Γιατί στην Ελλάδα οι παίκτες παραμένουν αιώνια ταλέντα ;;

1715

Μεταγραφές προβιβασμοί παικτών από τις εφηβικές στις ανδρικές ομάδες. Ακολουθεί το ντεμπούτο με ότι αυτό συνεπάγεται (επευφημίες , άρθρα συνεντεύξεις κτλ). Ακολουθεί μετά ένα διάστημα κατά το οποίο οι νεαροί αυτοί παίκτες ακολουθούν τις αποστολές παρακολουθώντας τους αγώνες είτε από τη courtside είτε από τον πάγκο παίρνοντας ελάχιστο χρόνο συμμετοχής στον οποίο καλούνται να αποδείξουν την αξία τους. Αποτέλεσμα αυτού μετά από δύο χρόνια να δίδονται δανεικοί δε μικρότερες ομάδες για να αποκτήσουν παραστάσεις τις οποίες θα κλιθούν να αξιοποιήσουν πίσω στις “βασικές” τους ομάδες και όταν αυτό δε γίνεται , αφήνονται ελεύθεροι αναζητώντας τη τύχη τους σε μικρότερες ομάδες.

Δύο είναι οι απόψεις επάνω στο θέμα, σύμφωνα με τη πρώτη οι παίκτες αυτοί καλούνται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των ομάδων αυτών. Οι ομάδες και οι προπονητές αυτών δίνουν ορισμένες ευκαιρίες στους νέους τις οποίες άλλοι αξιοποιούν και άλλοι όχι. Όταν αυτό δε γίνεται , τους δίνουν εκ νέου την ευκαιρία σε μία μικρότερη ομάδα από την οποία θα πάρουν πολύτιμα λεπτά συμμετοχής και παραστάσεις ανδρικού επιπέδου, διότι κακά τα ψέματα τα εφηβικά σε οποιοδήποτε επίπεδο και αν είναι διαφέρουν μακράν από το ανδρικό παιχνίδι επίσης ανεξαρτήτως επιπέδου. Καθόλη τη διάρκεια της δανεικής τους θητείας τα βλέμματα παραμένουν επάνω τους έτσι ώστε να φανεί αν όντως έχουν αξιοποιήσει την ευκαιρία αυτή ή όχι. Στο σημείο αυτό παίζει καταλυτικό ρόλο η προσωπική συνεισφορά του παίκτη , και κατά πόσο αυτός είναι εργατικός .

Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι από τη μία ο Κώστας Σλούκας, τη χρονιά 2008 παίρνει προαγωγή στα μεγάλα σαλόνια της Α1 και τον Ολυμπιακό του μεγάλου τότε Θοδωρή Παπαλουκά, δύο χρόνια παραμένει στο πάγκο με αποτέλεσμα το 2010 να μετακομίσει προσωρινά στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Άρη στον οποίο μέσα σε ένα χρόνο έδειξε εξαιρετικά δείγματα και παρά τις αντιρρήσεις του Ντούσαν Ίβκοβιτς την επόμενη χρονιά επιστρέφει στο λιμάνι ως παίκτης που έχει να επιδείξει εξαιρετικές ικανότητες. Σημαντικό εδώ είναι να αναφέρουμε το τότε εγχείρημα της ΚΑΕ Ολυμπιακός να χτίσει μια νέα ομάδα με νέους φερέλπιδες άπειρους όμως παίκτες όπως οι Σλούκας , Μάντζαρης, Παπανικολάου , και Κατσίβελης οι οποίοι μαζί με την υπόλοιπη σύνθεση του Ολυμπιακού κατέκτησε δύο ευρωπαϊκά τρόπαια το 2012 και 2013. Ο Σλούκας πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις αξιοποιώντας στο έπακρο την ευκαιρία αυτή. Σήμερα ο Σλούκας θεωρείται εκ των κορυφαίων πόιντ γκαρντ στην Ευρωλίγκα μετρώντας 6 παρουσίες σε τελικούς και τρείς κατακτήσεις.

