Ο σχολιασμός του χθεσινού (22/03) αγώνα κυπέλλου της ΑΕΕ Τούμπας κόντρα στο Ζέφυρο από την επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας:
«Άσε με στο όνειρο λίγο ακόμα… Μη με ξυπνήσεις τώρα, στο καλό… Μη με ξυπνάς πριν την Τετάρτη! Και γω το βράδυ της Τρίτης θα μοιραστώ το όνειρο με όλους σας…! Γιατί αυτό που έγινε χθες δεν είναι να το κρατάμε για τους εαυτούς μας μόνο…
Δεν φτάνουν όμως οι λέξεις, δεν φτάνουν οι φωτογραφίες, δεν φτάνουν τα βίντεο για να περιγράψουν αυτό που συνέβη χθες το βράδυ στην Περαία… Πριν τον αγώνα στο λεωφορείο, σε όλη τη διάρκειά του, στα μαγικά δευτερόλεπτα του φινάλε και σε ό,τι ακολούθησε για να γιορταστεί η τεράστια πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου.
Με ξεκίνημα αλά Ραιδεστός, έδειξες ότι δεν φοβάσαι το ματς και το όνομα του αντιπάλου σου… Έφυγες με 2-9 στα πρώτα λεπτά με τον Χαριστό να είναι αλάνθαστος και να δείχνει τι έχει σκοπό να κάνει στη συνέχεια και το Νυφαντή να ανοίγει από νωρίς λογαριασμό στα τρίποντα. Ο Ζέφυρος που μάλλον δεν σε περίμενε και αυτός, άρχισε να ανακάμπτει σταδιακά και μείωσε στο καλάθι (11-13). Ο Γουβιάς με 5 πόντους σε κράτησε στο ματς και οι γηπεδούχοι κατάφεραν να σε προσπεράσουν για πρώτη φορά στα 53″ πριν το τέλος του δεκαλέπτου (17-16), κλείνοντας το δεκάλεπτο με τρίποντο και προηγούμενοι με 2 (20-18).
Με τον ίδιο τρόπο, με τρίποντο, σου πήγαν τη διαφορά στους 5 (23-18) με το ξεκίνημα της 2ης περιόδου, και όσο εσύ δυσκολευόσουν να βρεις λύσεις στην επίθεση, χτίζαν δύσκολα μεν, χάρη στην άμυνά σου, αλλά σταθερά μια διαφορά που έμοιαζε ασφαλείας. 29-22 και 32-24 λίγο πριν το ημίχρονο για να σε επαναφέρει στη ζωή ο Κατσαρής με 4 σερί πόντους (από τους 8 που πέτυχε στο δεκάλεπτο αυτό). Η ανάπαυλα σε βρήκε πίσω με 4 (32-28) αλλά με εδραιωμένη την πίστη ότι αν αντέξεις, θα επιστρέψεις.
Τρίποντο και πάλι με το καλημέρα στο ξεκίνημα της 3ης περιόδου (35-28), για να απαντήσει ο Χαριστός (35-31), αλλά η επόμενη απάντησή μας να αργήσει χαρακτηριστικά. Ο Ζέφυρος ξέφυγε με 11 (42-31) και πίστεψε ότι μπορεί να μας τελειώσει. Ο Κατσαρής είχε διαφορετική γνώμη και την έκανε πράξη πετυχαίνοντας τρίποντο με ταμπλό (42-34) για να σε φέρει στο -6 ο Μητσογωνιάς. Ξανά η διαφορά στους 10 (46-36), χάρη σε Χαβιαρόπουλο και Νικολαϊδη, ξανά come back για εμάς, με Μητσογωνιά και Νυφαντή για το 48-43 και το 50-46 με τα τρίποντα επιτέλους να μπαίνουν.
