Με την αυλαία να πέφτει και τα συναισθήματα να είναι ακόμη έντονα, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για κορίτσια από 13 ως 16 χρονών στην πρώτη ή σε μία από τις πρώτες τους ευρωπαϊκές διοργανώσεις, η Χριστίνα Αναστασοπούλου και η Λίλη Καρακασίδου αναφέρονται στην εμπειρία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U16.
Και πιστεύουν στο αύριο όχι έτσι στον… αέρα, αλλά γιατί πιστεύουν σε τρεις λέξεις: Ταλέντο, δουλειά, παρέα… Δικός τους ο λόγος με το χάλκινο μετάλλιο, το οποίο όμως δυστυχώς για πρώτη φορά δεν έδωσε και την άνοδο στην Α’ Κατηγορία.
-Τι γεύση αφήνει αυτό το Ευρωπαϊκό;
Χριστίνα Αναστασοπούλου: «Η γεύση θα έλεγα πως είναι γλυκόπικρη, καθώς από την αρχή του τουρνουά στόχος μας ήταν το υψηλότερο σκαλί του βάθρου, κάτι που μας στέρησε η μοναδική μας ήττα στη διοργάνωση, στον ημιτελικό με το Βέλγιο. Έτσι παρά την κατάκτηση της τρίτης θέσης και του χάλκινου μεταλλίου, δεν εξασφαλίσαμε την άνοδο στην Α’ Κατηγορία. Μας χάρισε όμως αξέχαστες εμπειρίες και μας έδωσε ένα μεγάλο κίνητρο για τη συνέχεια.»
Λίλη Καρακασίδου: «Αυτό το Ευρωπαϊκό μας αφήνει με μοναδικές εμπειρίες. Αν και δεν καταφέραμε να περάσουμε στον τελικό και να πάρουμε έτσι το εισιτήριο για την άνοδο στην Α’ Κατηγορία, φτάσαμε στις τρεις πρώτες θέσεις και στο χάλκινο μετάλλιο.»
-Πόσο δύσκολο ήταν να ξαναμπείτε στο γήπεδο για τον μικρό τελικό μετά την ήττα από το Βέλγιο στον ημιτελικό και να διεκδικήσετε αυτό το μετάλλιο;
Χρ.Α.: «Ως ομάδα, κοιτάμε πάντα κάθε αγώνα ξεχωριστά. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για έναν αγώνα που δίνει μετάλλιο. Ήταν από τους πιο σημαντικούς και οφείλαμε να δώσουμε το 100%. Έτσι, το πάθος μας για μια θέση στο βάθρο μας έδωσε το κίνητρο να μπούμε δυνατά στο σημερινό παιχνίδι, ξεχνώντας το αποτέλεσμα του ημιτελικού.»
Λ.Κ.: «Παρά την ήττα από το Βέλγιο και την απουσία μας από τον τελικό, οφείλαμε σε 24 ώρες να ξεπεράσουε την ήττα και να πάμε στον μικρό τελικό, δίνοντας το 100%, ώστε να πάρουμε τη νίκη. Θέλαμε να έχουμε τη θέση μας στο βάθρο, ήταν επιθυμία όλων μας.»
-Πόσο πιο δυνατές αισθάνεστε μετά από αυτή τη διοργάνωση;
Χρ.Α.: «Αυτή η διοργάνωση ήταν από μόνη της μια πολύ μεγάλη εμπειρία. Ωρίμασε το μυαλό μας μπασκετικά, αλλά και τη νοοτροπία μας εντός και εκτός γηπέδου. Σε συνδυασμό με την κατάκτηση της τρίτης θέσης, μας έδωσε τη δύναμη και την ψυχολογία, ώστε να δουλέψουμε και να ανέβουμε ακόμη πιο ψηλά μπασκετικά και αθλητικά τα επόμενα χρόνια.»
Λ.Κ.: «Αποκτήσαμε εμπειρίες μέσα από αυτή τη διοργάνωση που μας βοήθησαν να ωριμάσουμε μπασκετικά. Με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, τονώθηκε το ηθικό μας και ανέβηκε η ψυχολογία μας, ώστε τα χρόνια που ακολουθούν να πεισμώσουμε και να δουλέψουμε πιο σκληρά για να πετύχουμε τους στόχους που θα θέσουμε.»
-Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρατε από αυτή τη διοργάνωση για το μέλλον;
Χρ.Α.: «Το μεγαλύτερο μάθμα; Πως πρέπει να δουλεύουμε καθημερινά και να βελτιωνόμαστε, προκειμένου κάθε χρόνο να είμαστε ανταγωνιστικές απέναντι στις εθνικές ομάδες των άλλων χωρών.»
Λ.Κ.: «Δεν είναι ένα… Είναι πολλά τα μαθήματα που πήραμε από τη αυτή τη διοργάνωση. Πάνω από όλα όμως συνειδητοποιήσαμε πως κάθε ευκαιρία που σου δίνεται πρέπει να την εκμεταλλεύεσαι και να την αξιοποιείς στον μέγιστο βαθμό.»
-Τι μπορούμε να δούμε από αυτή την ομάδα στο μέλλον;
Χρ.Α.: «Θεωρούμε πως η ομάδα αυτή είναι πολλά υποσχόμενη, διότι εκτός από το ταλέντο και την σκληρή δουλειά που είμαστε διατεθειμένες να κάνουμε, είμαστε μια πολύ δεμένη ομάδα-παρέα και αυτό μπορεί να φέρει μόνο θετικά αποτελέσματα.»
Λ.Κ.: «Από την την ομάδα τα επόμενα χρόνια περιμένουμε σπουδαία πράγματα, καθώς εκτός αποτελείται από ταλαντούχες παίκτριες που έχουν όμως μεγάλη διάθεση και όρεξη για σκληρή δουλειά και έχουν καταφέρει ήδη να γίνουν μια παρέα.»
-Δώσατε κάποια υπόσχεση ίσως μεταξύ σας για τη συνέχεια;
Χρ.Α.: «Η υπόσχεσή μας είναι πως θα δουλέψουμε τα επόμενα χρόνια και στο άμεσο μέλλον θα ξανασυναντηθούμε, θέτοντας καινούριους στόχους.»
Λ.Κ.: «Η υπόσχεση που δώσαμε είναι να δουλέψουμε όσο περισσότερο γίνεται, ώστε να βελτιωθούμε ατομικά και τα επόμενα χρόνια να φέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερες επιτυχίες ως ομάδα στη χώρα».
