Παραθέτουμε τη γνώμη του Πάνου Μπαχάρογλου, όπως την ανέρτησε ο ίδιος στον προσωπικό του λογαριασμό σε γνωστή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης.
Αναλυτικά: “Μου έχει λείψει η εικόνα να βλέπω παιδιά να προχωρούν σε γειτονιές και να χτυπούν στους δρόμους την μπάλα του μπάσκετ. Μου θυμίζει δεκαετία 1990 που κυκλοφορούσαμε με αυτή μόνιμα στην αγκαλιά μας.
Η εποχή του ίντερνετ και του facebook έχει κάνει για τα καλά την εμφάνιση της και τα παιδιά είναι καθηλωμένα μπροστά στους υπολογιστές. Είναι πια δεδομένο ότι οι προπονητές και τα γήπεδα έχουν αντικαταστήσει τις αλάνες και τις γειτονιές. Το αγαπούσαμε τόσο πολύ αυτό το άθλημα που καρφώναμε στεφάνια σε κολώνες της ΔΕΗ για να το χαρούμε.
Μήπως ήρθε η ώρα να εκμεταλευτούμε τα μέσα μαζικής δικτύωσης?
Αλήθεια ποιον ενδιαφέρουν οι μεταγραφές που κάνει κάποιος σύλλογος? Σίγουρα δημοσιογράφους που είναι και η δουλειά τους.
Έχει κέρδος το μπάσκετ ουσιαστικά από τέτοιες ανακοινώσεις?
Για καφενείο και κουβέντα είναι καλές.
Το μπάσκετ κερδίζει?
Το νέο αίμα, τα μικρά παιδιά που είναι σχεδόν όλη μέρα μπροστά σε ένα υπολογιστή κερδίζουν κάτι?
Δειλά δειλά παρακολουθώ σελίδες σωματείων που ανεβάζουν βίντεο με την δουλειά τους που είναι δελεαστικές για ένα μικρό παιδί.
Μήπως ήρθε η ώρα να κατακλύσουμε και να κοινοποιήσουμε με βίντεο και μπασκετικό υλικό τις οθόνες των λαπ τοπ και των smartphones?
Ένας προπονητής μου είχε πει σιγά μην τους ανοίξω τους άσχετους προπονητές τα μάτια.
Θα μας φάνε τη δουλειά.
Μια τέτοια φράση μπορεί να εμηνευτεί ότι το μπάσκετ το βλέπει καθαρά εγωιστικά και για κερδοσκοπικούς λόγους.
Το να μπούμε όλοι οι προπονητές σ’ αυτή τη διαδικασία μόνο όφελος θα έχουν το μπάσκετ και τα σωματεία.
Βλέποντας μια άσκηση ο καθένας μπορεί να βγάλει 10, 20, 100 παραλλαγες αυτής, οι σκέψεις μεγαλώνουν και το άθλημα αναπτύσσεται.
Άλλωστε, αλλιώς θα την δείξει ένας προπονητής αλλιώς ένας άλλος.
Αγάπη για το μπάσκετ σημαίνει να φέρουμε ξανά τα παιδιά στο γήπεδα.
Ας μην φοβόμαστε τον ανταγωνισμό, αντιθέτως μας κάνει καλύτερους όταν ψαχνόμαστε για κάτι που αγαπάμε.
Η γνώση πρέπει να μοιράζεται αλλιώς όταν μένει κλειστή σε ένα γήπεδο μουχλιάζει.
Μια μπάλα του μπάσκετ ακόμα και όταν χτυπάει στο δρόμο είναι αγάπη για το άθλημα και σίγουρα θα έρθουν καλύτερες μέρες”.
