Όλοι οι οι άνθρωποι έχουν κάποιο ταλέντο. Κάποιοι κάνουν κάτι γι΄αυτό και διαπρέπουν, άλλοι πάλι επιλέγουν να πατάνε μια ζωή κουμπάκια σε excellόφυλλα, καρφώνοντας με τρομερό στιλ τις πιο δημιουργικές ή αθλητικές αρετές τους στα σκουπίδια.
Επιλογές είναι αυτές, ποιος είμαι εγώ για να κάνω υποδείξεις; Μπορώ όμως να εκφράσω ένα παράπονο. Όπως κάθε μικρό παιδί που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι εγώ, μεγαλώνοντας ονειρευόμουν να γίνω επαγγελματίας αθλητής. Είτε μπάσκετ, είτε ποδοσφαίρου. Και θα τα κατάφερνα, αν δεν είχα το πρόβλημα. Έλα ξέρεις ποιο πρόβλημα λέω. Το γνωστό: δεν είχα το απαραίτητο ταλέντο.
Γι’ αυτό, πάντα εκνευριζόμουν με όλους τους αθλητές που είχαν την τύχη να διαθέτουν άφθονο, ακατέργαστο ταλέντο και διάλεξαν να πορευτούν με μπλαζέ ύφος μόνο με αυτό, κάνοντας μια μέτρια -σε σχέση με τις προσδοκίες που υπήρχαν- καριέρα.
Γιατί έτσι ρε παιδιά; Ξέρετε τι θα δίναμε όλοι εμείς για να έχουμε το ταλέντο σας; Προσωπικά, θα αντάλλαζα πάρα πολλά πράγματα για να ξέρω τα κιλά μπάσκετ που θαύμασα σε παίκτες που πέταξαν πολύ ψηλά στον ήλιο νωρίς και κάηκαν μεγαλοπρεπώς.
Τέτοια παραδείγματα είδαμε πολλά στα παρκέ της Α1, από νεαρούς Έλληνες που είχαν μέσα τους όλο το μπάσκετ, όμως στην πορεία έμειναν να κοιτάζουν παίκτες με σαφώς λιγότερο ταλέντο να τους προσπερνάνε.
Η παρακάτω ενδεκάδα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα και θα μείνει για πάντα στην ιστορία με έναν σημαντικό αστερίσκο δίπλα στα ονόματά τους: τι θα γινόταν αν;
Γιώργος Διαμαντόπουλος
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Όταν μέχρι τα 23, είχε προλάβει να γίνει ήδη ηγετική φιγούρα μιας απ’ τις πιο μπασκετικές ομάδες της χώρας, του Πανιωνίου αλλά και να γράψει τεράστιες εμφανίσεις με τη φανέλα των μικρών Εθνικών. Ο κόσμος της Νέας Σμύρνης τον λάτρευε, οι ουδέτεροι θαύμαζαν το σπάνιο ταλέντο του κι η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό έμοιαζε σαν την αρχή της εκτόξευσης.
Τι συνέβη τελικά: Σε μια από τις χειρότερες σεζόν στη σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού, ο Διαμαντόπουλος όχι απλά δεν κατάφερε να ξεχωρίσει, αντίθετα βρέθηκε εκτός ομάδας πριν καν ολοκληρωθεί η χρονιά, απογοητεύοντας τους φίλους των Πειραιωτών που είχαν δει σε αυτόν τον νέο ηγέτη τους. Επέστρεψε στον Πανιώνιο για μια εξαιρετική σεζόν, δείχνοντας να βρίσκει ξανά τα πατήματά του. Αλίμονο, ήταν άλλωστε μόλις 24 ετών. Κι όμως, στη συνέχεια εξελίχθηκε σε γυρολόγο, παίζοντας σε μέτριες ομάδες εντός κι εκτός Ελλάδας. Η χάρη του έφτασε μέχρι την Κύπρο και την Ελβετία, ενώ φέτος κολλάει τα τελευταία του ένσημα στην ομάδα της Ερμιονίδας.
Η ιστορία θα γράψει: Ένα από τα μεγαλύτερα επιθετικά ταλέντα της τελευταίας 20ετίας, δεν δούλεψε ποτέ όσο έπρεπε για να κάνει το βήμα παραπάνω, ενώ πλήρωσε και τον δυναμικό χαρακτήρα του. Οι Πανιώνιοι πάντως, θα τον θυμούνται πάντα με αγάπη.
