο 31χρονος τεχνικός που είναι υπεύθυνος στα τμήματα υποδομής του συλλόγου, μίλησε στο «Northbasket» για τον τρόπο ζωής εκεί αλλά και τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ του ελληνικού και του κυπριακού πρωταθλήματος.
-Κόουτς ποιοι ήταν οι λόγοι που σας έκαναν να αποδεχτείτε τη πρόταση του ΑΠΟΕΛ;
«Η πρόκληση να πας σε ένα μέρος για να δουλέψεις επαγγελματικά σε αυτό που αγαπάς και να σκέφτεσαι μόνο το μπάσκετ, ήταν ο κυριότερος παράγοντας της απόφασης μου. Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε η επιμονή που έδειξαν οι άνθρωποι του ΑΠΟΕΛ ζητώντας μου να πάω στη Κύπρο πριν τη τελική μας συμφωνία. Όλα αυτά με έκαναν να καταλάβω πόσο πολύ ενδιαφέρονται για την ομάδα τους. Βέβαια βλέποντας και την οικονομική κατάσταση των περισσοτέρων ομάδων της Θεσσαλονίκης, ήταν και μία καλύτερη οικονομική ευκαιρία για εμένα να πάω να εργαστώ εκεί».
-Είστε ευχαριστημένος από τη συνεργασία που έχετε;
«Απόλυτα. Οι άνθρωποι του ΑΠΟΕΛ είναι πολύ απαιτητικοί στα τμήματα υποδομής και δεν είναι τυχαίο ότι είχανε αρκετές αλλαγές προπονητών τα προηγούμενα χρόνια. Πιστεύω ότι υπάρχει ικανοποίηση και από τις δύο πλευρές, γενικά το κλίμα είναι πολύ θετικό και προσπαθούν να με βοηθήσουν σε ότι και να ζητήσω.
Στην ακαδημία βρίσκομαι με ακόμη ένα συνάδελφο, τον Νίκο Λαμπρία, και έχουμε μία άψογη συνεργασία. Δουλεύουμε αρκετές φορές και οι δύο μαζί στις προπονήσεις (κάτι σχεδόν αδύνατο για τα τμήματα υποδομής στην Ελλάδα) και πάντα βρισκόμαστε μαζί στους αγώνες ανεξάρτητα αν είναι το τμήμα του ή όχι. Προσπαθούμε καθημερινά μέσα από την προπόνηση να πάρουμε και εμείς πράγματα. Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να βλέπουν δύο προπονητές να τους βοηθάνε. Αυτό το εκτιμούν και τους «δένει» σαν ομάδα».
-Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ του Ελληνικού και του Κυπριακού μπάσκετ;
Το μπάσκετ εδώ στη Κύπρο δεν είναι στην ίδια κοινωνική θέση όπως στην Ελλάδα, συνεπώς οι φίλαθλοι που το παρακολουθούν είναι λίγοι. Αγωνιστικά αν ξεκινήσουμε να μιλάμε για την Α΄ Κατηγορία ανδρών, θα πούμε ότι τα πράγματα δεν είναι ιδανικά. Οι περισσότερες ομάδες δεν έχουν σταθερό σχεδιασμό από το καλοκαίρι, βλέπουμε πολλές αλλαγές παιχτών και τακτικής μέσα στη σεζόν και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τις μεγάλες εναλαγές στην απόδοση τους.
Ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα εδώ στη Κύπρο, ειδικά για εμάς που δουλεύουμε και στα τμήματα υποδομής, είναι η μεγάλη συμμετοχή ξένων παιχτών και η μικρή παρουσία των κύπριων καλαθοσφαιριστών. Όσον αφορά τα τμήματα υποδομής τα πράγματα δεν διαφέρουν πολύ από την Ελλάδα. Όταν αναφέρεσαι για παιδιά ηλικίας 15-16 ετών, μιλάς πάντα για διάθεση, αγάπη, πάθος για το μπάσκετ σε όποια χώρα και να δουλεύεις. Τέλος τα πρωταθλήματα από το πρώτο ως και το τελευταίο, χρόνο με το χρόνο δέχονται πολλές βελτιωτικές κινήσεις».
-Παρακολουθείτε τις εξελίξεις στην Ελλάδα; Θα επιστρέφατε πίσω για να εργαστείτε;
«Σαφώς και τις παρακολουθώ και αν και δεν τα ζω από κοντά, πραγματικά μου είναι πολύ δυσάρεστα όλα αυτά. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, μου αρέσει όπου και να δουλεύω να κλείνω τον κύκλο μου και μετά να προχωράω, γι’ αυτό προσπαθώ να μην αλλάζω συχνά σωματεία.
Βέβαια πολλές φορές τα δεδομένα αλλάζουν και δεν μπορείς τελικά να ολοκληρώσεις κάτι που ξεκινάς. Δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα μας και κάποιες φορές δεν την ελέγχουμε εμείς. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτος στην δουλειά μας και ποτέ δεν μπορείς να πεις όχι σε μία ενδεχόμενη πρόταση, ειδικά αν είναι και από τη πόλη σου.
Τέλος θα ήθελα με τη επικοινωνία μας αυτή να δώσω τους χαιρετισμούς μου σε όλους τους φίλους του μπάσκετ στην Θεσσαλονίκη μας και να ευχηθώ σε όλους τους συνάδελφους προπονητές να ολοκληρώσουν με επιτυχία το έργο τους παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζουν».