Με μόνο 4 πόντους πίσω η τελευταία περίοδος έμοιαζε ατελείωτη για να φθάσεις εκεί που ούτε να το σκεφτείς δεν τολμπούσες. Η άμυνά σου σταμάτησε τα ατού του Ζέφυρου, ο Χαριστός με τρίποντο και δίποντο σε έβαλε μπροστά (50-51) και τα τελευταία 4 λεπτά έγιναν θρίλερ…
Ηρωικό καλάθι από τον Αλεξανδρίδη (52-51), τεράστιο γκολ-φάουλ από τον Νυφαντή (52-54), ελεύθερος ο Χαβιαρόπουλος από την κορυφή της ρακέτας σε ισοφαρίζει (54-54), ο Αναγνωστάκης πετυχαίνει το μοναδικό αλλά κρισιμότατο τρίποντό του στο 54-57. Ο Χαβιαρόπουλος με τον ίδιο τρόπο σε πλησιάζει στον πόντο (56-57) και τα τελευταία 57″ ήταν αληθινός αιώνας. Εκατέρωθεν λάθη και χαμένες επιθέσεις, η μπάλα να μην κάνει σε κανέναν το χατίρι, να μπερδεύεις μέχρι και τον χρόνο που έχεις για επίθεση και να την σπαταλάς και να είσαι άτυχος όταν 7-8 κορμιά πέσαν στο παρκέ για να κερδίσουν την μπάλα και στο τζάμπολ που δόθηκε το βελάκι έδειχνε “Ζέφυρος”.
24.1″. Έναν πόντο πάνω και έχουν την μπάλα. Τους σταματάς με φάουλ που έχεις να δώσεις στα 16″. Τους ξανασταματάς με ακόμη ένα στα 10.1″. Δεν προλαβαίνεις να τους σταματήσεις όμως στην επόμενη φάση που ο Νικολαΐδης την παίρνει από την επαναφορά και με χουκ τη στέλνει στο καλάθι σου. 58-57 στα 8.8″ και οι του Ζέφυρου πανηγυρίζουν. Ο Μητσογωνιάς διασχίζει όλο το γήπεδο και τα 3.2″ σουτάρει, αλλά οι ψηλοί των αντιπάλων τον σταματούν, και όχι μόνο αυτό, αλλά κρατούν την μπάλα. Στα δέκατα που μεσολαβούν, ο Χαριστός που μόλις έχει φτάσει στη ρακέτα τους, ενστικτωδώς απλώνει τα χέρια, κλέβει την μπάλα και ό,τι άλλο βρήκε πρόχειρο από τον ψηλό του Ζέφυρου, γυρνάει και την σουτάρει. Το χρονόμετρο δείχνει 0.1″ όταν η μπάλα φεύγει από τα χέρια του και η κόρνα της λήξης ακούγεται όσο αυτή ταξιδεύει βασανιστικά για το καλάθι. Είναι μέσα, είναι εμπρόθεσμο, έχεις κάνει τη διαδρομή από την κόλαση στον παράδεισο σε λιγότερο από 1 δέκατο και όπως έρχεσαι βλέπεις τους αντιπάλους σε γήπεδο και κερκίδα να κάνουν το ανάποδο ταξίδι!!
Ο Χαριστός στο παρκέ και πάλι όρθιος για το σπριντ της ζωής του. Και πίσω του οι μάγκες με τα ριγέ. Και πάνω τους η πιο τρελή κερκίδα που είχες ποτέ! Και όλοι μαζί κουβάρι στο παρκέ του ΔΑΚ να μην ξέρεις ποιον φιλάς και ποιον αγκαλιάζεις! Ένα κουβάρι όλοι μαζί κι ένα κουβάρι τα όνειρά μας. Που έχουμε κάθε δικαίωμα πλέον να τα παρατείνουμε μέχρι το βράδυ της Τρίτης στην Καλαμαριά και μέχρι το ξημέρωμα της Τετάρτης, όπου μας βγάλει ο ΤΕΛΙΚΟΣ!
Με πήγες ακόμη πιο πέρα… Φτάσε με και στο τέλος της διαδρομής, γιατί αυτό σου πρέπει!».