Νέστορας Κόμματος
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Όταν σαν παίκτης του Άρη, τη σεζόν 2003-2004, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Α1 με μέσο όρο 21 πόντους ανά παιχνίδι, κατακτώντας και το Κύπελλο Ελλάδας. Εκείνο το καλοκαίρι μάλιστα, ο Κόμματος πήρε μεταγραφή στην Μακάμπι και αν και κατά τη διάρκεια της χρονιάς δεν είχε μεγάλο χρόνο συμμετοχής, βοήθησε σημαντικά τους Ισραηλινούς να κατακτήσουν την Ευρωλίγκα με καταπληκτικές εμφανίσεις στο Final 4 της Μόσχας.
Τι συνέβη τελικά: Η Μακάμπι επέλεξε να μην τον κρατήσει, περιπλανήθηκε για δύο χρόνια στην Φορτιτούντο Μπολόνια και τη Σεβίλλη για να επιστρέψει τελικά στην Ελλάδα και την ΑΕΚ, όπου επίσης δεν στέριωσε. Από το 2007 μέχρι σήμερα, έχει αλλάξει 12 ομάδες σε 4 διαφορετικές χώρες και πλέον, σε ηλικία 39 ετών, αγωνίζεται με τη φανέλα του Ερμή Αγιάς.
Η ιστορία θα γράψει: Σουτέρ ολκής, που δεν μπόρεσε ποτέ να βρει το λιμάνι του και θα μείνει για πάντα στην ιστορία χάρη στην Ευρωλίγκα του 2005. Δεν το λες και λίγο.
Παναγιώτης Μπαρλάς
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Προφανώς, το μαγικό καλοκαίρι του 1995. Η Εθνική Εφήβων παίζει απίστευτο μπάσκετ, διαλύει όλους τους αντιπάλους της και κατακτά στο ΟΑΚΑ το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κι ο Μπαρλάς ως αρχηγός της σηκώνει το τρόπαιο στον ουρανό. Έχοντας ήδη πάρει μεταγραφή στην ΑΕΚ, όλοι βλέπουν σε αυτόν τον επόμενο μεγάλο Έλληνα πλέι μέικερ.
Τι συνέβη τελικά: Δεν καθιερώθηκε ποτέ στην ΑΕΚ, ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και κατέληξε να βγάζει το ψωμί του σε ομάδες όπως ο ΚΑΟΔ και διάφορες άλλες κυπριακές, πριν κρεμάσει νωρίς-νωρίς και άδοξα τα παπούτσια του.
Η ιστορία θα γράψει: Θα είναι για πάντα αυτός που σήκωσε την κούπα στο ΟΑΚΑ, ο αρχηγός μιας χρυσής φουρνιάς παικτών όπως ο Ρεντζιάς, ο Παπανικολάου, ο Χατζής κι ο Κακιούζης. Δυστυχώς, η αναφορά στο όνομά του θα σταματάει κάπου εκεί. Ούτε σελίδα στη Βικιπαιδεία δεν έχει ρε παιδιά, τι να λέμε.
Γιάννης Γκαγκαλούδης
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Ως πιτσιρικάς, ‘φόρτωνε’ τα καλάθια των αντιπάλων ως παίκτης του Φαλήρου και της Δάφνης και στα 23 του βρέθηκε στον Άρη, με τον οποίο κατέκτησε το EuroCup Challenge. Ένα χρόνο μετά, έκανε πραγματικότητα το μεγαλύτερό του όνειρο: πήρε μεταγραφή στην ομάδα της καρδιάς του, τον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς.
Τι συνέβη τελικά: Στον Παναθηναίκό έμεινε μόλις μία σεζόν, κατακτώντας όμως το πρωτάθλημα και συνέχισε σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, συνεχίζοντας να σκοράρει ακατάπαυστα. Τα τελευταία 11 χρόνια, έχει αγωνιστεί σε 11 διαφορετικές ομάδες, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Κύπρου και της Τυνησίας(!) και τις τελευταίες 4 σεζόν αγωνίζεται στην Α2. Φέτος, μετά από 2 σεζόν στην Λιβαδειά, φοράει τη φανέλα του Ηρακλή.