Στην αντίπερα όχθη η περίπτωση του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου . Πρωταγωνιστής σε όλες τις μικρές εθνικές ομάδες για πολλούς ο κορυφαίος ανερχόμενος μπασκετμπολίστας της γενιάς του όχι μόνο σε ελληνικό και μη επίπεδο. Πήρε από νωρίς προαγωγή στη μεγάλη ομάδα του Παναθηναϊκού ο οποίος του προσέφερε συμβόλαιο ανανέωσης διάρκειας 8 χρόνων. Ένα χρόνο αργότερα ακολουθεί το δρόμο προς Θεσσαλονίκη και αυτός για τον ΠΑΟΚ , μέσα σε ένα χρόνο πραγματοποίησε μέτριες προς καλές εμφανίσεις με το δικέφαλο . Την επόμενη σεζόν ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει την αποδέσμευση του νεαρού φόργουορντ ο οποίος λίγο αργότερα αποκτήθηκε από το Λαύριο στο οποίο παίζει τη φετινή σεζόν με το επίσης ταλέντο του Παναθηναϊκού Μιχάλη Λούντζη. Σύμφωνα με πολλούς ο Χαραλαμπόπουλος είναι ένας παίκτης ο οποίος δεν δούλεψε αρκετά και δεν αφιέρωσε αρκετό προσωπικό χρόνο στην αυτοβελτίωση του . Κατάφερε να κάνει ότι έκανε στις μικρές εθνικές και ξεχώρισε καθώς έπαιζε σαν “μεγάλος” , ¨όταν όμως βρέθηκε με τους “μεγάλους” δε ξεχώρισε καθώς ήταν ένας εκ των πολλών και ο ίδιος δεν επεδίωξε το κάτι παραπάνω.

Σύμφωνα με τη δεύτερη άποψη οι παίκτες αυτοί δε λαμβάνουν τον απαραίτητο χρόνο συμμετοχής και την απαραίτητη εμπιστοσύνη από τους εκάστοτε προπονητές. Έως εκ τούτου όταν τους δίνετε η ευκαιρία μέσα σε ελάχιστα λεπτά συμμετοχής τους είναι αδύνατο να μπορέσουν να εγκλιματιστούν και να προσαρμοστούν στο νέο και άγνωστο ακόμα για αυτούς επίπεδο. Ακόμα πιο σημαντικό όμως από το χρόνο συμμετοχής όμως συνδεδεμένο μαζί του είναι η εμπιστοσύνη του προπονητή στο να πάρει πρωτοβουλίες , να κάνει λάθη και να μάθει. Πολλοί κατά τη περίοδο δανεισμού τους επιδεικνύουν σημάδια βελτίωσης τα οποία όμως δεν είναι αρκετά για να πρωταγωνιστήσουν στο υψηλότερο επίπεδο. Επακόλουθο αυτού είναι η αποδέσμευση τους η οποία για κάποιους λειτουργεί θετικά, καθώς ορισμένοι παραμένουν και πρωταγωνιστούν στην ομάδα δανεισμού τους ,ενώ άλλοι περιπλανιούνται μεταξύ μικρομεσαίων ομάδων της Α1 και της Α2 καθόλη τη καριέρα τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο νέος της φωτογραφίας. Ταλέντο από τις πιο μικρές ηλικίες όπου και τον μάθαμε ο Ντόντσιτς δε χρειάστηκε ποτέ να δοθεί δανεικός από τη Ρεάλ σε κάποια μικρότερη ομάδα ,και αυτό γιατί δούλευε συνεχώς και προπονούταν πράγμα το οποίο σε συνδυασμό με την εμπιστοσύνη και το σταδιακά αυξανόμενο χρόνο συμμετοχής του από το προπονητή του Πάμπλο Λάσο του επέτρεψε να πρωταγωνιστήσει με τη φανέλα της ομάδας του οδηγώντας τη το2018 σε άλλο ένα ευρωπαϊκό και ένα χρόνο μετά να κάνει τα ίδια και καλύτερα στο μαγικό κόσμο του NBA . Εν κατακλείδι μια συμβουλή προς τις ομάδες και τους προπονητές. Δώστε χρόνο συμμετοχής και εμπιστοσύνη στα “θερμοκήπια ” σας . Και νεαροί παίκτες όταν σας δοθεί αυτή η ευκαιρία βγείτε εκεί έξω και αποδείξτε τους γιατί αξίζουν την εμπιστοσύνη σας , καμία ευκαιρία δε χαρίστηκε σε κανένα. Γράφει για το

Northbasket

Βαλάσης Σιμιτσής