Η ιστορία θα γράψει: Πυρηνικό επιθετικό ταλέντο, συνεχίζει να βάζει για πλάκα 20άρες ακόμη και στα 39 του. Ναι μεν φόρεσε τη φανέλα των Παναθηναϊκού, Άρη, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, όμως κανείς δεν θα τον βάλει ποτέ στην ίδια πρόταση με τους μεγάλους της γενιάς του. Εκτός κι αν θυμηθεί αυτό:
Χρήστος Ταπούτος
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Όταν τη σεζόν 2001-2002, η εξαιρετική ΑΕΚ της εποχής αποφάσισε να αποκτήσει τον 19χρονο Χρήστο Ταπούτο από τη Νήαρ Ήστ. Έναν αριστερόχειρα με εξαιρετικό σουτ και τρομερή έκρηξη που χάριζε εντυπωσιακά καρφώματα κι είχε προλάβει ήδη να διακριθεί με τις μικρές Εθνικές.
Τι συνέβη τελικά: Έμεινε στην ΑΕΚ μέχρι το 2004 χωρίς ποτέ να καθιερωθεί και να δικαιώσει τις προσδοκίες μας. Έδειξε κάποια σημάδια ανάκαμψης σε Ηρακλή και Πανιώνιο, όμως η πορεία του στη συνέχεια ήταν από στάσιμη μέχρι πτωτική. Αγωνίστηκε ξανά στην ΑΕΚ και στους μεγάλους της Θεσσαλονίκης, εξαργυρώνοντας περισσότερο το παρελθόν του και αφού πέρασε μέχρι και από την δεύτερη κατηγορία της Τουρκίας, σήμερα τον βρίσκουμε στην ουραγό της Α1, Δόξα Λευκάδας.
Η ιστορία θα γράψει: Μερικά εντυπωσιακά καρφώματα και τίποτα παραπάνω.
Νίκος Μίχαλος
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Όταν έπαιξε βασικός με τον Πειραϊκό στην Α1 σε ηλικία 19 ετών και μόλις στα 20 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό, στον οποίο ανήκε από μικρό παιδί. Με το ταλέντο του, έδειχνε ότι μπορεί να αφήσει εποχή. Τουλάχιστον αυτό λένε μέχρι και σήμερα όσοι έχουν παίξει μαζί του, συμπαίκτες και αντίπαλοι.
Τι συνέβη τελικά: Έμεινε μόλις μια χρόνια στον Πειραιά και στη συνέχεια μετακόμισε στον Πανιώνιο, όπου και παρέμεινε για δύο χρόνια, χωρίς να καταφέρει να παίξει βάσει των δυνατοτήτων του. Μοιραία, οι επόμενες χρονιές τον βρήκαν σε ομάδες της Α2, ενώ φέτος, σε ηλικία σχεδόν 40 ετών πρωταγωνιστεί στην μεγάλη επιστροφή του Πανιωνίου στην Α1.
Η ιστορία θα γράψει: Πως ήταν μέλος της ομάδας του Ολυμπιακού που αντιμετώπισε τους Μπουλς του Τζόρνταν στον τελικό του McDonalds (είχε αγωνιστεί σημειώνοντας 2 πόντους).
Δημήτρης Βεργίνης
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Όταν τον πρωτοείδαμε στον ΠΑΟΚ σε ηλικία μόλις 18 ετών και μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρόλαβε κι έμεινε στον δικέφαλο για 3 μόλις σεζόν, πριν προλάβει να τον αρπάξει ο Ομπράντοβιτς, ο οποίος είδε στο πρόσωπό του έναν παίκτη που μπορεί να αφήσει εποχή στο ελληνικό μπάσκετ.
Τι συνέβη τελικά: Στο απίστευτα γεμάτο και ποιοτικό ρόστερ του Παναθηναϊκού δεν κατάφερε να βρει ποτέ χρόνο συμμετοχής. Λογικό. Ούτε όμως στον Άρη, στον οποίο και μετακινήθηκε, κατάφερε να ξεχωρίσει, στις δύο θητείες του στην ομάδα, αφού μεσολάβησε κι ένα διάλειμμα στη Μπιλμπάο. Η μεταγραφή του στην Λουκόιλ της Βουλγαρίας αποτέλεσε την ταφόπλακα στις ελπίδες ότι μπορεί να δείξει όσα περιμέναμε και σήμερα, 29 χρονών πια, αγωνίζεται στον Απόλλωνα Πάτρας.
Η ιστορία θα γράψει: Ότι όλα τα ταλέντα των τελευταίων 10-15 ετών έχουν αγωνιστεί και σε ΠΑΟΚ και σε Άρη για κάποιο λόγο. Μπορεί πάντως να λέει ότι έχει κατακτήσει κι ένα triple crown.
Αλέξης Κυρίτσης
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Όταν φορώντας τη φανέλα του Παπάγου έδειχνε ότι θα συνεχίσει τη βαριά κληρονομιά του επωνύμου του. Σε ηλικία 21 ετών κέρδισε την προαγωγή στον Άρη και τράβηξε ακόμα περισσότερα βλέμματα πάνω του.
Τι συνέβη τελικά: Στον Άρη περιορίστηκε μονάχα σε κάποιες εκλάμψεις. Οι παρουσίες του σε Μαρούσι, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ (είδες, πάλι) κινήθηκαν επίσης στη μετριότητα, όμως θα έχει να λέει ότι τη σεζόν 2011-12 φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού, κατακτώντας όμως μόνο ένα Κύπελλο. Σήμερα παίζει στην Α2 με τη φανέλα του Δούκα.
Η ιστορία θα γράψει: Μπορεί να μην έλαμψε όσο τον περιμέναμε, όμως είδε αρκετές φορές το όνομά του στις κλήσεις της Εθνικής.
Γιώργος Καράγκουτης
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Άλλο ένα μέλος της χρυσής φουρνιάς της Εφήβων του 1995, έδειξε ότι δεν θα χαθεί, κάνοντας αξιοσημείωτη πορεία και με τη φανέλα του Πανιωνίου. Το 1999, σε ηλικία 23 ετών, ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί στα πιο δύσκολα, παίρνοντας μεταγραφή στον Παναθηναϊκό.
Τι συνέβη τελικά: Έμεινε μόλις μια σεζόν στον Παναθηναϊκό αφού δεν έδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί στο υψηλότερο επίπεδο. Δεν τα πήγε άσχημα στους Ηρακλή, Νήαρ Ήστ και Μαρούσι, όμως σταμάτησε σε ηλικία μόλις 29 ετών αφού ταλαιπωρήθηκε και από τραυματισμούς.
Η ιστορία θα γράψει: Άλλο ένα μέλος της Εθνικής Εφήβων του 1995 που δεν έφτασε όσο ψηλά πιστεύαμε.
Γιώργος Μπόγρης
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Όταν υπήρξε ο βασικός σέντερ της Εθνικής Νέων που το καλοκαίρι του 2009 στη Ρόδο, κατέκτησε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Το ίδιο καλοκαίρι κέρδισε και την μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό κι όλα έμοιαζαν ονειρεμένα.
Τι συνέβη τελικά: Έμεινε 2 σεζόν στον Παναθηναϊκό, χωρίς να καταφέρει ποτέ να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ομπράντοβιτς. Μετά από 3 μέτριες σεζόν σε Περιστέρι, Άρη και Πανιώνιο, κατάφερε να κάνει μια εξαιρετική στον ΠΑΟΚ κι έκτοτε βγάζει το ψωμί του στην Ισπανία, όπου φέτος τον βρίσκουμε στην εξαιρετική Τενερίφη. Το όνομά του ακούγεται και πάλι για τους αιώνιους, όμως είναι πλέον 28 ετών και δύσκολα θα προλάβει το τρένο της μεγάλης καριέρας.
Η ιστορία θα γράψει: Ελπίζουμε κάτι παραπάνω από το γεγονός ότι έχει σχέση με την Κοκκίνου.
Κώστας Βασιλειάδης
Πότε πιστέψαμε σε αυτόν: Όταν ως μέλος της πολλά υποσχόμενης τριάδας Βασιλειάδης-Βασιλόπουλος-Μαυροκεφαλίδης στον ΠΑΟK, έδειξε ότι αποτελεί τον επόμενο μεγάλο Έλληνα σουτέρ.
Τι συνέβη τελικά: Το βιογραφικό του, με ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, η Μάλαγα, η Εφές και η ΑΕΚ αλλά και μπόλικες παρουσίες στην Εθνική, είναι με μια πρώτη ματιά εντυπωσιακό. Αν σταθούμε όμως στην ουσία, θα δούμε ότι σε καμία ομάδα δεν έλαμψε ως πραγματικός πρωταγωνιστής.
Η ιστορία θα γράψει: Ότι περισσότεροι θυμούνται το μουστάκι του στο Μουντομπάσκετ του 2014, παρά την αγωνιστική του παρουσία.
Πηγή: oneman.gr
